Παγκόσμια συγκίνηση έχει προκαλέσει η ιστορία με τα τέσσερα μικρά αδέλφια που κατάφεραν να επιβιώσουν μέσα στη ζούγκλα της Κολομβίας – ένα από τα πιο αφιλόξενα μέρη με αρπακτικά ζώα και οπλισμένες φυλές – για 40 ολόκληρες μέρες.
Η Λέσλι (13), ο Σολέινι (9), ο Τιεν Νοριέλ (4) και η μόλις ενός έτους Κριστίν βρέθηκαν σώα, αν και εξαιρετικά ταλαιπωρημένα, στη ζούγκλα του Αμαζονίου την Κολομβία. Τα μικρά αδέλφια βρέθηκαν μόνα τους να περιπλανώνται στην άγρια ζούγκλα όταν το Cessna στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν η μητέρα τους και και οι δύο πιλότοι.
Οι Αρχές της Κολομβίας, με την πολύτιμη βοήθεια των ιθαγενών από τρεις φυλές, ξεκίνησαν έρευνες για τον εντοπισμό των παιδιών, τα οποία τα βρήκαν μετά από 40 ημέρες, ταλαιπωρημένα, υποσιτισμένα και με τσιμπήματα από έντομα της ζούγκλας. Το υπουργείο Άμυνας της Κολομβίας έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο από τη στιγμή που οι διασώστες ανεβάζουν τα παιδιά στον ελικόπτερο και οι εικόνες έχουν συγκλονίσει ολόκληρο τον πλανήτη, όπως και η ιστορία τους.
Πώς κατάφεραν να εντοπίσουν τα μικρά αδέλφια
Οι διασώστες και οι συγγενείς των παιδιών δεν έπαψαν στιγμή να ελπίζουν, καθώς ανήκουν στη φυλή Ουιτότο, και είναι εξοικειωμένα με τη ζωή στη ζούγκλα, ενώ σχεδόν καθημερινά συναντούσαν ευρήματα που υποδείκνυαν ότι τα παιδιά είναι ζωντανά, όπως μπιμπερό, πάνες, ψαλίδι, παπούτσια, μισοφαγωμένα φρούτα, ίχνη και αυτοσχέδια καταλύματα.
Σύμφωνα με τη βρετανική Daily Mail, τα τέσσερα παιδιά βρέθηκαν αφυδατωμένα και σκελετωμένα, με κουρελιασμένα ρούχα και δαγκωματιές στα σωματάκια τους.
«Ήταν μαζί, είναι αδύναμα, ας αφήσουμε να τα εξετάσουν γιατροί. Τα βρήκαν, αυτό με χαροποιεί πολύ», είπε ο Κολομβιανός πρόεδρος Γουστάβο Πέτρο σε δημοσιογράφους.
Ο παππούς των παιδιών υπογράμμισε πως στην πραγματικότητα τα παιδιά δεν είχαν απομακρυνθεί πολύ… Τόνισε, δε, πως «τα βρήκε ιθαγενής Αραρακουάρα που τα έψαχνε από την αρχή, ο Χένρι Γκερέρο».
Η γιαγιά των παιδιών, Fatima Valencia, δήλωσε μετά τη διάσωσή τους: «Είμαι πολύ ευγνώμων, και στη μητέρα Γη επίσης, που σώθηκαν». Είπε, επίσης, ότι το μεγαλύτερο από τα τέσσερα αδέλφια είχε συνηθίσει να φροντίζει τα άλλα τρία όταν η μητέρα τους ήταν στη δουλειά και ότι αυτό τους βοήθησε να επιβιώσουν στη ζούγκλα.
