Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας είναι από τους ηθοποιούς που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Ο “Λαμπρούκος” του ελληνικού κινηματογράφου, είναι ένας εκ των κορυφαίων και αγαπημένων ηθοποιών που οι ταινίες του μεγάλωσαν και συνεχίζουν να μεγαλώνουν γενιές και γενιές.
Γιατί, εδώ που τα λέμε, ποιος δεν γνωρίζει τις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και ποιος δεν έχει δει έστω και μία; Κι, όμως, υπάρχει μία, η οποία τις τελευταίες ημέρες έχει γίνει viral δημιουργώντας ένα… μυστήριο!
Η άγνωστη γαλλική ταινία
Πρόκειται για μία άγνωστη γαλλική ταινία του 1938, στην οποία παίρνει μέρος ο νεαρός τότε, Λάμπρος. Το όνομά του δεν αναφέρεται στους τίτλους αρχής, ούτε καν στο imdb. Εκείνη την εποχή ήταν γύρω στα 22 του χρόνια και… αγνώριστος.
Ψηλός, μελαχρινός, με έντονο βλέμμα και… παριζιάνικο αέρα, ο Κωνσταντάρας έμοιαζε περισσότερο με ζεν πρεμιέ του γαλλικού σινεμά. Οπότε, ακούγεται λογικό, όσοι βλέπουν το βίντεο με σκηνή από την ταινία να μην τον αναγνωρίζουν.
Ο Κωνσταντάρας την περίοδο εκείνη ζούσε στο Παρίσι. Είχε μετακομίσει στη γαλλική πρωτεύουσα, το 1931 για να σπουδάσει την τέχνη της χρυσοχοΐας, προκειμένου να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση. Όμως, εκεί ο νεαρός Λάμπρος θα γοητευτεί από τη μποέμικη πλευρά του Παρισίου και πολύ σύντομα θα εγκαταλείψει την χρυσοχοΐα, ανακαλύπτοντας τα νέα μονοπάτια της υποκριτικής.
Και θα βρεθεί να συμμετέχει σε γαλλικές παραγωγές, με το ψευδώνυμο Constant Darras. Συγκεκριμένα, πήρε μέρος σε έξι γαλλικές ταινίες – μία από αυτές είναι και η εκείνη με τον τίτλο “Remontons les Champs-Élysées” (Ας περπατήσουμε και πάλι στο Σανζ Ελυζέ) του σπουδαίου Γάλλου συγγραφέα, ηθοποιού και σκηνοθέτη Sacha Guitry. Με τον Έλληνα ηθοποιό να γοητεύει το κοινό με το παρουσιαστικό του.
Η ζωή στο Παρίσι
Πριν λίγο καιρό, ο δημοσιογράφος και συλλέκτης φωτογραφιών, Άρης Λουπάσης μοιράστηκε στο Instagram ένα σπάνιο στιγμιότυπο από την εποχή εκείνη και αφηγήθηκε τα χρόνια του Κωνσταντάρα στο Παρίσι.
Ο σπουδαίος ηθοποιός ήταν 22 ετών, όταν πήγε στη Γαλλία για να σπουδάσει την τέχνη της χρυσοχοΐας. Εκεί εργάστηκε στον διάσημο οίκο κοσμημάτων Cartier με τον ίδιο τον ιδιοκτήτη να είναι πρόθυμος να τον αναλάβει και να τον στηρίξει για να μάθει την συγκεκριμένη τέχνη με τον καλύτερο τρόπο.
Η κοσμική και μποέμικη ζωή του Παρισιού – όπως περιγράφει ο Άρης Λουπάσης – συνεπαίρνει τον νεαρό Λάμπρο ο οποίος σύντομα αποχωρεί από τον οίκο καθώς δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές υποχρεώσεις. Η αριστοκρατική και φίνα παρουσία του θα αποτελέσει το διαβατήριο για να γίνει μοντέλο σε διαφημίσεις της εποχής ενώ στη συνέχεια η γνωριμία με τον ηθοποιό Φερνάν Μπελάν θα είναι η αφορμή να ασχοληθεί με την υποκριτική συμμετέχοντας σε παράσταση ως κομπάρσος υποδυόμενος έναν Ινδό.
Στην συγκεκριμένη παράσταση διακρίνει την επιβλητική και ξεχωριστή προσωπικότητά του ο γνωστός Γάλλος ηθοποιός Λουί Ζουβέ ο οποίος του προτείνει να σπουδάσει στην σχολή του συμμετέχοντας παράλληλα και σε δικές του παραστάσεις.
Η επιστροφή στην Ελλάδα και η πρώτη ταινία με τον Φίνο
Το ’38, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας επέστρεψε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές υποχρεώσεις και εμφανίζεται παράλληλα στην σκηνή δίπλα στην μεγάλη κυρία του θεάτρου Κατερίνα Ανδρεάδη στην παράσταση “Τα παράσημα της γριούλας”.
Όσο για την πρώτη ταινία που γύρισε επί ελληνικού εδάφους, ήταν το 1940 με τον τίτλο «Τραγούδι του χωρισμού». Η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί και τη μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του Φιλοποίμενα Φίνου, που όμως τότε δεν είχε και την καλύτερη υποδοχή από το κοινό.
Μάλιστα, το συγκεκριμένο φιλμ χάθηκε για 54 ολόκληρα χρόνια αφού στην Κατοχή, οι Γερμανοί επέταξαν το σπίτι του Φίνου που κρατούσε το πολύτιμο υλικό του και το οποίο δεν σεβάστηκαν. Η ταινία θεωρήθηκε εξαφανισμένη μέχρι το 1994 όταν εντελώς αναπάντεχα βρέθηκε ένα αντίτυπό της στην Αίγυπτο. Τότε η Ταινιοθήκη της Ελλάδας ανέλαβε να αποκαταστήσει την φθαρμένη κόπια, όπως και τελικά έγινε.
