Σαν σήμερα, στο μακρινό ξεκινάει 1866, ξεκίνησε η ιστορία του Χόλιγουντ. Μία παράξενη ιστορία, αν αναλογιστεί κανείς πως το μέρος που σήμερα θεωρείται η “Μέκκα του κινηματογράφου” ήταν κάποτε άγονο, με ελάχιστα πουρνάρια διάσπαρτα στην ερημική τοποθεσία που το βάραγε ο ήλιος. Και από μία τυχαία βόλτα στην εξοχή για λίγο αέρα ενός ευκατάστατου και θρησκόληπτου ζεύγους, γεννήθηκε χρόνια αργότερα το Χόλιγουντ.
Η ιστορία του ξεκινά το 1886, όταν στην περιοχή καταφθάνει ένας κτηματομεσίτης από το Κάνσας, ο 54χρονος Χάρβεϊ Χέντερσον Γουίλκοξ. Ο ίδιος ήταν καθηλωμένος σε αμαξίδιο, λόγω της πολιομυελίτιδας που έπασχε από παιδί και με τη νεότερη σύζυγό του συνήθιζαν να κάνουν βόλτες στην εξοχή για να πάρουν λίγο αέρα. Και σε μία από αυτές τις βόλτες βρέθηκαν μπροστά σε μία άγονη περιοχή του Λος Άντζελες. Στη Ντάιντα άρεσε πολύ το συγκεκριμένο μέρος και παρακίνησε τον σύζυγό της να φτιάξουν εδώ ένα μέρος να το επισκέπτονται κάθε φορά που ήθελαν να ξεσκάνε.
Έτσι, ο Γουίλκοξ αγόρασε μία έκταση εξακοσίων στρεμμάτων και πολύ σύντομα άρχισε να ξεδιπλώνει το όραμά του. Θα δημιουργούσε μια κοινότητα για αφοσιωμένους χριστιανούς, που θα ζούσαν μια ηθική ζωή, απαλλαγμένη από τις αμαρτίες και το αλκοόλ. Την 1η Φεβρουαρίου 1887, ο Χάρβεϊ Γουίλκοξ έγραψε επίσημα την περιοχή στην κομητεία του Λος Άντζελες με το όνομα «Χόλιγουντ» που ήταν έμπνευση της συζύγου του Νταΐντα. Είχε σχέση με τα πιστεύω τους και το εμπνεύστηκε από το όνομα της θερινής κατοικίας ενός οικογενειακού τους φίλου στο Σικάγο.
Ο κτηματομεσίτης σχεδίασε ένα λεπτομερές τοπογραφικό σχέδιο με μια πόλη που θα απλωνόταν γύρω από τον λόφο Το σχέδιο περιλάμβανε δρόμους, σχολείο, εκκλησία, μπαρ και ένα πελώριο κτίριο γενικής χρήσεως. Όταν ο Γουίλκοξ πέθανε, η χήρα του το νεαρό, Τζάστιν Μπήβεριτζ γιο του κυβερνήτη του Ιλινόις. Με τον δεύτερο σύζυγό της συνέχισαν να υλοποιούν τα σχέδια του Χάρβεϋ.
Τα επόμενα χρόνια, το Χόλιγουντ άρχισε ν’ αλλάζει όψη, όχι όμως σύμφωνα με το όρμα του Γουίλκοξ. Η περιοχή άρχισε να οικοδομείται με ταχείς ρυθμούς, εξαιτίας του καλού της κλίματος, αλλά και της ανάπτυξης και επέκτασης του σιδηροδρόμου. Η κεντρική λεωφόρος Πρόσπεκτ -η σημερινή Χόλιγουντ Άβενιου- μετατράπηκε σ’ έναν δρόμο με κύρος, όπου κάθε πλούσιος από τη Δύση επιθυμούσε μία κατοικία. Το 1903 η κοινότητα απέκτησε νομική οντότητα, αλλά λόγω της έλλειψης πόσιμου νερού αναγκάστηκε να υπαχθεί το 1910 στην πόλη του Λος Άντζελες.
Το ίδιο διάστημα η πόλη υπέστη μια ακόμη μετάλλαξη, όταν μια μικρή ομάδα Εβραίων εμπόρων της Ανατολικής Ακτής, που πίστευαν πολύ στο μέλλον του κινηματογράφου, βρήκαν στην νότια Καλιφόρνια τις ιδανικές συνθήκες για τα γυρίσματα των ταινιών του. Συνδύαζε ήπιο κλίμα, παρατεταμένη ηλιοφάνεια και πολυμορφία χώρων, Το ήσυχο προάστιο του Λος Άντζελες με τις πορτοκαλιές, γέμισε σύντομα από πρόχειρα υπαίθρια πλατό, καθώς οι ταινίες τότε γυρίζονταν μόνο στο φως του ήλιου.
Οι ανάγκες αυτής της νέας βιομηχανίας έφεραν ραγδαίες αλλαγές στην κοινότητα, προκαλώντας συγκρούσεις ανάμεσα στους παλιούς και τους νέους κατοίκους. Οι αγροτικές εκτάσεις στα βόρεια της κεντρικής λεωφόρου κόπηκαν σε οικόπεδα, όπου χτίστηκαν σπίτια για τη φιλοξενία των εργαζομένων. Εμπορικά κέντρα, εστιατόρια, κινηματογράφοι, κλαμπ και τράπεζες άρχισαν να ξεφυτρώνουν παντού, κατά τις δεκαετίες του’ 20 και του ’30.
Οι πρωταγωνιστές των ταινιών, ζούσαν και εργάζονταν μέσα σε ένα περιβάλλον πλούτου και λάμψης, ενώ η συμπεριφορά τους συχνά σκανδάλιζε την κοινή γνώμη. Η συντηρητική Αμερική θεωρούσε το Χόλιγουντ συνώνυμο της αμαρτίας και «Νέα Βαβυλώνα».
Και ποιος να φανταζόταν, αλήθεια, την εξέλιξη αυτή, με δεδομένο το αρχικό όραμα του ιδρυτή της που ήθελε να φτιάξει μια χριστιανική κοινότητα που θα έμενε μακριά από τις αμαρτίες, την ακολασία και το αλκοόλ.
