Η νεαρή δεύτερη σύζυγος του Σάχη του Ιράν είχε τα πάντα για να γίνει ίνδαλμα του αιώνα της. Αλλά επτά χρόνια μετά τον γάμο της, αποκηρύχθηκε, “κατηγορούμενη” ότι δεν πρόσφερε κληρονόμο στο βασίλειο. Τότε ήταν που για εκείνη έγινε η αρχή μιας άλλης ζωής, αυτής μιας νοσταλγικής και ατελείωτης εξορίας.
Είχε συνηθίσει να λαμβάνει περίπου εξήντα τριαντάφυλλα κάθε πρωί, λευκά. Ήταν μια παράδοση που είχε καθιερώσει ο Σάχης την επομένη του γάμου τους, αλλά η οποία φαινόταν να έχει ξεθωριάσει μαζί με τον έρωτά τους. Όταν ωστόσο αποκηρύσσεται, η πριγκίπισσα αυτή είχε κάνει ήδη έναν ολόκληρο λαό να ονειρεύεται.
Η ιστορία μεταξύ της Soraya και του Mohammad Reza Pahlavi είχε ξεκινήσει όταν εκείνη ήταν μόλις δεκαοκτώ ετών όταν της γνώρισαν τον Σάχη του Ιράν, τριάντα ενός, ο οποίος μόλις είχε ακυρώσει τον πρώτο του γάμο με τη Φαουζία Φουάντ, την αδελφή του βασιλιά της Αιγύπτου, που δεν είχε καταφέρει ποτέ να συνηθίσει τη βασιλική αυλή της Τεχεράνης. Παρά τη διαφορά ηλικίας, ο έρωτας με την πρώτη ματιά ήταν αμοιβαίος. Ο Σάχης βλέπει σε αυτήν τα πάντα, μια γυναίκα που έχει σπουδάσει στα καλύτερα σχολεία της Ελβετίας, της Γερμανίας και της Αγγλίας, μια ιδανική δεύτερη σύζυγο. Της προσφέρει ένα τεράστιο δαχτυλίδι 22,37 καρατίων, αστραφτερό με διαμάντια, για να ολοκληρώσει γρήγορα τον αρραβώνα. Ο γάμος διοργανώθηκε τον Φεβρουάριο του 1951, όταν η χώρα, μαστιζόμενη από αριστερούς εθνικιστές που επεδίωκαν την κατάργηση της αυτοκρατορίας, υπέφερε από λιμό. Ως εκ τούτου, το σύνθημα είναι σαφές για τους γάμους: καμία επίδειξη πλούτου ή μεγάλα πάρτι.
Ωστόσο, η τελετή δεν θα είναι καθόλου “μετρημένη”: 2000 άτομα προσκαλούνται, δύο τόνοι ορχιδέες, τουλίπες και γαρίφαλα εισάγονται από την Ολλανδία, ιππικό έρχεται ειδικά από τη Ρώμη… Ο Monsieur Dior αυτοπροσώπως της προσφέρει ένα φόρεμα κεντημένο με 20.000 φτερά και 10.000 διαμάντια. Αν το αυτοκρατορικό ζευγάρι είχε πει στους καλεσμένους να κάνουν δωρεές στους φτωχούς ως γαμήλια δώρα, ο Στάλιν δεν μπορούσε να αντισταθεί να προσφέρει στην όμορφη Σοράγια ένα παλτό από βιζόν και διαμάντια. Ο Βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ’ έρχεται γεωργιανά κηροπήγια τεράστιας αξίας. Όσοι παρευρίσκονται στην τελετή μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι μεταξύ της Σοράγια και του Σάχη, υπάρχει κάτι περισσότερο από έναν “κρατικό γάμο”, αλλά μια πραγματική αγάπη. Με όλες τις άλλες κατακτήσεις που είχε, ο Mohammad Reza Pahlavi δεν ήταν ποτέ τόσο παθιασμένος.
Εγκατεστημένη στο παλάτι πλέον, η Σοράγια πρέπει να συμβιβαστεί με τις διαθέσεις της πεθεράς της, της Ομότιμης Αυτοκράτειρας Tadj ol-Molouk , η οποία τη βλέπει ως μια δυτική “εισβολέα”. Η αδερφή του Σάχη, η Ασράφ ολ-Μουλκ Παχλαβί , δεν είναι πια τρυφερή με την κουνιάδα της, την οποία θεωρεί αντίπαλο στις καρδιές των υπηκόων. Υπάρχει επίσης ο Έρνεστ Περόν , ο καλύτερος φίλος του Σάχη και ο ιδιωτικός του γραμματέας, που την εξευτελίζει, τόσο ιδιωτικά όσο και δημόσια, σε κάθε ευκαιρία που μπορεί. Ανάμεσα σε αυτόν και τη Σοράγια, η σύγκρουση βρίσκεται στα όρια. Ευτυχώς, η νεαρή βασίλισσα μπορεί να βασιστεί στην υποστήριξη των πολλών, πλούσιων και σημαντικών φίλων της – του Αριστοτέλη Ωνάση, του Antenor Patino, του Σταύρου Νιάρχου, των Dubonnets, των Thyssens, τους οποίους συναντά τακτικά για διακοπές στην Ελβετία το χειμώνα, στο Σεν Τροπέ το καλοκαίρι και για τα Σαββατοκύριακα στο Παρίσι. Η Σοράγια λατρεύεται επίσης από μια ολόκληρη χώρα, η οποία βλέπει σε αυτήν μια εικόνα καλοσύνης και ομορφιάς. Σαγηνεύει και στο εξωτερικό, ειδικά στο Χόλιγουντ, όπου σε ένα αμερικάνικο ταξίδι της εμφανίζεται να κάνει θαλάσσιο σκι με μπικίνι.
Όμως τα χρόνια περνούν και η Σοράγια δεν έχει ακόμα παιδιά. Ωστόσο, ο Σάχης περιμένει ανυπόμονα έναν κληρονόμο, καθώς δεν είχε ούτε με τον πρώτο του γάμο. Για να “θεραπεύσει τη στειρότητά της”, η Αυτοκράτειρα συμβουλεύτηκε όλους τους ειδικούς στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, φτάνοντας ακόμη και μέχρι το Θιβέτ κάνοντας… ξόρκια! Αλλά τίποτα δεν συμβαίνει και ο Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί απελπίζεται. Αν και αγαπά βαθιά τη γυναίκα του, δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το γεγονός να μην έχει απογόνους. Μερικοί συγγενείς του τον συμβούλεψαν να παραιτηθεί, όπως ο Εδουάρδος Η’ που είχε παρατήσει τα πάντα για την Γουόλις Σίμπσον. Άλλοι του λένε να πάρει μια “γόνιμη” δεύτερη γυναίκα στο παλάτι, κάτι που επιτρέπεται από τον κορανικό νόμο. Αυτή την τελική υπόθεση, η Σοράγια δεν μπορεί να την δεχτεί επουδενί. Στη συνέχεια, στις 14 Μαρτίου 1958, ήρθε το επίσημο ανακοινωθέν: «Η Αυτοκρατορική Μεγαλειότητα Μοχάμεντ Ρεζά Σαχ, χωρίς να αναλογιστεί τα προσωπικά του συναισθήματα και με τη μεγαλύτερη θλίψη, αποφάσισε, κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου του Στέμματος και σε συμφωνία με την Αυτοκράτειρα, να διαλύσει το γάμο του για το συμφέρον της χώρας“. Από τη μια μέρα στην άλλη, ο κόσμος της Soraya καταρρέει. Η πρώην σύζυγος του βασιλιά, φεύγει…
Η περιπλανώμενη πριγκίπισσα
Μια νέα ζωή αρχίζει τότε για εκείνη, αυτή της «περιπλανώμενης πριγκίπισσας», όπως λέει ο Paris Match την εποχή εκείνη. Σε μια τράπεζα στη Γενεύη, αφήνει τα κοσμήματα του στέμματος που δεν θα φορά πια, μετά ταξιδεύει, εγκαθίσταται για ένα διάστημα στη Νέα Υόρκη, στις Δυτικές Ινδίες και μετά στις Βερμούδες. Αληθινοί επίγειοι παράδεισοι που δεν καταφέρνουν όμως να της φτιάξουν το κέφι της, ενώ πλέον απέκτησε το παρατσούκλι της «πριγκίπισσας με τα θλιμμένα μάτια». Μήνες μετά το διαζύγιο, ο Σάχης της εξομολογείται ότι είναι ακόμα ερωτευμένος μαζί της, αλλά η ιστορία τους δεν θα αναγεννηθεί. Ως τελευταίο δώρο αποχωρισμού, της προσφέρει ένα διαμέρισμα στη λεωφόρο Montaigne, στο Παρίσι, την αγαπημένη της πόλη. Εκεί, στις όμορφες συνοικίες της πρωτεύουσας η Σοράγια πεθαίνει σε ηλικία 69 ετών. Οι γιατροί διαβεβαιώνουν ότι ο θάνατός της προήλθε από φυσικά αίτια, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι υπέκυψε στη θλίψη της….
Δείτε επίσης
