Η Σάρον Στόουν προχώρησε σε μία νέα συγκλονιστική εξομολόγηση για τις δραματικές επιπτώσεις που είχε στην υγεία της, αλλά και στη ζωή της η εγκεφαλική αιμορραγία που υπέστη πριν από είκοσι χρόνια.
Σε νέα της συνέντευξη στο People, η ηθοποιός αναφέρθηκε με ειλικρίνεια στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μέχρι και σήμερα.
«Για πολύ καιρό, ήθελα να προσποιούμαι ότι ήμουν μια χαρά. Χρειάζομαι οκτώ ώρες αδιάκοπου ύπνου για να λειτουργήσει η φαρμακευτική αγωγή του εγκεφάλου μου, ώστε να μην έχω επιληπτικές κρίσεις», είπε χαρακτηριστικά.
Και συνέχισε: «Επομένως, είμαι ένα άτομο με αναπηρία και ίσως, για αυτό δεν με προσλαμβάνουν πλέον, συχνά. Ασχολούμαι με αυτά τα πράγματα τα τελευταία 22 χρόνια και τώρα, μπορώ να μιλήσω ανοιχτά για αυτό».
“Έχασα τα πάντα… Τα περισσότερα δεν τα πήρα ποτέ πίσω”
Μετά το περιστατικό που παραλίγο να της κοστίσει τη ζωή, η Σάρον Στόουν πέρασε μια άσχημη περίοδο. Ο γάμος της διαλύθηκε και χώρισε με τον εκδότη Phil Bronstein ενώ, όπως επεσήμανε, το Χόλιγουντ σταμάτησε να την καλεί και να της προτείνουν ρόλους.
«Έχασα τα πάντα, τα χρήματά μου, την κηδεμονία του παιδιού μου, την καριέρα μου, όλα αυτά τα πράγματα που αισθάνεσαι ότι είναι η πραγματική ταυτότητα και η ζωή σου. Τα περισσότερα δεν τα πήρα ποτέ πίσω. Αλλά έχω φτάσει σε ένα σημείο που νιώθω καλά, όπου πραγματικά αναγνωρίζω ότι είμαι επαρκής» εξομολογήθηκε.
Στη συνέχεια, αποκάλυψε πως στη διαδικασία της ανάρρωσής της «τραύλιζε» και δεν «έβλεπε σωστά». Επίσης, υπογράμμισε ότι υπέφερε από απώλεια μνήμης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όταν ρωτήθηκε πού βρήκε το κουράγιο να μοιραστεί την ιστορία της, η Σάρον Στόουν απάντησε: «Προέρχομαι από μια διαλυμένη οικογένεια. Μεγάλωσα πιστεύοντας ότι αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να φροντίζω όλους τους άλλους. Μου πήρε πολύ καιρό για να καταλάβω ότι είχα τη δική μου ζωή και ότι δεν έπρεπε να φτιάχνω τα πράγματα για όλους τους άλλους και ότι ήταν εντάξει για μένα να λαμβάνω φροντίδα, για μένα να είμαι αρκετή ως άτομο με αναπηρία. Αισθάνομαι περήφανη για τον εαυτό μου και περήφανη για τα επιτεύγματά μου – από το να επιβιώνω μέχρι το να βοηθάω άλλους να επιβιώνουν».
