Σήμερα, χτυπά το πρώτο σχολικό κουδούνι της χρονιάς και ο Σπύρος Γιαννιώτης θέλησε να στείλει το δικό του διαφορετικό, αλλά συγκλονιστικό μήνυμα στα παιδιά με δυσλεξία.
Ο ασημένιος Ολυμπιονίκης του Ρίο το 2016 μαραθώνιας κολύμβησης, ο “σύγχρονος Ποσειδώνας”, όπως τον αποκαλούν, θέλησε να μοιραστεί με τον κόσμο τις δυσκολίες που πέρασε στα σχολικά του χρόνια και το άγχος που είχε ως παιδί με δυσλεξία, θέλοντας μέσα από τη δική του εμπειρία και “τραύμα” να στείλει ένα μήνυμα θάρρους στα παιδιά που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.
Όπως αναφέρει στην ανάρτησή του στο Facebook, την οποία συνόδευσε με μια μαθητική του φωτογραφία, η αγωνία του ήταν τόσο μεγάλη, ακόμα και όταν ενηλικιώθηκε, που χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει το Τ9 στο κινητό του για να συμπληρώσει δημόσια έγγραφα, ώστε να αποφύγει λάθη. Παρόμοια αγωνία είχε και όταν του ζητούσαν μια αφιέρωση σε ένα αυτόγραφο, όπως εξιστορεί.
Ωστόσο, όπως εξηγεί, πήρε τη μεγάλη απόφαση να τελειώσει την Γυμναστική Ακαδημία «με πείσμα και φόβο, είπα θα την βγάλω, …και ναι μετά από 2.5 χρόνια κατάφερα να πάρω πτυχίο, δεν σταμάτησα εκεί, κάνω το μεταπτυχιακό μου στον Αθλητισμό».
“Το έχω ξανά γράψει, πέρασα δύσκολα στο σχολείο, από το Δημοτικό κιόλας σκεφτόμουν πως θα φτάσω το Γυμνάσιο και Λύκειο, πέρασαν τα χρόνια και την τελευταία μέρα του Λυκείου με ανακούφιση που την πέρασα λέω ένα μεγάλο ΤΕΛΟΣ στην Ακαδημαϊκή «διαδρομή» παρόλο που είχα περάσει στην Γυμναστική Ακαδημία.
Πέρασαν τα χρόνια και ολοένα και με κυρίευε η ανασφάλεια και ο φόβος, φόβος ακόμα και να γράψω, θυμάμαι σε μια υπηρεσία μου ζήτησαν να γράψω ένα κείμενο σε μια υπεύθυνη δήλωση και με έλουσε κρύος ιδρώτας, μπήκα στο κινητό μου και έβαλα το T9 (τα πρώτα κινητά) για να μου κάνει το αυτό-κορεκτ και να το αντιγράψω, είχα μπλοκάρει τελείως και ολοένα αυτό γινόταν μεγαλύτερο και πιο έντονο, ακόμα και σε παιδιά που μου ζητούσαν αυτόγραφο, έτρεμα στην σκέψη να θέλουν αφιέρωση πάνω.
Κάποια στιγμή είπα τέλος, δεν θα το αφήσεις να σε πολεμάει, θα το πολεμήσεις εσυ! Έτσι και πήρα την (μεγάλη για μένα) απόφαση, ίσως και την μεγαλύτερη που έχω πάρει να τελειώσω την Γυμναστική Ακαδημία, μεγάλος πια, αλλά με πείσμα και φόβο, είπα θα την βγάλω, …και ναι μετά από 2.5 χρόνια κατάφερα να πάρω πτυχίο, δεν σταμάτησα εκεί, κάνω το μεταπτυχιακό μου στον Αθλητισμό( αλλά δυο μάθημα θέλω).
Δεν τα λέω όλα αυτά για να σας πω «τι γ@μ@τος είμαι» τα αναφέρω γιατί είμαι σίγουρος ότι είναι αρκετοί που δεν ξεπερνάμε τους φόβους τους, που λένε δεν μπορώ, που νιώθουν κατώτεροι, που σκέφτονται τι θα που οι άλλοι… εεε πάρε απόφαση και πολέμα και εσυ!
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα παιδιά ξεκινάνε μια νέα αρχή, είτε είναι Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, Πανεπιστήμιο. Πολέμα τους φόβους σου και μην αφήσεις να σε πολεμάνε!
Καλή Σχολική Χρόνια!
ΥΓ. Ακόμα και στην φωτογραφία φαίνεται η πίεση και η μελαγχολία..
Αυτός που προσπαθεί να ενταχθεί στο σύνολο, πατώντας την καρέκλα.”
