Ας φανταστούμε ότι ο ήλιος ανατέλλει στο Αιγαίο το έτος 1500 π.Χ. Μακριά στην ανατολή και στον νότο, ο ήλιος είναι ήδη πάνω από τον ορίζοντα στην Εύφορη Ημισέληνο, η οποία ξεκινά από την κορυφή του Περσικού Κόλπου, εκτείνεται κατά μήκος του Τίγρη και του Ευφράτη, και προς δυσμάς καταλήγει στη Μεσόγειο. Σε αυτές τις περιοχές, πολλές χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, είχαν αρχίσει η μετατροπή αυτοφυών φυτών σε καλλιεργούμενα και η χρήση οικόσιτων ζώων. Πολύπλοκες κοινωνίες, ή πολιτισμοί, είχαν υπάρξει σε αυτές τις περιοχές για πάνω από μια
χιλιετία: διαδοχικά, η Ουρ, η Ακκάδ, η Σουμερία, η Βαβυλώνα.
Το 1500, ήταν η σειρά των Ασσυρίων, που ασκούσαν την κυριαρχία τους από την πρωτεύουσά τους Ασούρ στις όχθες του Τίγρη. Περίπου την ίδια περίοδο, είχε αναδειχθεί ένα νέο κέντρο δύναμης και πλούτου βορειότερα και κοντύτερα στο Αιγαίο, στα υψίπεδα της Μικράς Ασίας. Ήταν το βασίλειο των Χετταίων. Ο ήλιος μόλις έχει αρχίσει
να ανατέλλει στο Αιγαίο, αλλά έχει ανατείλει ήδη πάνω από τη Χαττούσα, την πρωτεύουσα των Χετταίων, κοντά στην περιοχή της Άγκυρας, της μελλοντικής πρωτεύουσας της Τουρκίας. Ο Χετταίος βασιλιάς διαθέτει έναν στρατό ο οποίος μπορεί να παρατάξει εκατοντάδες πολεμικά άρματα και έναν άλλον στρατό διαφορετικού είδους, λιγότερο ορατό, ο οποίος κρατά τεράστιο αριθμό αρχείων χρησιμοποιώντας μια γραφή γνωστή ως σφηνοειδή, που είχε επινοηθεί στην Εύφορη Ημισέληνο την προηγούμενη χιλιετία.
Σχεδόν την ίδια στιγμή, μακριά στον νότο, φωτίζεται από τον ήλιο η κοιλάδα του Νείλου. Ο ήλιος ρίχνει πρώτα τις
ακτίνες του στις κορυφές των πυραμίδων στη Γκίζα, οι οποίες έχουν ήδη ηλικία χιλίων πεντακοσίων ετών. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η Αίγυπτος ήταν ένα σταθερό βασίλειο, με ιεραρχική κοινωνία και ανεπτυγμένο σύστημα γραφής, και θα έχει μπροστά της άλλα χίλια πεντακόσια χρόνια. Ο πλούτος και η μυθική σοφία των Αιγυπτίων είναι μαγνήτες που έλκουν εμπόρους και στρατιωτικούς αντιπάλους από όλη την περιοχή.
Πίσω στη Μικρά Ασία, ο ήλιος αρχίζει να φωτίζει τις κοιλάδες των ποταμών οι οποίοι ρέουν από το υψίπεδο που αποτελεί την κοιτίδα των Χετταίων προς τη θάλασσα. Οι λαοί των παράκτιων περιοχών έχουν τις δικές τους γλώσσες, οι οποίες συγγενεύουν με τη χιττιτική γλώσσα. Όμως το 1500 π.Χ., δεν είναι υπό την άμεση κυριαρχία των Χετταίων. Όταν το φως του ήλιου φθάνει στην ακτή, φωτίζει μια πόλη στις εκβολές του μεγαλύτερου
από αυτούς τους ποταμούς, του Μαιάνδρου. Η πόλη είναι γνωστή στους Χετταίους ως Μιλλαβάντα και αργότερα θα εισέλθει στην ελληνική ιστορία ως Μίλητος.
Συγγραφέας Beaton Roderick
Photo cover:pixabay.com/Irewolede/people
Διαβάστε επίσης:
