Η Βρετανίδα ηθοποιός Γκλέντα Τζάκσον, δύο φορές βραβευμένη με Όσκαρ πέθανε σε ηλικία 87 ετών.
Βραβευμένη τη δεκαετία του 1970, ασχολήθηκε αργότερα με την πολιτική και εντάχθηκε στο Εργατικό Κόμμα, εξελέγη βουλευτής και στη συνέχεια έγινε υπουργός.
Η Γκλέντα Τζάκσον πέθανε σε ηλικία 87 ετών, ανακοίνωσε χθες Πέμπτη 15/6 ο ατζέντης της. Είχε κερδίσει δύο Όσκαρ , τα υπέρτατα βραβεία του αμερικανικού κινηματογράφου, πριν αφοσιωθεί στην πολιτική μέσα από το Εργατικό Κόμμα.
«Η Glenda Jackson, δύο φορές βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός και πολιτικός, πέθανε ειρηνικά στο σπίτι της στο Blackheath του Λονδίνου, μαζί με την οικογένειά της, μετά από μια σύντομη ασθένεια», δήλωσε ο Lionel Larner, ατζέντης της ηθοποιού. «Είχε πρόσφατα ολοκληρώσει τα γυρίσματα του The Great Escaper με τον Michael Caine», πρόσθεσε.
Κόρη ενός χτίστη και μιας καθαρίστριας
Μούσα του Ken Russel, κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ το 1970 για το «Love», μια μεταφορά του τολμηρού μυθιστορήματος του DH Lawrence για την παθιασμένη σχέση μεταξύ δύο αδερφών και των εραστών τους. Το 1973, με την κωμωδία «Μια ερωμένη στην αγκαλιά, μια γυναίκα στην πλάτη» που κέρδισε το δεύτερο αγαλματίδιο της, χάρη στον ρόλο μιας χωρισμένης γυναίκας παγιδευμένης σε έναν αδύνατον έρωτα με έναν παντρεμένο άνδρα.
Γεννημένη στις 9 Μαΐου 1936 στο Μπίρκενχεντ, ένα μικρό λιμάνι απέναντι από το Λίβερπουλ (βορειοδυτική Αγγλία), ήταν η κόρη ενός χτίστη και μιας καθαρίστριας. Αρχικά εργάστηκε ως υπάλληλος σε ένα φαρμακείο και ακολούθησε μαθήματα θεάτρου για ερασιτέχνες. Παρά την έλλειψη οικογενειακής υποστήριξης, γράφτηκε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης στο Λονδίνο και πήγε σε περιοδεία. Έτσι την εντόπισε ο σκηνοθέτης Πίτερ Μπρουκ και την προσέλαβε το 1963 για να παίξει την Οφηλία του στον «Άμλετ».
Θάτσερ: «Μια γυναίκα; Σίγουρα όχι»
Μετά από 35 χρόνια καριέρας στο θέατρο και τον κινηματογράφο, μπήκε στην πολιτική για να πολεμήσει τη Μάργκαρετ Θάτσερ (πρωθυπουργός από το 1979 έως το 1990) την οποία κατηγόρησε ότι κατέστρεψε τη βρετανική κοινωνία. Εκλέχθηκε το 1992 βουλευτής των Εργατικών για τα προάστια του Λονδίνου, κράτησε την εκλογική της περιφέρεια μέχρι το 2015 και ξεχώρισε για την ιδιαίτερη προσοχή της στους «φτωχούς, τους ανέργους και τους αρρώστους».
Έθιμα των θεατρικών αγώνων στη Βουλή, είχε, ως επικήδειο εγκώμιο προς τη Σιδηρά Κυρία, να δηλώσει με τη βαθιά και καυστική φωνή της: «Γυναίκα Πρωθυπουργός, σίγουρα. Μα γυναίκα; Σίγουρα όχι για μένα». Διορίστηκε υπουργός Μεταφορών στην κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ από το 1997 έως το 1999, και έγινε σκληρός αντίπαλος του μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003.
Δείτε επίσης
