Σαν σήμερα 27 Νοεμβρίου το 1928 γεννήθηκε ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο οποίος ήταν από τους καλύτερους Έλληνες ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Η Φίνος Φιλμ λόγω της σημερινής ημέρας, ανέβασε ένα βίντεο -αφιέρωμα για τον Αλέκου Αλεξανδράκη. Στη λεζάντα της ανάρτησης αναφέρεται:
«Ατίθασος, ευγενής, αριστοκρατικός, με εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση και υπέρμετρο ταλέντο στην υποκριτική, ο Αλέκος Αλεξανδράκης ήταν ο απόλυτος «τζέντλεμαν» της μεγάλης οθόνης.
Με πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση το 1951, σε ηλικία 23 ετών, στην ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει να Αγαπούν», ο Φίνος πίστεψε στις ικανότητες του και του έδωσε τον επόμενο ρόλο του πλάι στην μεγάλη Ελένη Χατζηαργύρη στην «Αγνή του Λιμανιού» του Γιώργου Τζαβέλλα. Η ερμηνεία του προκάλεσε αίσθηση και ξεκίνησε ο δρόμος προς την καταξίωση.
Η μια ταινία διαδέχτηκε την άλλη, και ο Αλεξανδράκης ήταν πλέον ο αδιαφιλονίκητος καρδιοκατακτητής της μεγάλης οθόνης, αφού κάθε του εμφάνιση εξασφάλιζε την επιτυχία. Η συνεργασία του με τον Φίνο ήταν από τις πιο γόνιμες, τόσο σε επίπεδο αποδοτικότητας, όσο και σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων, σε βαθμό που το ζεύγος Φίνου είχε εκφράσει επιθυμία να τον υιοθετήσει. Στα είκοσι τρία χρόνια που έμεινε πλάι στον Φίνο γύρισε μαζί του ισάριθμες ταινίες χωρίς να τυποποιηθεί ποτέ. Συνεπής, εργατικός αλλά και λάτρης της ανεξαρτησίας του, έχτισε ένα μύθο διαφορετικό και σαγηνευτικό. Όπως ο ίδιος.
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης γεννήθηκε σαν σήμερα το 1928.Βλέπουμε σκηνές από τις ταινίες «Ένα Κορίτσι για Δύο», «Οι Κυρίες της Αυλής», «Το Κλωτσοσκούφι», «Η Άγνωστος», «Δάκρυα για την Ηλέκτρα» και «Ίλιγγος».
Να αναφέρουμε πως στην καλλιτεχνική του σταδιοδρομία υπάρχουν και δύο θαυμάσιες σκηνοθετικές δουλειές: Οι ταινίες «Θρίαμβος» και «Συνοικία το Όνειρο». Στη δεύτερη, είχε αναλάβει με την τότε σύζυγό του, ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη, και το μεγάλο οικονομικό κόστος της παραγωγής. Η ταινία, η οποία περιείχε πολιτικά μηνύματα, λογοκρίθηκε, προβλήθηκε αρκετά αργότερα, αλοιωμένη από τη αρχική της μορφή, και προκάλεσε οικονομική καταστροφή, ωστόσο, κέρδισε το βραβείο της καλύτερης φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, καταξιωμένος μέσα από την εξαιρετική απόδοση του σε πλήθος ρόλων διαφορετικών απαιτήσεων, δίδαξε υποκριτική τέχνη στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου, ενώ πρωταγωνίστησε και σε αρκετές ποιοτικές τηλεοπτικές σειρές. Το 2001, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για την προσφορά του στην τέχνη. Πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005, έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.
Σχετικά Άρθρα
