Μετά τον αφρικανικό τους χειμώνα και μια πτήση πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων, συμβολίζουν την άφιξη της άνοιξης: τα χελιδόνια μόλις αρχίζουν να φτάνουν και να εισβάλλουν στις πόλεις και τα χωριά μας. Ωστόσο, χρόνο με τον χρόνο είναι όλο και λιγότεροι. Μια πτώση που ανησυχεί το LPO.
Κάθε χρόνο την ίδια εποχή, αναμένονται, ελπίζουμε. Τα χελιδόνια είναι δημοφιλή. Η επιστροφή τους σηματοδοτεί πράγματι τον καλό καιρό. Ανήκουν σε αυτά που ονομάζονται αποδημητικά πουλιά: αφού περάσουν ολόκληρο τον χειμώνα στην Αφρική, μερικές φορές ταξιδεύουν έως και 3.000 χλμ. για να βρουν τη φωλιά που άφησε πέρυσι και να αναπαραχθούν εκεί πριν ξεκινήσουν ξανά με τους νεοσσούς τους όταν φτάσει το φθινόπωρο.
Έτσι, τρία από τα πέντε είδη που καταγράφονται βρίσκονται στην περιοχή Centre-Val de Loire. Το πιο γνωστό είναι το οικιακό χελιδόνι. Σκόπιμα αστική και λαϊκή, τη βλέπουμε να στροβιλίζεται στους δρόμους και τα σοκάκια των πόλεων και των χωριών. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, τις περισσότερες φορές φωλιάζει μέσα ή πάνω από κουφώματα.
Με μια πιο αγροτική ιδιοσυγκρασία, το χελιδόνι του αχυρώνα εγκαθίσταται κατά μήκος των δοκών σε στάβλους ή αχυρώνες. Το χελιδόνι της ακτής είναι το μικρότερο από τα τρία. Με διαστάσεις δώδεκα εκατοστά, φωλιάζει στις όχθες ποταμών και ποταμών ή σε λατομεία άμμου ή αδρανών υλικών.
Εντομοφάγα είδη, είναι πολύτιμοι σύμμαχοι για τον άνθρωπο, επειδή μπορεί το καθένα να καταναλώνει έως και 3.000 έντομα την ημέρα για να ταΐσει τα μικρά του κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Ωστόσο, η παρουσία τους γίνεται όλο και πιο σπάνια από χρόνο σε χρόνο. Σύμφωνα με το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, σε 10 χρόνια, ο πληθυσμός των οικιακών χελιδονιών μειώθηκε κατά 23% στη Γαλλία και ο πληθυσμός των χελιδονιών αχυρώνα κατά 25%. Για τα swifts –ένα συγγενικό είδος– η απώλεια θα ήταν ακόμη χειρότερη, περίπου 46%. Αυτή η πτώση των αριθμών είναι επίσης αισθητή στο Centre-Val de Loire: οι ορνιθολόγοι και το ευρύ κοινό συμφωνούν ότι τα χελιδόνια είναι πολύ λιγότερο πολλά από πριν, χωρίς να έχει γίνει ακόμη ακριβής καταμέτρηση.
Στην αρχή αυτής της παρακμής, η σπανιότητα των οικοτόπων τους με την καταστροφή των φωλιών τους ή το κλείσιμο της πρόσβασης σε χώρους φωλεοποίησης κατά τη διάρκεια εργασιών ανακαίνισης κτιρίων. Μια άλλη ξεκάθαρα προσδιορισμένη αιτία: η τεχνητοποίηση του εδάφους, η εντατικοποίηση της γεωργίας και η μαζική χρήση φυτοφαρμάκων που μειώνουν τον αριθμό των εντόμων.
Όλα αυτά τα είδη επωφελούνται από πολύ προστατευτικούς νόμους. Απαγορεύεται λοιπόν αυστηρά η αφαίρεση, η μετακίνηση ή η καταστροφή των φωλιών τους σε οποιαδήποτε εποχή, η λήψη αυγών, νεοσσών ή ενηλίκων. Κάθε μια από αυτές τις ενέργειες συνιστά αδίκημα που μπορεί να τιμωρηθεί με πρόστιμο 150.000 ευρώ και φυλάκιση 3 ετών.
τα διαφορετικά είδη και να μάθει πώς να τα προστατεύει. Δείτε την επανάληψη ενός από αυτά.
Είτε είστε ιδιώτης, ιδιοκτήτης ή ενοικιαστής, είτε εκπροσωπείτε μια κοινότητα είτε μια εταιρεία, μπορείτε να βοηθήσετε στη διάσωση αυτών των ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση.
Photo cover:pixabay.com/kleinmoni59/close-up
Διαβάστε επίσης:
