Ο Χρόνης Εξαρχάκος, από τους νεαρούς ηθοποιούς της χρυσής φουρνιάς του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60, δεν άργησε να γίνει δημοφιλής κωμικός και να παραμείνει αξέχαστος στις καρδιές του ελληνικού κινηματογραφικού κοινού.
Γεννήθηκε στη Σύρο και σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη. Αποφοίτησε το 1963 και έκανε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση στο έργο «Η Βίλλα των Οργίων» με το θίασο Ρηγόπουλου-Αναλυτή.
Το 1964 συμμετείχε για πρώτη φορά σε τρεις κινηματογραφικές ταινίες, μία εκ των οποίων είναι το «Διαζύγιο αλλά Ελληνικά», του Οδυσσέα Κωστελέτου. Τα επόμενα χρόνια συνέχισε την κινηματογραφική του δραστηριότητα και έγινε δημοφιλής από την ταινία «Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια» (1966, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης). Το 1967 ξεκίνησε τη συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμ, συμμετέχοντας σε 13 ταινίες, που οι περισσότερες ήταν μουσικές κωμωδίες του Γιάννη Δαλιανίδη.
Μερικές από τις πιο γνωστές εκείνης της περιόδου είναι: «Η Παριζιάνα», «Μαριχουάνα Στοπ», «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι», «Ένας Ιππότης για τη Βασούλα». Κάποιοι μάλιστα ρόλοι του άφησαν εποχή, όπως αυτός του εκκολαπτόμενου εφευρέτη στο «Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι».
Ο Χρόνης Έξαρχάκος είχε μπριόζικο στυλ, έδινε τέμπο στο ρόλο του, και είχε την ικανότητα να μιλάει γρήγορα, αλλά πολύ καθαρά. Οι γκριμάτσες του και μόνο, αρκούσαν για να προκαλούν το γέλιο στους θεατές. Στο θέατρο έπαιξε σε 60 επιθεωρήσεις με ανάλογη επιτυχία. «Έφυγε» από τη ζωή, χτυπημένος από τον καρκίνο σε ηλικία μόλις 52 χρονών, αλλά παραμένει ζωντανός και αγαπητός μέσα από τις ταινίες του ακόμα και στις νέες γενιές.
Δείτε τον Χρόνη Εξαρχάκο μαζί με τη μητέρα του:
Ο ηθοποιός της είχε τεράστια αδυναμία. Λέγεται ότι εκείνη τον καταπίεζε. Δεν παντρεύτηκε ποτέ και ζούσε μαζί της μέχρι που έφυγε από τη ζωή το 1984 σε ηλικία 52 ετών χτυπημένος από τον καρκίνο. Η μητέρα του τον ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα.
