Στην Αμερική, υπάρχει μία πόλη με ελληνικό όνομα, η Rodanthe (Ροδάνθη) στη Βόρεια Καρολίνα, η οποία για πολλά χρόνια αποτελούσε ένα ειδυλλιακό τοπίο που ο καθένας θα επιθυμούσε να έμενε εκεί. Όμως, το όνειρο εδώ και καιρό έχει μετατραπεί σε εφιάλτη για τους άλλοτε “τυχερούς” κατοίκους.
Τα σπίτια της μικρής πόλης είναι χτισμένα στη θάλασσα με μία μοναδική θέα στον Ατλαντικό Ωκεανό και το όλο σκηνικό θυμίζει καρτ ποστάλ. Ωστόσο, σήμερα οι ιδιοκτήτες των σπιτιών θέλουν να φύγουν από εκεί, βλέποντας τη θάλασσα να “καταπίνει” μέρα με τη μέρα την περιουσία τους!
Η συνεχής διάβρωση από τα κύματα αλλά και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχουν φέρει πολλά ακίνητα ακόμα και στην κατάρρευση με τα κύματα εν τέλει να τα «καταπίνουν». Πλέον οι κοινότητες των άλλοτε περιζήτητων περιοχών ζητούν επιτακτικά από την Πολιτεία να κάνει κάτι για να σωθούν οι περιουσίες τους αλλά και να προστατευτούν ολόκληρες εκτάσεις οι οποίες απειλούνται με εξαφάνιση.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης στην οποία βρίσκονται όσοι μένουν πολύ κοντά στο κύμα και τα σπίτια τους δεν τα έχει αγγίξει ακόμη η θάλασσα, είναι πως τα έχουν περιχαρακώσει με μεγάλους αμμόλοφους για να αποφύγουν τυχόν μεγάλα κύματα που θα προκαλέσουν εκτεταμένες ζημιές.
Τι έδειξε η μελέτη
Όπως αναφέρει η Washington Post, σε μια δημοτική συνέλευση στις αρχές του έτους, ο διευθυντής της κομητείας Dare, Bobby Outten, εξήγησε ότι η τοπική κυβέρνηση δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει το είδος της εκτεταμένης θρέψης της παραλίας που θα εξασφάλιζε στη Rodanthe περισσότερο χρόνο από την άνοδο της θάλασσας. Όμως υποσχέθηκε να αναλάβει μια τεχνική εκτίμηση, ώστε οι κάτοικοι να γνωρίζουν πόσο μπορεί να κοστίσει η εκβάθυνση των ιζημάτων της θάλασσας και η προσθήκη μιας νέας έκτασης παραλίας.
Η κομητεία δημοσίευσε τα στοιχεία αυτά σε μια έκθεση 35 σελίδων και υπογραμμίζει τη δυσχερή θέση που αντιμετωπίζει η Rodanthe – ένα δίλημμα που οι επιστήμονες λένε ότι και άλλες απειλούμενες κοινότητες όπως αυτή είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσουν καθώς οι θάλασσες αυξάνονται και οι καταιγίδες εντείνονται.
Σύμφωνα με την έκθεση, μια εφάπαξ διάνοιξη της παραλίας στην περιοχή θα κόστιζε έως και 40 εκατομμύρια δολάρια, ποσό περίπου διπλάσιο από το ποσό που είχε βρεθεί σε παρόμοια μελέτη μια δεκαετία νωρίτερα. Η διατήρηση της παραλίας αυτής για 30 χρόνια θα κόστιζε περισσότερα από 175 εκατομμύρια δολάρια. Η έκθεση περιγράφει λεπτομερώς άλλες πιθανές επιλογές, όπως η εγκατάσταση κατασκευών που θα βοηθήσουν στην επιβράδυνση της διάβρωσης, αλλά κάθε διαδρομή συνοδεύεται από ένα τεράστιο κόστος.
Η εξαγορά όλων των σπιτιών στη Rodanthe σε απόσταση 300 ποδιών από τη γραμμή της παλίρροιας, με βάση την τρέχουσα φορολογική τους αξία, θα κόστιζε περίπου 43 εκατομμύρια δολάρια, ενώ θα αποφεύγονταν οι επανειλημμένες εκβραχισμοί της παραλίας.
Πρόκειται για περίπου 80 κατασκευές, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων είναι εξοχικές κατοικίες, και οι οποίες σύμφωνα με τον Young αποτελούν μόνο ένα μικρό κλάσμα της φορολογικής βάσης της κομητείας. Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τη μελέτη, «με την απομάκρυνση αυτών των ακινήτων η Rodanthe θα έχει πιθανότατα μια βιώσιμη παραλία για 15 έως 25 χρόνια».
Στην παρούσα φάση πάντως η άποψη που επικρατεί είναι ότι καθώς η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και οι πλημμύρες πλήττουν όλο και περισσότερα μέρη κατά μήκος των αμερικανικών ακτών, οι κοινότητες θα πρέπει τουλάχιστον να εξετάσουν το ενδεχόμενο να κάνουν ένα βήμα πίσω με προσεκτικό τρόπο – και τουλάχιστον να υπολογίσουν τι κοστίζει μια τέτοια επιλογή, ειδικά όταν διακυβεύονται τα χρήματα των φορολογουμένων.
