Ο Αντώνης Τσαπατάκης βρίσκεται από τη Δευτέρα (31/7) στην κορυφή του κόσμου, καθώς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. πρόσθιο SB4, στο 11ο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Παρά-Κολύμβησης, που διεξάγεται στο Μάντσεστερ.
Ο Έλληνας παραολυμπιονίκης τερμάτισε σε 1:39.53 και αν και γύρισε δεύτερος στο πρώτο 50άρι, κατάφερε με ένα δυνατό φίνις να κατακτήσει το πρώτο χρυσό μετάλλιο, για την ελληνική αποστολή που ήδη μετράει δύο μετάλλια -και ένα χάλκινο με τον Γιάννη Κωστάκη στα 50μ. πρόσθιο SB2, που κατέκτησε λίγο νωρίτερα.
Ο Αντώνης Τσαπατάκης με το χρυσό μετάλλιο έκλεισε θέση και για τους παραολυμπιακούς Αγώνες που θα διεξαχθούν το καλοκαίρι του 2024 στο Παρίσι.
Η συγκλονιστική ιστορία ζωής
Ο Τσαπατάκης είναι από τους πιο δημοφιλείς, πετυχημένους αι8 μάχιμους αθλητές, ο οποίος αποτελεί το τέλειο παράδειγμα θέλησης και δύναμης ψυχής. Η ιστορία της ζωής του είναι συγκλονιστική.
Γεννήθηκε στα Χανιά, και από παιδί ονειρευόταν να γίνει βατραχάνθρωπος, να μπει στο ναυτικό και μέχρι τα βαθιά γεράματα να είναι μέσα στο νερό. Η κολυμβητική του σταδιοδρομία άλλωστε ξεκίνησε από όταν ήταν μόλις πέντε ετών όταν οι γονείς του αποφάσισαν να τον γράψουν στο κολυμβητήριο. Πήρε μέρος σε αρκετά πρωταθλήματα ενώ στην Γ΄ Γυμνασίου στη ζωή του μπήκε το πόλο και μαζί με αυτό ήρθαν και αρκετές διακρίσεις.
Ωστόσο, το 2007 ένα ατύχημα που είχε με τη μηχανή, μόλις στα 18 του χρόνια έφερε τούμπα όλη του τη ζωή. Ένα ατύχημα που παραλίγο να του κοστίσει την ίδια του τη ζωή. “Όταν άνοιξα τα μάτια μου, μετά το ατύχημα, κατάλαβα ότι αυτό ήταν το λάθος κατευθείαν. Άνοιξα τα μάτια μου και λέω “οκ, δεν μπορώ να περπατήσω. Και τι έγινε;”. Μπορώ όμως να ανοίξω το μυαλό μου και να το κάνω να τρέξει μπροστά” έχει εξομολογηθεί για τις πρώτες στιγμές μετά το ατύχημα που τον άφησε καθηλωμένο σε αμαξίδιο.
Ο Αντώνης, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Ακριβώς έναν χρόνο μετά το ατύχημα, ξαναμπήκε στο νερό.
“Είχα να επιλέξω ανάμεσα στο να είμαι αδύναμος, να κάθομαι στο σπίτι μου και να περιμένω τη μέρα που θα πεθάνω, και στο να πάω με τους δυνατούς και ό,τι και να κάνω στη ζωή μου να με δυναμώνει, να με κάνει να αντιλαμβάνομαι πιο έντονα την ίδια τη ζωή. Άλλαξε η ζωή μου, αλλά με εμψύχωνε ο ίδιος μου ο εαυτός. Εκείνες τις δύσκολες στιγμές, κάθε άνθρωπος το μόνο που έχει για να βοηθηθεί είναι ο εαυτός του. Πρέπει να υπάρχει αρχικά ο εαυτός σου για να σε βοηθήσουν στη συνέχεια η οικογένεια και οι φίλοι σου. Όπως λέω συχνά, το αριστερό μου πόδι, το πόδι της καρδιάς, είμαι εγώ στη ζωή μου. Το δεξί πόδι είναι η οικογένεια και οι φίλοι μου, αυτοί έκαναν τα «πόδια» μου που με βοήθησαν να ξανασηκωθώ” είχε δηλώσει ο Αντώνης Τσαπατάκης.
Άλλωστε, ο αθλητισμός είναι για εκείνον ένα είδος ψυχοθεραπείας, αφού είναι ο τρόπος που έχει για να μπορεί να ξεπερνάει τα πάντα.