Έλιοτ Πέιτζ: Εξομολογείται την ντροπή που αισθανόταν πριν τη φυλομετάβαση

Ο τρανς ηθοποιός Έλιοτ Πέιτζ μίλησε για την ντροπή που αισθανόταν πριν τη φυλομετάβαση αλλά και το πρώτο του φιλί με γυναίκα. Ο ηθοποιός θυμήθηκε την πρώτη φορά που πήγε σε γκέι μπαρ και φίλησε για πρώτη φορά γυναίκα, την Πόλα.

Ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα βιβλία της φετινής χρονιάς είναι τα απομνημονεύματα του Έλιοτ Πέιτζ, με τίτλο «Pageboy» στο οποίο ο τρανς ηθοποιός μιλάει για το ταξίδι του προς την αυτοανακάλυψη και μετάβαση. Είναι επίσης έτοιμος να μιλήσει για την ψυχική υγεία, την επίθεση, την αγάπη, τις σχέσεις, το σεξ και τις δοκιμασίες επιβίωσης στο Χόλιγουντ.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σε ένα απόσπασμα που δημοσίευσε το People, ο Πέιτζ μιλά επίσης για την πρώτη φορά που φίλησε μια γυναίκα και πόσο του άλλαξε εντελώς τη ζωή.

«Γνώρισα την Πόλα όταν ήμουν είκοσι ετών. Καθισμένη στον καναπέ της φίλης μας, τρώγοντας αμύγδαλα με τα γόνατά της στο στήθος, συστήθηκε: «Είμαι η Πόλα.» Ο ήχος της φωνής της εξέπεμπε ζεστασιά και καλοσύνη. Δεν ήταν τόσο που τα μάτια της έλαμψαν αλλά που σε βρήκαν. Την ένιωθα να κοιτάζει», λέει ο Πέιτζ στα απομνημονεύματα, θυμίζοντας ότι έφυγαν και πήγαν σε ένα γκέι μπαρ με το όνομα Reflections.

«Ήταν η πρώτη φορά που είχα πάει σε ένα gay bar και θα ήταν η τελευταία μου για πολύ καιρό. Ήμουν άθλιος στο φλερτ», εξομολογήθηκε. «Εκείνη η περίοδος στο Reflections ήταν καινούργια για μένα, ήμουν σε έναν queer χώρο και ήμουν παρών, απολαμβάνοντας τον. Η ντροπή είχε τρυπηθεί στα κόκκαλά μου από τότε που ήμουν ο πιο μικροσκοπικός εαυτός μου, και πάλευα να απαλλάξω το σώμα μου από αυτό το παλιό τοξικό και διαβρωτικό μυελό. Αλλά υπήρχε μια χαρά στο δωμάτιο, με σήκωσε, ανάγκασε μια αντίδραση, ένα ανεξέλεγκτο, σταθερό χαμόγελο. Χορεύω, ιδρώτας στάζει στην πλάτη μου, στο στήθος μου. Παρακολούθησα τα μαλλιά της Πόλα να στρίβουν και να αναπηδούν καθώς κινούνταν αβίαστα, χαοτική αλλά ελεγχόμενη, αισθησιακή και δυνατή. Θα την έπιανα να με κοιτάζει ή ήταν το αντίστροφο; Ξαφνιάστηκε, αλλά δεν έσπασε».

Ο Πέιτζ αποφάσισε τελικά να κάνει το βήμα… «Μπορώ να σε φιλήσω;» ρώτησα, τρομαγμένος από την τόλμη μου, σαν να ήρθε από κάπου αλλού, τροφοδοτούμενη από την ηλεκτρονική μουσική ίσως, ένα κύκλωμα απελευθέρωσης, που απαιτούσε να αφήσεις την καταστολή σου στην πόρτα. Και μετά το έκανα. Σε ένα queer μπαρ. Μπροστά σε όλους γύρω μας», θυμάται.

Η εμπειρία αποδείχθηκε ότι άλλαξε τη ζωή για τον Πέιτζ. «Ερχόμουν να καταλάβω τι ήταν όλα αυτά τα ποιήματα, τι ήταν όλη η φασαρία. Όλα ήταν κρύα πριν, ακίνητα. Όποια γυναίκα είχα αγαπήσει δεν με είχε αγαπήσει και αυτή ή ίσως με είχε αγαπήσει με λάθος τρόπο», συνειδητοποίησε. «Αλλά ήμουν εδώ, σε μια πίστα με μια γυναίκα που ήθελε να με φιλήσει και η ανταγωνιστική, σκληρή φωνή που πλημμύριζε το κεφάλι μου όποτε ένιωθα την επιθυμία σιωπηλή. Ίσως για ένα δευτερόλεπτο, θα μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου την ευχαρίστηση».

Και τέλος, το φιλί. «Γύραμε τα χείλη μας… και ένιωσα σοκ στα άκρα μου», αποκάλυψε ο Πέιτζ. «Κοιταχτήκαμε, ήρεμα. Εδώ ήμουν στον γκρεμό. Να πλησιάζω τις επιθυμίες μου, τα όνειρά μου, εμένα, χωρίς το αβάσταχτο βάρος της αυτο-αηδίας που κουβαλούσα τόσο καιρό. Αλλά πολλά μπορούν να αλλάξουν σε λίγους μήνες. Και σε λίγους μήνες θα έκανε πρεμιέρα το Juno».

Δείτε επίσης