Χρειάστηκε να περάσουν 130 ολόκληρα χρόνια για να πανηγυρίσει η Ελλάδα τα πρώτα της μετάλλια στις μεγάλες διοργανώσεις του σκι, με τον Αλέξανδρο Ιωάννη Γκιννή να χαρίζει στη χώρα μας μοναδικές και ιστορικές στιγμές.
Στιγμές που όπως εξομολογήθηκε ο ίδιος, λίγο μετά την κατάκτηση της 2ης θέσης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αλπικού σκι στην πόλη Κουρσεβέλ της Γαλλίας, τις ονειρεύονταν από παιδί.
«Ζω ένα όνειρο τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Έγραψα ιστορία για την Ελλάδα και αυτή ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Δεν ξέρω τι συνέβη», είπε ο Γκιννής. Λίγο πριν, ο πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας Γιόχαν Ελίας είπε στον Έλληνα αθλητή: «Συγχαρητήρια Αλέξανδρε, έβαλες την Ελλάδα στο χάρτη του αθλήματος».
Ο Αλέξανδρος Γκιννής – αριστερά στη φωτογραφία – στην πιο ιστορική στιγμή της ελληνικής χιονοδρομίας, με την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αλπικού σκι#TeamHellas 🇬🇷#AlpineSki ⛷️ pic.twitter.com/4Q0vE7DieI
— Ηellenic Olympic Committee (@HellenicOlympic) February 19, 2023
Λόγια πολύ σημαντικά για τον Αλέξανδρο, ο οποίος αν και μέχρι το 2020 αγωνιζόταν με την εθνική ομάδα των ΗΠΑ, ονειρευόταν πάντα να αγωνιστεί με τα χρώματα της χώρας του. Και τώρα, βλέπει το όνειρό του να παίρνει σάρκα και οστά με τον πιο ανέλπιστο τρόπο, σημειώνοντας και ο ίδιος έναν προσωπικό άθλο, αν αναλογιστεί κανείς πως ο 28χρονος σκιέρ αγωνίζεται με μεταλλικά μοσχεύματα και στα δύο του γόνατα ως συνέπεια των σοβαρών τραυματισμών που έχει υποστεί.
Όμως, ο Αλέξανδρος Γκιννής και οι υπόλοιποι Έλληνες χιονοδρόμοι έχουν να παλέψουν με πολύ δύσκολες συνθήκες για να κάνουν πραγματικότητα το όνειρό τους και να υπηρετήσουν το αγαπημένο τους άθλημα με αξιοπρέπεια και αξιώσεις σε ένα άκρως δύσκολο και ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Μια δύσκολη συνθήκη που έχουν να αντιμετωπίσουν, είναι πως η Ελλάδα δεν έχει το κλίμα για να διαθέτει μεγάλες σεζόν με χιόνι. Επίσης, δεν έχει μεγάλα βουνά και χιονοδρομικά κέντρα. Και τρίτον, τα βουνά της χώρας μας είναι μέτρια, ειδικά σε σύγκριση με τις υποδομές στο εξωτερικό. Γι’ αυτούς, λοιπόν, ακριβώς τους λόγους οι Έλληνες αθλητές χιονοδρόμοι είναι κάτι σαν “ήρωες”. Γιατί θα πρέπει να πάνε στο εξωτερικό να ανταγωνιστούν χιονοδρόμους όλο τον χρόνο.
Υπάρχουν βουνά, όπως το Passo Stelvio στην βόρεια Ιταλία, που είναι στα 4.000 μέτρα και εκεί υπάρχει το αθλητικό κέντρο (είναι πάνω από το Bormio) που ανοίγει τον Μάιο και κλείνει τον Οκτώβριο και είναι με παγετώνες. Οι αθλητές πηγαίνουν σε αυτό και σε άλλα αντίστοιχα χιονοδρομικά κέντρα σε όλο τον κόσμο και προπονούνται σε συνθήκες με παγετώνες.
Οπότε καταλαβαίνει κανείς γιατί η επιτυχία του Γκιννή είναι σαν άλλος άθλος του Ηρακλή. Επίσης, είναι ένα πολύ ακριβό άθλημα, γιατί πρέπει να ταξιδεύεις και να προπονείσαι στο εξωτερικό. Η Ελληνική Ομοσπονδία Χειμερινών Αθλημάτων είναι με επιείκεια μέτρια. Δεν υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι για να πηγαίνουν οι αθλητές και να προπονούνται.
Ο προηγούμενος Έλληνας που είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία στο συγκεκριμένο άθλημα, ήταν πριν 20 χρόνια ο Στέργιος Πάππος από την Αράχωβα. Πρωταθλητής ο ίδιος στο αλπικό σκι και στη χιονοσανίδα με συμμετοχή σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1992 στην Αλμπερτβίλ της Γαλλίας στο αλπικό σκι και το 1998 στο Ναγκάνο της Ιαπωνίας στη χιονοσανίδα. Σήμερα, ο προπονητής Στέργιος Πάππος δραστηριοποιείται στην Αράχωβα, όπου έχει σχολή σκι και προσπαθεί να μυήσει τους νέους στο άθλημα. Σημειώνεται επίσης ότι η πρώτη σχολή σκι στην Ελλάδα ιδρύθηκε την χιονοδρομική περίοδο 1977-78 από τον πατέρα του, Δημήτρη Πάππο και Τηλέμαχο Mπαλντούμη. Πρωταθλητών Ελλάδος που πρωταγωνίστησαν στην αθλητική χιονοδρομία για περισσότερο από μία εικοσαετία (1956-1978).
Ο Αλέξανδρος Γκιννής, λοιπόν, έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη της χιονοδρομίας. Και με βάση όλα τα παραπάνω, καταλαβαίνει κανείς γιατί ο βαθμός δυσκολίας του επιτεύγματός του είναι ασύγκριτος σε σχέση με άλλους Έλληνες πρωταθλητές σε άλλα αθλήματα.
