“Σ’ αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν, Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά!” Μέσα σε μία φράση κρύβεται ο πόνος και η απόγνωση που μπορεί να προκαλέσει ένας έρωτας δίχως ανταπόκριση. Ένας έρωτας που μπαίνει σαρωτικά στη ζωή σου, την κάνει άνω κάτω, αλλά δεν έχει κανένα αντίκρισμα. Πέφτει στο κενό και μαζί παρασύρει κι εσένα.
Κάπως έτσι ένιωσε και η Εντίθ Πιάφ, η οποία ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα τον Δημήτρη Χορν, αλλά ο έρωτάς της έμεινε ανεκπλήρωτος. Ένας έρωτας που θα μπορούσε να ήταν και ταινία και γεννήθηκε στην Αθήνα. Ήταν 18 Σεπτεμβρίου 1946, όταν το “σπουργιτάκι” της γαλλικής μουσικής σκηνής που μάγευε τον κόσμο με τη φωνή της και τη μεγάλη επιτυχία της, La vie en rose που είχε κυκλοφορήσει έναν χρόνο πριν, ήρθε στην Αθήνα για μια sold out εμφάνιση στο θέατρο Κοτοπούλη.
Ανάμεσα στο κοινό ήταν και ο Δημήτρης Χορν. Ο νεαρός ηθοποιός μετά το τέλος της παράστασης, έσπευσε να συγχαρεί την Εντίθ Πιάφ. «Συγχαρητήρια από καρδιάς Ήσουν καθηλωτική», της είπε τείνοντάς της ευγενικά το χέρι του. Η 31χρονη Πιάφ γοητεύεται από τον 25χρονο ηθοποιό. Το διαπεραστικό του βλέμμα, η γοητεία του, οι καθωσπρέπει τρόποι του αλλά και τα επίμονα κομπλιμέντα του, έκαναν την Εντίθ να παραλύσει. Τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα.
Το “σπουργιτάκι” δεν είχε νιώσει ποτέ ξανά έτσι. Δεν είχε αισθανθεί τη συγκίνηση που μπορεί να σου προσφέρει ένας σαρωτικός έρωτας. Εξάλλου, μέχρι εκείνη τη στιγμή η ζωή τις μόνες συγκινήσεις που της είχε προσφέρει, ήταν εκείνες του πόνου που της προκαλούσαν οι τραγωδίες που είχε βιώσει και θα συνέχιζαν να την βασανίζουν και τα επόμενα χρόνια.
Το κορίτσι που μεγάλωσε στον οίκο ανοχής της πόρνης γιαγιάς της – η οποία την έσωσε από την τύφλωση όταν ήταν 3 ετών – ένιωσε αδύναμη μπροστά στα συναισθήματα που της προκάλεσε η παρουσία του Έλληνα ηθοποιού. Κανείς δεν γνωρίζει αν εκείνο το βράδυ η γνωριμία τους είχε και συνέχεια. Άλλωστε, ο Χορν ήταν παντρεμένος. Και ο χρόνος που είχε η Πιαφ στην Ελλάδα περιορισμένος, αφού έπρεπε να επιστρέψει στο Παρίσι. Αλλά δεν ξέχασε τη μορφή του. Αντίθετα, την κουβάλησε μαζί της και από τη Γαλλία τού στέλνει μία 4σελιδη ερωτική επιστολή, όπου του μιλάει ανοιχτά για τα συναισθήματά της και σχεδόν απεγνωσμένα, του ζητάει να πάει να τη βρει.
Η επιστολή γράφτηκε στις 20.9.1946 και πριν λίγα χρόνια, μία από αυτές δημοπρατήθηκε από τον οίκο, «Πέτρος Βέργος», ακριβώς 11 χρόνια μετά το θάνατο του Δημήτρη Χορν για 1.500 ευρώ. Τα λόγια της είναι συγκλονιστικά, ενδεικτικά μιας παράφορα ερωτευμένης γυναίκας που δεν έβρισκε ανταπόκριση.
«Σ΄ αγαπώ όσο δεν αγάπησα κανέναν. Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά. Θα έρθω εγώ κοντά σου τον Νοέμβριο, κανείς στον κόσμο δεν θα με εμποδίσει να έρθω στην Αθήνα, όμως αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς δισταγμό είναι να έρθεις στην Αμερική τον Δεκέμβριο, έτσι θα ξανασμίξουμε εκεί και από εκεί ελπίζω να σε φέρω στο Παρίσι, που όταν το γνωρίσεις θα το αγαπήσεις όσο κι εγώ. Θα μπορούσα να σε κάνω ευτυχισμένο και πιστεύω επίσης πως σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Ξέρω πώς είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα. Θα σε περιμένω όσο καιρό θα χρειαστεί. Δεν έχω αγαπήσει άλλον άνθρωπο όσο εσένα. Μην αφήσεις την καρδιά μου να πεθάνει» έγραφε στην τετρασέλιδη επιστολή της.
Ακολούθησαν και άλλες επιστολές και δύο μήνες μετά, η Εντίθ Πιάφ με μία νέα επιστολή του ζητά να της απαντήσει. Δεν γνωρίζουμε αν της απάντησε, αν οι δυο τους συναντήθηκαν ποτέ. Δεν γνωρίζουμε καν ποια ήταν τα συναισθήματα του Χορν για τη Γαλλίδα τραγουδίστρια.
Και αν τα μελαγχολικά μάτια της Εντίθ Πιάφ, δεν κατάφεραν να κατακτήσουν την καρδιά του ηθοποιού, ήρθαν λίγα χρόνια αργότερα τα ομορφότερα και μελαγχολικότερα μάτια του ελληνικού κινηματογράφου, εκείνα της Έλλης Λαμπέτη για να τον κυριεύσουν ολοκληρωτικά. Όσο για την Εντίθ Πιάφ, χρόνια μετά και συγκεκριμένα στις αρχές της δεκαετίας του ’60 γνώρισε κι ερωτεύτηκε έναν άλλον Έλληνα, τον κομμωτή και τραγουδιστή, Θεοφάνη Λαμπούκα, 20 χρόνια μικρότερό της. Παντρεύτηκαν το 1962 κι έμεινε κοντά της μέχρι τον θάνατό της, έναν χρόνο αργότερα.
