ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΊΑ ΞΕΚΙΝΆΕΙ πάντα με μια αφορμή. Σίγουρα όμως θα ξέρετε πως η ουσία της βρίσκεται σε μια αιτία.
Στην περίπτωση αυτής της ιστορίας, η αφορμή βρέθηκε όταν ο κύριος Καρπάτσος υπονόησε πως το δεξί φρύδι της γυναίκας του ήταν πιο χοντρό και πιο ακανόνιστο από το αριστερό, απόδειξη πως τα γονίδια της οικογένειάς της ήταν μάλλον αλλοπρόσαλλα, όπως ακριβώς και η συμπεριφορά του μικρότερου αδερφού της, τα χοντροκομμένα αστεία του οποίου είχε αναγκαστεί να υποστεί εκείνο το μεσημέρι στο μεγάλο οικογενειακό τραπέζι.
Η κυρία Καρπάτσου τότε απάντησε πως μπορεί όντως καμιά φορά το σόι της να φερόταν αλλοπρόσαλλα, όμως σίγουρα ήταν κλάσεις ανώτερο από το σόι του κυρίου Καρπάτσου, που τις περισσότερες φορές τής φαινόταν κρύο και αγέλαστο. Κάπως έτσι τα αίματα άναψαν και οι δυο τους κατέληξαν να μαλώνουν για τις προπέρσινες διακοπές τους στη θάλασσα, όταν ο κύριος Καρπάτσος είχε προσβάλει την κυρία Καρπάτσου μπροστά στους κουμπάρους τους για ένα γραμματικό λάθος που είχε κάνει πάνω σε μια σοβαρή συζήτηση κι εκείνη με τη σειρά της τον είχε προσβάλει για την απίστευτη αποτυχία του να πιάσει έστω μία κουτσομούρα με το ψαροντούφεκο εκείνο το καλοκαίρι. Στο σημείο αυτό μπορεί κάποιος δικαιολογημένα να αναρωτηθεί τι σόι ιστορία
είναι αυτή που ξεκινάει με έναν τρικούβερτο καβγά ο οποίος περιλαμβάνει ατίθασα φρύδια, κουτσομούρες και γραμματικά λάθη.
Πριν όμως βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα, θυμηθείτε πως η ουσία κάθε ιστορίας βρίσκεται στην αιτία της. Αφήστε με λοιπόν να σας πω πως οι φωνές και οι τσιρίδες που ξεπήδησαν
εκείνο το μεσημέρι από το σαλόνι της οικογένειας Καρπάτσου –και που στη συνέχεια αντήχησαν σε κάθε γωνιά και στενοσόκακο της ήσυχης οικογενειακής συνοικίας όπου έμεναν– ξύπνησαν, εκτός από τους γείτονες, και κάτι που μέχρι τότε ήταν βαθιά μπαστακωμένο στο στομάχι της κόρης τους της Χαράς, που εδώ και είκοσι λεπτά άκουγε από το διπλανό δωμάτιο τους γονείς της να αγριοφωνάζουν ο ένας στον άλλο στον συνηθισμένο μεσημεριανό τους καβγά.
Αν μια αιτία είναι καλή σε κάτι, αυτό είναι το να κρύβεται και να αλλάζει μορφές, και στην περίπτωση αυτής της ιστορίας η αιτία συνήθως κρυβόταν πίσω από μια γερή σουβλιά στο στομάχι της
Χαράς, που στη συνέχεια γινόταν ένας ανυπόφορος βόμβος στο κεφάλι της, ύστερα ξαναγύριζε πίσω στο στομάχι της ως ξαφνική ανακατωσούρα και τούμπαλιν. Αν τώρα υπήρχε τρόπος κάποιος να ζητήσει από την ίδια τη Χαρά να περιγράψει αυτό το εντελώς άβολο πηγαινέλα μέσα στο σώμα της, σίγουρα θα έλεγε πως έμοιαζε με θηρίο που λυσσούσε να χυθεί προς τα έξω, βρίσκοντας συνεχώς αντίσταση στα κόκαλα, στους μυς, στους ιστούς και σε όλα τα εσωτερικά της όργανα.
Το κόκκινο θηρίο
ΣυγγραφέαςΠαπουτσάκη Αγάπη
ΕκδόσειςΕκδόσεις Πατάκη
Απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/652234/
Διαβάστε επίσης:
