Υπήρξε μία από τις κορυφαίες ηθοποιούς του καλού θεάτρου. Αρχοντική, καλλιεργημένη, ευγενική, η Δέσπω Διαμαντίδου ξεχώρισε για το ταλέντο της, αλλά και για την προσωπικότητά της. Η σπουδαία ηθοποιός που έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή, γεννήθηκε στον Πειραιά στις 13 Ιουλίου 1916. Η καταγωγή της ήταν από την Ρωσία και όπως είχε εξηγήσει η ίδια, δεν πήγε ποτέ σε ελληνικό σχολείο, αλλά στη Γερμανική σχολή.
“Εγώ δεν πήγα ποτέ σχολείο ελληνικό εννοώ. Ό,τι έμαθα, το έμαθα με ιδιαίτερα μαθήματα. Αλλά μιλώ και γράφω, πιστεύω, ωραία ελληνικά”, είχε αναφέρει σε συνέντευξή της/
Η Δέσπω Διαμαντίδου μεγάλωσε σε ένα ελεύθερο περιβάλλον, με τη μητέρα της να της περνάει τη μεγάλη της αγάπη για το θέατρο, αφού δεν έχανε καμία παράσταση. Έτσι, μεγαλώνοντας η επιλογή της να γίνει ηθοποιός, υποστηρίχτηκε από την οικογένειά της.
Tο 1947, εμφανίζεται για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη στην ταινία, «Tα παιδιά της Αθήνας» κι ακολούθησαν και άλλες ταινίες. Το 1965 άνοιξε για εκείνη ο δρόμος για μία διεθνή καριέρα, καθώς εμφανίζεται στην ταινία «No Mr Jonson» σε παραγωγή Tζέιμς Πάρις και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου, Το 1967 ταξίδεψε στην Αμερική κι έμεινε εκεί μέχρι το τέλος της δικτατορίας, το 1974, εκφράζοντας την αντίθεση της στο καθεστώς.
Όταν έπαιξε στη μεγάλη οθόνη τη μητέρα του Γούντι Άλεν
Τα χρόνια της άτυπης εκείνης “αυτοεξορίας” υπήρξαν δημιουργικά για τη Διαμαντίδου, η οποία μαζί με την κολλητή της, Μελίνα Μερκούρη πρωταγωνιστούν στο έργο του Zιλ Ντασέν, «Ίλια Nτάρλινγκ», στο θέατρο Mάρκ Xέλλιντζερ στο Mπροντγουεϊ της Nέας Yόρκης. Πρόκειται για την θεατρική διασκευή της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή».
Λίγο αργότερα, ήρθε για εκείνη ο ρόλος της στο Kαμπαρέ, όταν αντικαθιστώντας την Λότε Λένια, μεταμορφώνεται σε Φράου Φραίντερ. Ωστόσο, αυτό που δεν γνωρίζουν ή δεν θυμούνται πολλοί, είναι πως την ίδια περίοδο, η Δέσπω Διαμαντίδου συνεργάστηκε με τον Γούντι Άλεν, όπου υποδύθηκε τη μητέρα του στην ταινία, «Eιρηνοποιός».
Μια σημαντική συνεργασία για την Ελληνίδα ηθοποιό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς, πως ο Γούντι Άλεν ήταν εκείνος που της πρότεινε αυτοπροσώπως τον ρόλο. Ο διάσημος σκηνοθέτης την είχε δει στο θέατρο και πολύ γρήγορα αναγνώρισε την καλλιτεχνική της αξία. Έτσι πήγε και την βρήκε – όπως είχε αποκαλύψει η ίδια σε συνέντευξή της – και με συνεσταλμένο τρόπο τής ζήτησε να υποδυθεί τη μητέρα του στην ταινία. Μετά τη συνεργασία τους παρέμειναν φίλοι.
Ο γνωστός – άγνωστος έρωτας με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ
Η Δέσπω Διαμαντίδου υπήρξε παντρεμένη με τον επίσης σπουδαίο ηθοποιό, Ανδρέα Φιλιππίδη. Μετά το διαζύγιό τους γνώρισε τον νεαρό, Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Ήταν το 1955 και η γνωριμία τους έγινε στην παράσταση του Εθνικού, την Εκάβη. Εκείνος μαθητής της Δραματικής Σχολής κι εκείνη ήδη καταξιωμένη πρωταγωνίστρια. Άλλωστε, τους δυο τους, χώριζαν 18 ολόκληρα χρόνια.
Η Διαμαντίδου ήταν μία καλλιεργημένη ηθοποιός, με έντονη προσωπικότητα. Διέθετε πνεύμα, μόρφωση, ενώ μιλούσε πέντε γλώσσες. Προσόντα που τα χρόνια εκείνα δεν τα συναντούσες εύκολα. Ο νεαρός Δημήτρης φαίνεται πως μαγεύτηκε και ο έρωτας για την αρκετά μεγαλύτερή του Διαμαντίδου δεν άργησε να έρθει. Ανάμεσά τους αναπτύχθηκε μία τρυφερή σχέση. Η ηθοποιός βοήθησε πολύ τον Παπαμιχαήλ στα πρώτα του βήματα. Τον συμβούλευε, τον καθοδηγούσε, τον ενέπνεε. Τον στήριξε στο ξεκίνημά του και ήταν δίπλα του σε κάθε περίσταση.
Τα δημοσιεύματα μιλάνε για έναν μεγάλο έρωτα, που μπορεί να μην είχε την επισημότητα όπως άλλοι, όμως, είχε βάσεις που στηρίζονταν όχι μόνο στον έρωτα, αλλά και στον θαυμασμό. Και ο Παπαμιχαήλ θαύμαζε πολύ αυτή τη σπουδαία κυρία του θεάτρου, η οποία αποτέλεσε για εκείνον κι ένα μεγάλο σχολείο. Μάλιστα, οι δυο τους συναντήθηκαν στη σκηνή 13 φορές, με το νεαρό ηθοποιό να παίζει σε αρκετά έργα που είχε μεταφράσει εκείνη.
Η σύντροφός του ήταν η κινηματογραφική μητέρα του
Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και η Δέσπω Διαμαντίδου συνεργάστηκαν και στον κινηματογράφο, όπου η σύντροφός του σε κάποιες ταινίες υποδύθηκε τη μητέρα του! Μία από αυτές τις συνεργασίες ήταν στη «Μανταλένα» το 1960. Στην ίδια ταινία πρωταγωνιστούσε και η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Και η συνύπαρξη αυτών των τριών που λίγα χρόνια μετά έμελλε να αποτελέσουν ένα “ερωτικό τρίγωνο”, συνεχίστηκε και στην ταινία «Η Αλίκη στο ναυτικό», το 1961, όπου εκεί η Διαμαντίδου υποδυόταν τη μητέρα της Βουγιουκλάκη. Και στις δύο ταινίες οι σχέσεις της Αλίκης με τον Παπαμιχαήλ δεν ήταν οι καλύτερες με τα δημοσιεύματα τότε να μιλούν για συχνούς τσακωμούς στα γυρίσματα.
Ωστόσο, στη θεατρική συνύπαρξη των τριών το 1964 στην παράσταση «Κολόμπο» τα πράγματα είχαν αλλάξει. Αλίκη και Δημήτρης είχαν αφήσει στην άκρη τους «σκοτωμούς» και δειλά-δειλά παραδίνονταν στη δύναμη του έρωτα.
Η “προδοσία” του Δημήτρη Παπαμιχαήλ
Τη χρονιά εκείνη, Βουγιουκλάκη και Παπαμιχαήλ συνεργάζονται και κινηματογραφικά, για τις ανάγκες της ταινίας, «Μοντέρνα Σταχτοπούτα». Και ο κινηματογραφικός έρωτας δεν άργησε να μεταφερθεί και στη ζωή, αφού Αλίκη και Δημήτρης ερωτεύτηκαν στη διάρκεια των γυρισμάτων στη Ρώμη.
Όταν επέστρεψαν στην Αθήνα, ξεκίνησαν και τις παραστάσεις. Στη διάρκεια της πρόβας τζενεράλε, στη σκηνή όπου εκείνος πρέπει να πει στην Αλίκη «Σ’ αγαπώ» και να τη φιλήσει, πάλι παρασυρμένος από τον έρωτα τη φιλάει κανονικά, βγαίνοντας εννοείται εκτός σεναρίου. Η σκηνή προκαλεί αμηχανία στη Βουγιουκλάκη, αλλά και στους υπόλοιπους.
Ο έρωτάς τους, άλλωστε, ήταν κρυφός. Και ήταν και ο λόγος που τελείωσε άδοξα η σχέση του με την Διαμαντίδου. Η καταξιωμένη ηθοποιός, λέγεται, πως έμαθε για τη σχέση από τα δημοσιεύματα στο Τύπο. Αξιοπρεπής καθώς ήταν, αποφάσισε να διαχειριστεί με ωριμότητα και σύνεση την προδοσία, ώστε να μη δώσει δικαιώματα στον Τύπο, που τότε έκανε πάρτι με τον έρωτα που μόλις είχε γεννηθεί.
Στην πρεμιέρα της παράστασης και λίγο πριν βγουν στη σκηνή, ο Παπαμιχαήλ φοράει ένα δαχτυλίδι στην Αλίκη και της λέει πως τώρα αρραβωνιάστηκαν. Εκείνη τα χάνει, αλλά με παράδοξο τρόπο (όπως άλλωστε ήταν και η πρόταση γάμου) λέει το «ναι».
Η Δέσπω Διαμαντίδου κράτησε τέτοια αξιοπρεπή στάση, που λέγεται πως όταν έγινε γνωστό πως ο Δημήτρης θα παντρευόταν με την Αλίκη, έστειλε στο ζευγάρι ένα μπουκέτο λουλούδια, το οποίο συνόδευσε με ευχές. Αν μη τι άλλο, μία κίνηση που αποδείκνυε το μεγαλείο αυτής της κυρίας, για το οποίο όλοι μιλούσαν με θαυμασμό. Και, όχι μόνο αυτό. Παρά τον πόνο της προδοσίας, κράτησε καλή σχέση με τον Παπαμιχαήλ και συνεργάστηκαν και αργότερα στο θέατρο, ενώ δεν έπαψε να τον στηρίζει επαγγελματικά.
