Παρακολουθώντας τις ταινίες, της δεκαετίας του ’80, δεν έχεις παρά να συμφωνήσεις πως η Ρένα Παγκράτη ήταν η χαρά της ζωής. Μια ηθοποιός που σκόρπιζε απλόχερα το γέλιο και τη χαρά. Κι όμως, αυτό το τόσο φωτεινό, χαμογελαστό και αστείο κορίτσι στην πραγματική της ζωή βίωσε την πίκρα την απογήτευση και την αποξένωση.
Η Ρένα Παγκράτη είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που είδαν τα φώτα να σβήσουν και ανθρώπους να απομακρύνονται. Όχι, όλοι. Όμως, ήταν αρκετοί ώστε η ευαίσθητη ψυχή της να απογοητευτεί από συμπεριφορές. Και μόνη της, παλεύοντας με την ανεργία, την οικονομική ανέχεια, και το τέρας της κατάθλιψης, δεν άντεξε κι έγραψε μόνη της το τραγικό φινάλε της ζωής της… Μόλις στα 49 της χρόνια, στις 25 Ιουνίου του 1998.
Η εποχή των επιτυχιών
Η Ρένα Παγκράτη μπήκε από μικρή στον χώρο του θεάματος. Την ίδια εποχή που παίζει στις ταινίες του Αρίωνα, παίρνει μέρος στην παιδική ραδιοφωνική εκπομπή του ΕΙΡ «Τα παραμύθια της θείας Λένας», που παρουσίαζε η Αντιγόνη Μεταξά. Παράλληλα σπουδάζει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεοδοσιάδη, αφήνει το στίγμα της σε μια από τις πιο θρυλικές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Το 1974, είναι η χρονιά που θα της ανοίξει την πόρτα για να περάσει στο μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής της. Η ανήσυχη φύση της, την οδηγεί στο ροκ συγκρότημα «Νοστράδαμος»! Την εποχή που η Ρένα Παγκράτη μπήκε στην μπάντα, βρισκόταν στην τελευταία της φάση και λίγο πριν τη διάλυσή της μετά από ένα σκάνδαλο που είχε συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία. Αλλά αυτό μικρή σημασία είχε για την μετέπειτα πορεία της.
Στους «Νοστράδαμος» την ανακαλύπτει ο Γιάννης Δαλιανίδης και της προτείνει να συμμετάσχει σε μια δουλειά που ετοίμαζε. Η Ρένα δέχεται. Ο ρόλος που αναλαμβάνει είναι η χίπισσα Κάθριν στο θρυλικό «Λούνα Παρκ»…
Ο δρόμος για την καταξίωση είναι, πλέον, ορθάνοιχτος…
Η δεκαετία του 1980 θα μπορούσε να χωριστεί για την ηθοποιό σε δύο φάσεις. Το πρώτο μισό είναι η απόλυτη καταξίωση με τις επιτυχίες να διαδέχονται η μία την άλη και τη φήμη της όλο και να μεγαλώνει. Στο δεύτερο μισό, όμως, αρχίζει η πτώση που δυστυχώς η πορεία δεν αναστράφηκε ποτέ.
Η αντίστροφη μέτρηση
Οι στγμές δόξας στο πλευρό, κυρίως, του Στάθη Ψάλτη αλλά και άλλων διάσημων πρωταγωνιστών της εποχής, αρχίζουν να σβήνουν. Όπως και η μόδα της βιντεοκασέτας που αρχίζει να ξεπερνιέται. Τα πρώτα σύννεφα στην καριέρα της Ρένας Παγκράτη έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους. Η τελευταία καταγεγραμμένη βιντεοταινία στην οποία έπαιξε, ήταν το 1989 με τίτλο «Η Μαντόνα από τη Δραπετσώνα».
Όσο περνούσαν τα χρόνια οι δουλειές για εκείνη λιγόστευαν. Για να σώσει ότι σώζεται από την καταρρέουσα καριέρα της η Ρένα Παγκράτη αποφασίζει να κάνει στροφή προς το τραγούδι. Το 1992 κυκλοφορεί από τη δισκογραφική εταιρεία «Lyra», ο προσωπικός της δίσκος με τίτλο «Της αγάπης το παιχνίδι». Ο δίσκος αποτυγχάνει παταγωδώς σε επίπεδο πωλήσεων και η άλλοτε χαμογελαστή Ρένα, «βυθίζεται» ολοένα και περισσότερο στη θλίψη.
Η ζωή της μακριά από το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ήταν αφόρητα δύσκολη. Ο μοναδικός ρόλος που πήρε τη δεκαετία του ’90 και πριν από την αυτοκτονία της, ήταν στη «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου. Μετά από αυτόν δεν της προτάθηκε ξανά τίποτα.
Το τραγικό φινάλε
Κάθε μέρα που περνούσε η Ρένα Παγκράτη χανόταν όλο και περισσότερο στις μαύρες σκέψεις της. Τίποτα δεν μπορούσε να την κάνει να αισθανθεί καλύτερα. Ούτε οι προσπάθειες λίγων φίλων της να της βρουν δουλειά, ούτε βέβαια οι ψεύτικές υποσχέσεις για βοήθεια από γνωστά ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου, που ποτέ δεν τηρήθηκαν. Όλα οδηγούσαν, με μαθηματική ακρίβεια, στο τέλος.
Στις 25 Ιουνίου του 1998 η Ρένα Παγκράτη, βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά που έμενε, έχοντας καταναλώσει ένα θανατηφόρο κοκτέιλ ισχυρών φαρμάκων. Η αδερφή της, ήταν ο άνθρωπος που βρήκε το άψυχο κορμί της. Δίπλα υπήρχε ένα σημείωμα που εξηγούσε τη μοναξιά και τον πόνο που ένιωθε.
Το χαμογελαστό κορίτσι των βιντεοταινιών απογοητευμένο από τα λόγια τα μεγάλα των ανθρώπων, αλλά και από τη σκληρότητα της ζωής απέναντί της, αποφάσισε να γράψει η ίδια το τραγικό φινάλε της. Ο θάνατός της συγκλόνισε τον κόσμο που την αγάπησε και δεν γνώριζε τι περνούσε πραγματικά.
