Σαν σήμερα το 1928 γεννήθηκε ο Άντι Γουόρχολ , ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν 35 χρόνια ( 22 Φεβρουαρίου το 1987), σε ηλικία 59 ετών. Πρόκειται για ένα Αμερικανό πολυσχιδή καλλιτέχνη, ζωγράφο, γλύπτη, κινηματογραφιστή, συγγραφέα και συλλέκτη και παγκοσμίως γνωστό ως τον πρωτοπόρο του κινήματος της pop-art,ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο εμβληματικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα.Ο Andy Warhol πειραματίστηκε πολύ, επεξεργαζόμενος τις ανησυχίες του και αντιμετωπίζοντας την τότε πολιτική και πολιτισμική πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα ήταν η ανάδυση της pop art, ανάμεσα στα άλλα, ενός καλλιτεχνικού κινήματος της δεκαετίας του ’50. Η pop art αντλούσε έμπνευση από τις εικόνες της καταναλωτικής κοινωνίας και της λαϊκής κουλτούρας (διαφημίσεις, ταινίες, προϊόντα, φωτογραφίες). Όπως και ο ίδιος ο χαρακτήρας του Warhol, έτσι και το καλλιτεχνικό αυτό κίνημα είχε ως κύρια χαρακτηριστικά της τη σάτιρα, την δημιουργική υπερβολή, τον αυθορμητισμό και τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις.Απ΄όταν ήταν 8 ετών, ο Andy Warhol έδειχνε ήδη την αγάπη του για την τέχνη, όταν ζήτησε από τη μητέρα του να του κάνει το πρώτο μάθημα ζωγραφικής. Αφού διαγνώστηκε με χορεία – μια νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτες κινήσεις – ο Andy Warhol χρειάστηκε να μείνει στο κρεβάτι για πολλούς μήνες και έτσι ζωγράφιζε, χρησιμοποιώντας την αγαπημένη του δραστηριότητα ως μια μορφή απόδρασης από το δωμάτιό του. Αυτή η ιδιαίτερη ζωή του γέννησε υπέροχες ιδέες και μια ιδιαίτερη σοφία για τη ζωή.
Ήταν γόνος μεταναστών από τη Αυστρουγγαρία που εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και γεννήθηκε στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια στις 6 Αυγούστου του 1928. Την περίοδο 1945-49 σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Κάρνεγκι και κατόπιν εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε αρχικά σαν σχεδιαστής παπουτσιών όπου και τον πρόσεξε ο πασίγνωστος τότε γκαλλερίστας Αλέξανδρος Ιόλας και τον προώθησε στο περιοδικό Glamour σαν εικονογράφο. Η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και αρχικά ήταν επηρεασμένη από θέματα διαφημίσεων, καθημερινά αντικείμενα και την εικονογραφία των κόμικς, δίνοντας τα πρώτα δείγματα γραφής της Ποπ Αρτ. Με πίνακες που απεικόνιζαν κουτιά σούπας της εταιρείας Κάμπελ ή μπουκάλια Κόκα Κόλα, απέκτησε μεγαλύτερη φήμη και μέχρι το 1963 παρήγαγε μαζικά τέτοιου τύπου επιτηδευμένα κοινότοπες αναπαραστάσεις καταναλωτικών προϊόντων, καθώς και προσωπογραφίες διασημοτήτων – μεταξύ αυτών και αρκετά πρόσωπα που αποτελούσαν σύμβολα της αμερικανικής ποπ κουλτούρας – σε φανταχτερά χρώματα και συχνά ως μεταξοτυπίες.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Γουόρχολ αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας ταινίες που χαρακτηρίζονταν από τη διάθεση πειραματισμού και πρόκλησης, το ερωτικό στοιχείο και ενίοτε την ασυνήθιστη διάρκειά τους. Στα πιο γνωστά έργα του ανήκουν τα The Chelsea Girls (1966), Eat (1963), My Hustler (1965) και Blue Movie (1969). Στην ταινία Empire (1964), διάρκειας οκτώ ωρών με πλάνα αποκλειστικά του Empire State Building σε πραγματικό χρόνο, ο Γουόρχολ παρουσίασε στην πιο ακραία μορφή της, τη δική του αισθητική τού βαρετού. Από το 1962 μέχρι το 1968, εργαστήριο του αποτέλεσε ένας χώρος που στο παρελθόν στέγαζε εργοστάσιο, και για αυτό ονομάστηκε Factory. Σύντομα εξελίχθηκε σε τόπο συγκέντρωσης διασημοτήτων, καλλιτεχνών, μελών της αβάν γκαρντ και αντεργκράουντ κουλτούρας, τοξικομανών, ομοφυλόφιλων, μουσικών και φιλότεχνων.Μετά από απόπειρα δολοφονίας του στο Factory από τη Βαλερί Σολάνας, στις 3 Ιουνίου του 1968, ο Γουόρχολ κράτησε αποστάσεις από τον αντισυμβατικό περίγυρό του, συναναστρεφόμενος περισσότερο με πλούσια μέλη της υψηλής κοινωνίας. Από το έργο του στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, ξεχωρίζουν οι κατά παραγγελία προσωπογραφίες που τύπωνε ως μεγεθύνσεις φωτογραφιών Polaroid, πολλές από τις οποίες αφορούσαν πολιτικές φυσιογνωμίες και διασημότητες του Χόλυγουντ. Στη δεκαετία του 1980, συνεργάστηκε με τον Φραντσέσκο Κλεμέντε και τον νεοεξπρεσιονιστή ζωγράφο Ζαν Μισέλ Μπασκιά. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε εκ νέου με τη ζωγραφική, δίνοντας μια σειρά πινάκων βασισμένων σε θρησκευτικά θέματα της αναγέννησης, όπως ο Μυστικός Δείπνος (1986).
Πέθανε 22 Φεβρουαρίου του 1987, στη Νέα Υόρκη, μετά από επιπλοκές κατά τη διάρκεια επέμβασης αφαίρεσης της χολής του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, έγραψε επτά βιβλία και υπήρξε συλλέκτης αντικειμένων λαϊκής τέχνης και κοσμημάτων. Το 1994 ιδρύθηκε στο Πίτσμπουργκ το Μουσείο Γουόρχολ, στο οποίο εκτίθενται πολλά από τα έργα του.
Δείτε επίσης