Σαν σήμερα το 1957 πέθανε ο σχεδιαστής που μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια έκανε το όνομα του αιώνιο συνώνυμο της υψηλής ραπτικής… Ο Christian Dior.
Ο αείμνηστος σχεδιαστής που εφηύρε το «New Look.»: Ο Christian Dior χρειάστηκε τέσσερις δεκαετίες για να κάνει μια επίδειξη, αλλά ο γκαλερίστας που έγινε σχεδιαστής κέρδισε το Παρίσι από την πρώτη στιγμή.
Η είσοδος του Christian Dior στον κόσμο της γαλλικής υψηλής μόδας ήταν σχεδόν μοναδική. Στην πραγματικότητα, τα πρώτα 41 χρόνια της ζωής του μπορούν να ερμηνευθούν ως εκείνα ενός ταλαντούχου ανθρώπου — πάντα στα άκρα της μόδας και των τεχνών, αλλά χωρίς τίποτα να προμηνύει την πρωτοφανή άνθιση της τέλεια διαμορφωμένης δήλωσης μόδας της πρώτης του συλλογής που φαινόταν να έχει αφαιρεθεί από τον αέρα. Αλλά, φυσικά, δεν ήταν ούτε τόσο απλό, ούτε απροσδόκητο…
Ο Christian Dior γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1905 στο Granville της Νορμανδίας, όπου η οικογένειά του ζούσε μια άνετη αστική ζωή καθώς διατηρούσε μια επιτυχημένη εταιρεία λιπασμάτων. Ως αγόρι, ζούσε στον δικό του μικρό κόσμο, διασκεδάζοντας με «οτιδήποτε ήταν αστραφτερό, περίτεχνο, ανθισμένο ή επιπόλαιο», έγραψε πολλά χρόνια αργότερα, αλλά η μεγαλύτερη αγάπη του ήταν για τα λουλούδια και τα φυτά. Όπως τόσοι πολλοί couturier, λάτρευε τη μητέρα του και ο τρόπος ντυσίματος της Belle Époque έμεινε για πάντα στη μνήμη του. Ο πατέρας του, σε μια από αυτές τις λανθασμένες ενέργειες που συχνά καταστρέφουν την καριέρα, ακόμη και τη ζωή ενός γιου που δεν μπορεί να κατανοήσει το ταλέντο και τη φιλοδοξία του, ζήτησε στον Κρίστιαν να ενταχθεί στο Διπλωματικό Σώμα. Στάλθηκε για σπουδές στο Παρίσι, αλλά, στο πρώτο πιθανότατα παράδειγμα αυτού που αργότερα άνθισε, ο Κρίστιαν πέρασε όλο τον χρόνο του στις παρυφές του μποέμ δημιουργικού κόσμου των Jean Cocteau, Max Jacob, Salvador Dalí και, ιδιαίτερα, Christian Bérard — ο εικονογράφος που επρόκειτο να παίξει σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της πρώτης συλλογής του Dior.
To 1910 μετακόμισε με την οικογένειά του στο Παρίσι. Παρόλο που ήθελε να σπουδάσει αρχιτεκτονική ακολούθησε τις επιθυμίες των γονιών του να γίνει διπλωμάτης και σπούδασε στο École des Sciences Politiques το διάστημα 1923-1926. Το 1927 εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Το 1928 μαζί με τον φίλο του Jacques Bonjean και την οικονομική υποστήριξη του πατέρα του άνοιξε μια μικρή αίθουσα τέχνης στην οδό de la Boetie με την επωνυμία Galerie Jacques Bonjean. Το 1931 πεθαίνει η μητέρα του και ο αδελφός του και η οικογένειά του καταστρέφεται οικονομικά. Κατόπιν όλων αυτών των γεγονότων αναγκάζεται να κλείσει την γκαλερί του. Η καριέρα του άρχισε την δεκαετία του 1930 όταν αποφάσισε μετά από παρότρυνση του φίλου του Jean Ozenne να πουλήσει σχέδιά του σε διάφορους οίκους μόδας υψηλής ραπτικής. Κάποια από τα σχέδια του αγοράστηκαν και από την γνωστή κατασκευάστρια καπέλων Agnes. Εκείνη την εποχή γνωρίζεται και με τον Robert Piguet όπου αγοράζει μερικά σχέδιά του και κάποια δημοσιεύονται στην εφημερίδα Le Figaro.
Αλλά πριν από αυτό, υπήρχαν εμπόδια που έπρεπε να ξεπεραστούν. Ο Dior φαινόταν να είναι ένας διανοούμενος που βυθιζόταν και βυθιζόταν σε οτιδήποτε νέο και πρωτοποριακό, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής: αυτοαποκαλούσε για λίγο τον εαυτό του αναρχικό, επισκεπτόμενος ακόμη και την κομμουνιστική Ρωσία, όπου τον απωθούσε η ολοκληρωτική εξουσία, η φτώχεια και η έλλειψη ιδεαλιστικής κοινωνικής δομής. Άνοιξε επίσης μια γκαλερί τέχνης, που χρηματοδοτήθηκε από τον πατέρα του, με την προϋπόθεση ότι το οικογενειακό όνομα δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται σε σχέση με αυτό. Ήταν το είδος της γκαλερί όπου οι φίλοι έμπαιναν, έμεναν, αλλά δεν αγόρασαν ποτέ — αγνοώντας ότι η παρουσία τους μπορεί να εμποδίσει τους πιθανούς πελάτες.
Όλα τελείωσαν με τη Μεγάλη Ύφεση, η οποία κατέστρεψε τον πατέρα του και όχι μόνο ανάγκασε το κλείσιμο της γκαλερί, αλλά έκανε επίσης απαραίτητο για τον Dior να βρει έναν τρόπο να κερδίζει τα προς το ζην, όσο μικρό κι αν ήταν. Παρόλο που πούλησε όλο το απόθεμα της γκαλερί – συμπεριλαμβανομένων των Πικάσο και Μπρακ – έχασε το διαμέρισμά του και αναγκάστηκε να κοιμηθεί στο πάτωμα ενός φίλου – όπως έκανε συχνά και ο Τζον Γκαλιάνο στο Λονδίνο, προτού φτάσει στο Παρίσι και εφευρεθεί εκ νέου το “Εικόνα Dior”. Οι σκοτεινές μέρες του Christian Dior που ζούσε δύσκολα είχαν ως αποτέλεσμα να προσβληθεί από φυματίωση και έπρεπε να περάσει ένα χρόνο στην ανάρρωση.
Με την επιστροφή του το 1941 και μέχρι το 1946 εργάστηκε στον Λυσιέν Λελόν (Lucien Lelong). Το 1946 άνοιξε δικό του οίκο μόδας στο Παρίσι (30 Avenue Montaigne) με την υποστήριξη του οίκου υφασμάτων Boussac (60.000 γαλλικά φράγκα). Ο Marcel Boussac (ονομαζόταν και Βασιλιάς του Βαμβακιού) είχε στην κατοχή του μεταξύ άλλων και τον οίκο Philippe et Gaston. Ο Boussac προσέγγισε τον Dior με σκοπό να τον αναλάβει αλλά τελικά πείστηκε στην ανάγκη της δημιουργίας ενός νέου οίκου μόδας. Ο οίκος Ντιόρ στεγάστηκε σε ένα υπέροχο κτίριο στο νούμερο 30 της Avenue Montaigne. Απασχολούσε 85 άτομα και ήταν διακοσμημένο στα αγαπημένα χρώματα του λευκό και γκρι. Διευθυντής ορίζεται ο Jacques Rouët.
Υπερηφανευόταν για τις χειροποίητες λεπτομέρειες στις δημιουργίες του, πολεμούσε το άγχος του με τόνους σοκολάτας, έκανε συλλογή από έργα τέχνης, λάτρευε τη μητέρα του, κοιμόταν με άπειρους άνδρες, αλλά δεν χόρταινε αγάπη, απολάμβανε να βλέπει την Άβα Γκάρντνερ, τη Μάρλεν Ντίτριχ, τη Ρίτα Χέιγουορθ και τη Λορίν Μπακόλ να λιώνουν για εκείνον και συχνά, για να ικανοποιήσει τις Παριζιάνες που έκαναν ουρές στο ατελιέ της Αvenue Montaigne, έσβηνε το τελευταίο φωτάκι στο γραφείο του πολύ μετά τα μεσάνυχτα.
Η πρώτη του κολεξιόν παρουσιάζεται στις 12 Φεβρουαρίου 1947 και αποτελείται από 90 δημιουργίες φορεμένες από 6 μοντέλα. Η γραμμή του 1947, με τις φαρδιές φούστες και τη στενή μέση, προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και χαρακτηρίστηκε ως το «New Look». Η αισθητική του, σε μια εποχή που οι γυναίκες είχαν αρχίσει να απελευθερώνονται από τους περιορισμούς του πολέμου, παρέπεμπε στο παρελθόν. Αναβίωσε την υψηλή ραπτική του Παρισιού, που είχε παρακμάσει στη διάρκεια του πολέμου. Το 1949 τα τρία τέταρτα των εξαγωγών της Γαλλίας έφεραν το όνομά του. Αυτός ήταν επίσης που συνέλαβε την ιδέα του «τέλους αδείας», που σήμαινε ότι έπαιρνε αμοιβή για καθένα από τα σχέδιά του. Καθιέρωσε μεταξύ άλλων της γραμμές Tulip, Η, Α και Υ.
Με σύμμαχό του τη θηλυκότητα, σφίγγει τις ζώνες και στενεύει τη γυναικεία μέση, δίνει όγκο και μάκρος στις φούστες, χαλαρώνει κι αποκαλύπτει τους ώμους, δημιουργεί φορέματα που απαιτούσαν έως και 36 μέτρα ύφασμα για να αποκτήσουν τη μεγαλοπρέπεια που ήθελε. Από τα μοντέλα ζητούσε να περπατούν σαν θεατρίνες, να δείχνουν τις δημιουργίες του με νάζι και χαριτωμένες κινήσεις, να στροβιλίζουν τις φούστες τους σαν νεράιδες ή μπαλαρίνες.
Σαν από θαύμα η δημιουργία του Οίκου Dior συνέπεσε με τη χρυσή εποχή της φωτογραφίας μόδας κι έτσι το θεαματικό και φωτογενές στυλ του έγινε πεδίο στο οποίο μεγαλούργησαν κορυφαίοι φωτογράφοι, όπως ο Ρίτσαρντ Άβεντον και ο Ίρβινγκ Πεν. Ήταν, λοιπόν, θέμα χρόνου να του χαρίσουν φιλοφρονήσεις αδιανόητης υπερβολής όπως «Ναπολέων της μόδας», Μέγας Αλέξανδρος της ραπτικής». Ή, όπως έλεγε ο φίλος του Ζαν Κοκτό, «το όνομα Ντιόρ προέρχεται από τις λέξεις “Dieu” (Θεός) και “or” (χρυσός)».
Το όνομα που έγινε συνώνυμο με ένα από τα πιο διάσημα, διαχρονικά, κλασικά και πολυτελή brands…
To brand Christian Dior μέχρι και σήμερα προσωποποιεί την κομψότητα, την καινοτομία και την εφευρετικότητα. Ηγέτης στον κόσμο της υψηλής ραπτικής, ο Οίκος Dior είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στον κόσμο της μόδας και πολλά εύσημα για όλα όσα υπολογίζει η μάρκα πηγαίνουν στον ιδρυτή της, τον θρυλικό fashionista και σχεδιαστή μόδας – Christian Dior. Ο άνθρωπος που τα οραματίστηκε όλα, ο Christian Dior ήταν ένας μεγάλος “δικτάτορας” του στυλ και της μόδας. Τα σύνολά του επιβεβαιώνουν με περηφάνια τη δόξα του καλλιτεχνικού του οράματος και την αγάπη του για τη μόδα. Ο Dior δημιούργησε τον εμβληματικό οίκο μόδας του σε μια εποχή που ο κόσμος εξακολουθούσε να τυλίγει κάτω από τις προκλήσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το «New Look» του γιόρταζε την υπερ-θηλυκότητα και τη χλιδή. Εισήγαγε ξανά την έννοια της πολυτέλειας στη γυναικεία μόδα και εστίασε στην κομψότητα, τη δομή και το μεγαλείο. Η απείρως θηλυκή συλλογή του Dior, αν και είχε επικριθεί νωρίτερα, έγινε το talk of the town σε ελάχιστο χρόνο. Αν και σχεδίασε με το όνομά του μόνο για μια δεκαετία, η επιρροή του συνεχίζει να βασιλεύει και θα είναι αισθητή για πολλές ακόμη δεκαετίες.
Πέθανε το 1957 σε ηλικία 52 ετών από καρδιακή προσβολή.
Δείτε επίσης
