Ο Γούντι Άλεν επέστρεψε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας για την παγκόσμια πρεμιέρα της νέας γαλλόφωνης ταινίας, του «Coup de Chance». Πρόκειται για την 50η της καριέρας του μεγάλου και αμφιλεγόμενου σκηνοθέτη και δεν αποκλείεται να είναι και η τελευταία, όπως ο ίδιος αναφέρει.
Εκτός, και αν καταφέρει να γυρίσει στη Νέα Υόρκη, μία ταινία, όπως την έχει φανταστεί. Αλλά για να συμβεί αυτό, θα πρέπει οι ΗΠΑ να ακυρώσουν το “cancel” που έχουν κάνει επαγγελματικά στον Γούντι Άλεν, εξαιτίας των κατηγοριών για σεξουαλική κακοποίηση της κόρης του, Ντίλαν και της ενδοοικογενειακής διαμάχης που έχει ξεσπάσει.
Πρώτα, όμως, κάνει ο ίδιος ο 87χρονος σκηνοθέτης… cancel στο cancel, τονίζοντας πως είναι “ανόητη” κάθε είδους ακύρωση. Και τονίζει πως στα 50 χρόνια καριέρας του, έχει συνεργαστεί με πάρα πολλές γυναίκες, και καμία δεν τον έχει κατηγορήσει. Η κόρη του, όμως;
Ο Γούντι Άλεν, από τη Βενετία όπου βρέθηκε, έδωσε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στην Elsa Keslassy, για το Variety. Και είπε πολλά, για τα δικά του δεδομένα. Αν συμφωνείς ή όχι με όσα λέει, είναι άλλο κομμάτι το οποίο ο καθείς, κρίνει.
Για το κίνημα #MeToo, του οποίου έχει δηλώσει υπέρμαχος, είπε: “Νομίζω ότι κάθε κίνημα όπου υπάρχει πραγματικό όφελος, όπου κάνει κάτι θετικό, ας πούμε για τις γυναίκες, είναι καλό πράγμα. Όταν γίνεται ανόητο, είναι ανόητο. Διαβάζω περιπτώσεις όπου είναι πολύ ωφέλιμο, όπου η κατάσταση ήταν πολύ ωφέλιμη για τις γυναίκες, και αυτό είναι καλό. Όταν διαβάζω κάποιες περιπτώσεις σε μια ιστορία στην εφημερίδα όπου είναι ανόητες, τότε είναι ανόητο”.
Για να εξηγήσει στη συνέχεια τι είναι ανόητο: “Είναι ανόητο, ξέρετε, όταν δεν είναι πραγματικά ένα φεμινιστικό ζήτημα ή ένα ζήτημα αδικίας για τις γυναίκες. Όταν είναι υπερβολικά ακραίο να προσπαθείς να το κάνεις θέμα, ενώ, στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα το θεωρούσαν ως κάποια προσβλητική κατάσταση”.
Και τονίζει παρακάτω πως ποτέ στην πολύχρονη καριέρα του δεν είχαν πρόβλημα μαζί του οι γυναίκες με τις οποίες συνεργάστηκε.
“Ποτέ δεν είχα. Είχα πει πριν από χρόνια ότι θα έπρεπε να είχα γίνει το poster boy για το κίνημα #MeToo και όλοι ενθουσιάστηκαν με αυτό. Έχω κάνει 50 ταινίες. Πάντα είχα πολύ καλούς ρόλους για τις γυναίκες, πάντα είχα γυναίκες στο συνεργείο, πάντα τις πληρώναμε ακριβώς το ίδιο ποσό που πληρώναμε τους άνδρες, δούλεψα με εκατοντάδες ηθοποιούς και ποτέ, μα ποτέ δεν είχα ούτε ένα παράπονο από κάποια από αυτές σε οποιοδήποτε σημείο. Ούτε μία δεν είπε ποτέ: «Δουλεύοντας μαζί του, ήταν κακός ή παρενοχλούσε». Αυτό δεν υπήρξε ποτέ θέμα. Οι σεναριογράφοι μου ήταν γυναίκες. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό με κανέναν τρόπο”.
Κι εννοείται πως η κουβέντα αμέσως πήγε στην κόρη του, Ντίλαν η οποία συμμετείχε σε ένα ντοκιμαντέρ του 2021, «Allen v. Farrow», στο οποίο περιγράφονται λεπτομερώς οι ισχυρισμοί της ότι την κακοποιήσατε σεξουαλικά. Πώς απαντά σε αυτές τις κατηγορίες;
“Η αντίδρασή μου ήταν πάντα η ίδια. Η κατάσταση έχει διερευνηθεί από δύο ανθρώπους, δύο σημαντικούς φορείς, όχι ανθρώπους, αλλά δύο σημαντικούς φορείς έρευνας. Και οι δύο, μετά από μακροχρόνιες λεπτομερείς έρευνες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε καμία βασιμότητα σε αυτές τις κατηγορίες, που, ξέρετε, είναι ακριβώς όπως έγραψα στο βιβλίο μου, «Apropos of Nothing» (Σχετικά με το Τίποτα). Δεν υπήρχε τίποτα. Το γεγονός ότι συνεχίζει να υφίσταται με κάνει να πιστεύω ότι ίσως αρέσει στους ανθρώπους η ιδέα ότι συνεχίζει να υφίσταται. Ξέρεις, ίσως υπάρχει κάτι ελκυστικό για τους ανθρώπους. Αλλά γιατί; Γιατί;”. Ενώ παραδέχτηκε πως δεν έχει δει ούτε την ίδια, ούτε τον γιο του, Ρόναν Φάροου. “Πάντα ήθελα, αλλά όχι, όχι…”, λέει.
Όσο για το πώς αισθάνεται που τον έχουν «ακυρώσει», ο Γούντι Άλεν απαντά: “Νιώθω ότι αν πρόκειται να ακυρωθείς, αυτή είναι η κουλτούρα από την οποία πρέπει να ακυρωθείς. Απλά τα βρίσκω όλα αυτά τόσο ανόητα. Δεν το σκέφτομαι. Δεν ξέρω τι σημαίνει να σε ακυρώνουν. Ξέρω ότι όλα αυτά τα χρόνια όλα ήταν τα ίδια για μένα. Κάνω τις ταινίες μου. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η παρουσίαση των ταινιών. Ξέρετε, δουλεύω και είναι η ίδια ρουτίνα για μένα. Γράφω το σενάριο, συγκεντρώνω τα χρήματα, γυρίζω την ταινία, την μοντάρω, βγαίνει. Η διαφορά είναι ο τρόπος που παρουσιάζουν τις ταινίες. Αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή”.
