Η ψηφοφορία του περιοδικού Sight & Sound του Βρετανικού Ινστιτούτου κινηματογράφου που διεξάγεται κάθε δέκα χρόνια, είναι από τις σημαντικότερες στον κόσμο της Έβδομης Τέχνης. Και φέτος, δέκα χρόνια μετά την τελευταία το 1992, έκανε τη μεγάλη κι ευχάριστη ανατροπή, χαρίζοντας τον τίτλο της “καλύτερης ταινίας όλων των εποχών” στην κλασική ταινία της Chantal Akerman, “Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles“.
Η συγκεκριμένη ταινία που πρωτοβγήκε στις αίθουσες το 1975 αποτελεί ένα έπος του πειραματικού κινηματογράφου, προσφέροντας μια φεμινιστική οπτική στην καθημερινότητα μίας γυναίκας.
Μάλιστα, αυτή είναι η πρώτη φορά στη μακρόχρονη ιστορία της ψηφοφορίας του Sight & Sound που χαρίζει την πρωτιά σε μια ταινία σκηνοθετημένη από γυναίκα. Τη δεύτερη θέση καταλαμβάνει το κλασικό Vertigo του Alfred Hitchcock (ήταν ο νικητής της προηγούμενης ψηφοφορίας, το 2012), ενώ ο Πολίτης Κέιν του Orson Welles – βρέθηκε στην κορυφή της ψηφοφορίας του Sight and Sound από το 1962 έως το 2002 – είναι στην τρίτη θέση.
Να σημειώσουμε πως φέτος, στην ψηφοφορία συμμετείχαν 1600 κριτικοί από όλον τον κόσμο, έναντι των 846 του 2012.
“Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles” (Chantal Akerman, 1975)
“Vertigo” (Alfred Hitchcock, 1958)
“Citizen Kane” (Orson Welles, 1941)
“Tokyo Story” (Ozu Yasujiro, 1953)
“In the Mood for Love, Wong Kar-wai, 2001)
“2001: A Space Odyssey” (Stanley Kubrick, 1968)
“Beau travail” (Claire Denis, 1998)
“Mulholland Dr.” (David Lynch, 2001)
“Man with a Movie Camera” (Dziga Vertov, 1929)
“Singin’ in the Rain” (Stanley Donen and Gene Kelly, 1951)
“Sunrise: A Song of Two Humans” (F.W. Murnau, 1927)
“The Godfather” (Francis Ford Coppola, 1972)
“La Règle du Jeu” (Jean Renoir, 1939)
“Cléo from 5 to 7” (Agnès Varda, 1962)
“The Searchers” (John Ford, 1956)
“Meshes of the Afternoon” (Maya Deren and Alexander Hammid, 1943)
“Close-Up” (Abbas Kiarostami, 1989)
“Persona” (Ingmar Bergman, 1966)
“Apocalypse Now” (Francis Ford Coppola, 1979)
“Seven Samurai” (Akira Kurosawa, 1954)
