Με υψηλή θεατρική παιδεία, καλλιτεχνικό ήθος και σπουδαίο κωμικό ταλέντο, η Ίλυα Λιβυκού υποδύθηκε με απαράμιλλη αρτιότητα τους ρόλους της. Αχώριστο ζευγάρι στη σκηνή και στη ζωή με τον μεγάλο Βασίλη Λογοθετίδη, η Ίλυα κατάφερε να πλάσει μια προσωπικότητα δυναμική, αυτόνομη και σαγηνευτική και να βάλει το δικό της ξεχωριστό χρώμα σε κάθε της ερμηνεία.
Χθες, 7 Σεπτεμβρίου, 21 χρόνια από το θάνατό της, η Finos Film θυμάται την σπουδαία ηθοποιό μέσα από στιγμές της στις ταινίες «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», «Ίλιγγος» και «Ούτε Γάτα Ούτε Ζημιά».
Δείτε το βίντεο:
Η Ίλυα Λιβυκού, ηθοποιός που τη διέκρινε κυρίως η ποιότητα και η λάμψη, σφράγισε με τους ρόλους της το θέατρο και την 7η τέχνη στον τόπο μας, ιδιαίτερα όσο ήταν δίδυμο ζευγάρι με τον αξεπέραστο ηθοποιό και σύντροφό της, Βασίλη Λογοθετίδη.
Γεννήθηκε το 1919 στο Ηράκλειο της Κρήτης και το πραγματικό της όνομα ήταν Αμαλία Χατζάκη. Αθλήτρια στο ακόντιο από την εφηβεία της, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1947 με το έργο «Ρουί Μπλας» του Βίκτωρος Ουγκώ. Το 1948 ξεκίνησε η συνεργασία της με τον θίασο της Κυρίας Κατερίνας και του Βασίλη Λογοθετίδη, στο έργο των Δ. Ψαθά – Γ. Ρούσσου «Δε Θυμάμαι Τίποτα». Στη συνέχεια, ο Βασίλης Λογοθετίδης έκανε δικό του θίασο και η Ίλυα Λιβυκού έγινε βασική συνεργάτης του, αλλά και αχώριστη σύντροφός του. Από τότε και μέχρι το θάνατο του Λογοθετίδη, το 1960, οι δύο ηθοποιοί δημιουργούν μαζί αξέχαστες επιτυχίες στο θέατρο και στην οθόνη.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε το 1948 στην θρυλική ταινία της Φίνος Φιλμ «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Λογοθετίδη, και από τότε έπαιξαν μαζί σε άλλες οκτώ ταινίες που άφησαν εποχή – «Ένα Βότσαλο στη Λίμνη», «Δεσποινίς Ετών 39», «Σάντα Τσικίτα», «Ούτε Γάτα Ούτε Ζημιά», «Κάλπικη Λίρα», «Ο Ζηλιαρόγατος», «Δελησταύρου και Υιός», «Ένας Ήρωας με Παντούφλες».
Η Ίλυα Λιβυκού συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε πολλές ταινίες και μετά το θάνατο του Λογοθετίδη. Το 1964 κατέκτησε το βραβείο Β΄ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για την ταινία «Ντελικανής» του Μ. Σκουλούδη, καθώς και το βραβείο «Χρυσή Γέφυρα» στο Διεθνές Φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο. Το 1968 κατέκτησε και πάλι το βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για την ταινία «Στα Σύνορα της Προδοσίας». Από το 1963 συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, όπως του Ν. Χατζίσκου, της Έλσας Βεργή, του Μάνου Κατράκη και του Νότη Περγιάλη. Το 1965 πρωταγωνίστησε στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη σε παράσταση του ΚΘΒΕ. Ακολούθησαν συνεργασίες της με θιάσους επιθεώρησης και κωμωδίας. Το 1984 σταμάτησε οριστικά να παίζει στο θέατρο.
Έχει παίξει σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε μία τηλεοπτική. Μαζί με τον Μάνο Κατράκη, συμμετείχε σε ποιητικές εκδηλώσεις στο θέατρο «Μουσούρη», με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Κόρη της είναι η ηθοποιός Χρύσα Κοζύρη.
