«Θέλω να με αφήσετε στην ησυχία μου». Αυτό φέρεται να είπε η Γκρέτα Γκάρμπο, όταν στα 36 της χρόνια κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας της, αποφάσισε να τα βροντήξει και να αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας.
Για σχεδόν μισό αιώνα, η Χολιγουντιανή σταρ έμεινε σε μία οικειοθελή απομόνωση, γιατί έτσι ήθελε. Γιατί ήταν αυτό που την γέμιζε περισσότερο από την απατηλή λάμψη του Χόλιγουντ. Και μπορεί να αποσύρθηκε νωρίς από την ενεργό δράση, όμως, μέχρι και σήμερα, η Γκρέτα Γκάρμπο παραμένει ένας μύθος.
Εξάλλου, είχε φροντίσει και η ίδια προηγουμένως να δημιουργήσει ένα μυστήριο γύρω από το πρόσωπό της. Πολλοί την χαρακτήρισαν «Μόνα Λίζα» ή «Σφίγγα», ήταν απρόσιτη αλλά και μαγική. Και σίγουρα ένα από τα πιο παράξενα πλάσματα του Χόλιγουντ με τις θεωρίες και τις φήμες για τη ζωή της να δίνουν και να παίρνουν, αλλά η ίδια δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να διαψεύσει ή να επιβεβαιώσει. Γιατί, έτσι ήθελε!
Ποια, ήταν, όμως, η Γκρέτα Γκάρμπο, η οποία γεννήθηκε σαν σήμερα, 18 Σεπτεμβρίου του 1905; Ας μάθουμε κάποιες σημαντικές πτυχές για εκείνη.
Σνομπ, νάρκισσος, κτητική, μονόχνοτη, μοναχική, αντικοινωνική. Αυτά είναι κάποια από τα διόλου κολακευτικά επίθετα που τη συνόδευαν, όμως, όλοι συμφωνούσαν πως ήταν η απόλυτη ντίβα του Χόλιγουντ.
Μια ντίβα που σύμφωνα με τις κακές γλώσσες, ντρεπόταν για την ταπεινή της καταγωγή της και τη δουλειά που έκανε ο πατέρας της, ο οποίος ήταν καθαριστής σε τουαλέτες, προκειμένου να τα φέρει πέρα η πενταμελής οικογένεια, που ζούσε στη Στοκχόλμη.
Ντρεπόταν, λέγεται και για το γεγονός πως δεν κατάφερε ποτέ να τελειώσει το σχολείο, αφού πήγε μόνο δημοτικό. Και αυτό διότι ο πατέρας της αρρώστησε από την ισπανική γρίπη (πέθανε έναν χρόνο μετά) και η 12χρονη τότε Γκρέτα έπρεπε να αναλάβει τόσο τη φροντίδα του, όσο και τα οικονομικά της οικογένειας.
Μόλις στα 36 της αποφάσισε πως δεν ήθελε άλλο τη δημοσιότητα. Ήθελε να ζει μόνη, μακριά από υποχρεώσεις και πολυσύχναστα κινηματογραφικά σετ, μακριά από όλους και όλα..
Για την απομόνωσή της είχε μιλήσει η ίδια μέσα από τα γράμματα που έστελνε στην κολλητή της φίλη, Σάλκα Βίρτελ (σεναριογράφο του «Αννα Καρένινα») και που είδαν το φως της δημοσιότητας πριν λίγα χρόνια.
«Δεν πάω πουθενά, δεν βλέπω κανέναν… Υπάρχει μία σκοτεινή ειρωνεία σε αυτή την απομόνωση – να είμαι μόνη, ενώ είμαι δημόσιο πρόσωπο…» γράφει σε ένα από τα γράμματα που βρέθηκαν στην κατοχή ενός ανώνυμου συλλέκτη.
Σε μία άλλη αλληλογραφία η Γκάρμπο έγραφε: «Είναι πολύ δύσκολο να είσαι τόσο μόνη. Αλλά, μερικές φορές, είναι ακόμα πιο δύσκολο να είσαι με κάποιον. Δεν ξέρω γιατί ερχόμαστε σε αυτό τον κόσμο και στις σύντομες ζωές μας δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον με περισσότερη καλοσύνη. Δεν ξέρω γιατί ο Θεός δεν μας επέτρεψε να είμαστε για πάντα νέοι και δυνατοί….».
Όταν το 1925 πήγε στην Αμερική, η Γκάρμπο δεν μιλούσε γρι Αγγλικά. Αν και έμαθε τη γλώσσα, η βαριά σουηδική προφορά της έκανε επιφυλακτικούς τους ιθύνοντες της MGM ως προς την μεταπήδησή της από τον βουβό στον ομιλούντα κινηματογράφο.
Πέντε χρόνια αργότερα, ωστόσο, έκανε την εμφάνισή της στην ταινία «Anna Christie», την πρώτη της ομιλούσα ταινία. Η MGM διαφήμισε την ταινία με την ατάκα: «Η Γκαρμπο μιλάει!» και η «Anna Christie» έγινε τεράστια επιτυχία με την Γκάρμπο να προτείνεται για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Η Γκρέτα Γκάρμπο, απέφευγε τον Τύπο, τις χολιγουντιανές εκδηλώσεις, αλλά και τους θαυμαστές της, σε σημείο που να μην υπογράφει ούτε καν αυτόγραφα.
Η «Σουηδική Σφίγγα», όπως την αποκαλούσαν, δεν αρεσκόταν στις δημόσιες εμφανίσεις, παρά μόνο έδινε λίγες συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους. Ήθελε να έχει την ησυχία της.
Στις ταινίες της είχε ενσαρκώσει μία Ρωσίδα κατάσκοπο και τη θρυλική Μάτα Χάρι, την Ολλανδή χορεύτρια που εκτελέστηκε για κατασκοπεία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και η πραγματική της ζωή, δεν φαίνεται να απείχε πολύ από τους ρόλους της. Μαρτυρίες την ήθελαν να συλλέγει πληροφορίες σχετικά με φιλοναζιστές στη Σουηδία για λογαριασμό των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών.
Η ίδια έλεγε στους φίλους της, ότι ήθελε να συναντήσει από κοντά τον Χίτλερ, ο οποίος της είχε στείλει επιστολή θαυμασμού, για να τον σκοτώσει με όπλο που θα έκρυβε στην τσάντα της.
Μυστήριο, όμως, αποτελούσε και η ερωτική ζωή της σταρ, με τις φήμες για τη σεξουαλικότητά της να είναι πολλές. Παρά το γεγονός, ότι δεν παντρεύτηκε και δεν έκανε παιδιά, από τη ζωή της πέρασαν κάποιοι λίγοι άντρες. Για ορισμένους βιογράφους ήταν bisexual.
Οι επιστολές που αντάλλασσε με τη φίλη της ηθοποιό από τη Δραματική Σχολή στη Στοκχόλμη, Μίμι Πόλακ, όσο η σταρ ζούσε στις ΗΠΑ κι εκείνη στη Σουηδία, αποκαλύπτουν το ασίγαστο πάθος που έκαιγε μέσα της για 60 χρόνια. Ήταν ένας έρωτας εμμονικός που ειδικά εκείνα τα χρόνια έπρεπε να μείνει μυστική υπό τον φόβο του διασυρμού ακόμα και στα χρόνια της δόξας.
Για πολλούς ο λόγος της μόνιμης μελαγχολίας της ήταν αυτός ο κρυφός της έρωτας για τη Μίμι. Όταν εκείνη το 1928 της έγραψε ότι παντρεύτηκε, η Γκάρμπο της είπε: «Το όνειρό μου είναι να σε δω και να ακούσω ότι ακόμα νοιάζεσαι το ίδιο πολύ για την παλιά σου εργένισσα φίλη. Σε αγαπώ μικρή μου, Μιμόζα».
Ωστόσο, δεν ήταν η μόνη γυναίκα που ερωτεύτηκε η Γκάρμπο. Η συγγραφέας Μερσέντες ντα Κόστα ήταν η δεύτερη που όπως η ίδια αποκάλυψε, είχε ερωτικές σχέσεις μαζί της, αλλά τα γράμματα που έστελνε η Γκάρμπο στην ερωμένη της, δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Βιογράφοι της πιστεύουν ότι έπασχε από διπολική διαταραχή, με περιόδους χαλαρότητας και δημιουργίας, αλλά και βαθιάς κατάθλιψης.
Πέθανε στο Νοσοκομείο της Νέας Υόρκης στις 15 Απριλίου 1990, σε ηλικία 84 ετών, από πνευμονία. Προηγουμένως είχε υποβληθεί σε επιτυχή θεραπεία για καρκίνο του μαστού.
Αποτεφρώθηκε και, μετά από μακρά δικαστική μάχη, οι στάχτες της ενταφιάστηκαν στο νεκροταφείο Skogskykogárden στην ιδιαίτερη πατρίδα της, τη Στοκχόλμη. Άφησε όλη την περιουσία της, που υπολογίζεται στα 20.000.000 δολλάρια, στην ανηψιά της, Γκρέι Ράισφηλντ.
