Σαν σήμερα την 1η Ιουλίου του 2004 έφυγε από τη ζωή ο Μάρλον Μπράντο. Με αφορμή τη σημερινή ημέρα που συμπληρώνονται 18 χρόνια από τον θάνατό του θα κάνουμε μια αναδρομή στην επιβλητική και επαναστατική καριέρα ενός από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου.
Τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1970, ο Μάρλον Μπράντο βρισκόταν στο απόγειο της φήμης του. Ενσαρκώνει τον καταραμένο άνθρωπο, τόσο επικίνδυνο για τον εαυτό του όσο και για όσους τον πλησιάζουν, από τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο Λεωφορείο ο Πόθος, μέχρι τον Συνταγματάρχη Κουρτς, στο «Αποκάλυψη τώρα». Κυριευμένος από προσωπικά δράματα, μισούσε ωστόσο τη φήμη και λαχταρούσε μόνο την ηρεμία.
Ο Μάρλον Μπράντο Τζούνιορ γεννήθηκε στην Ομάχα της Νεμπράσκα στις 3 Απριλίου 1924. Η μητέρα του, Ντόροθι «Ντόντι» Μπράντο, ήταν ηθοποιός. Ο πατέρας του, Marlon Brando Sr, είναι αντιπρόσωπος χημικών προϊόντων. Οι γονείς του είναι και οι δύο χρόνιοι αλκοολικοί. Ο Marlon Brando Jr έχει δύο μεγαλύτερες αδερφές, τη Jocelyn και τη Frances.
Ο Μπράντο απολύεται αφού προσπάθησε να πάει στον στρατό, μετά από έναν παλιό τραυματισμό στο γόνατο. Οι αδερφές της μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη, όπου η Jocelyn σπούδασε στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών. Έγινε μαζί τους εκεί το 1944 και μπήκε στο Νέο Σχολείο, όπου πήρε μαθήματα θεάτρου από τη Στέλλα Άντλερ.
Κατά το έτος 1946, ο Μάρλον Μπράντο λέγεται ότι γνώρισε τη Μέριλιν Μονρόε . Στη βιογραφία του, The Songs My Mother Sung to Me, ο Brando λέει ότι τη συνάντησε σε ένα πάρτι, όταν έπαιζε πιάνο μακριά από το πλήθος. Ισχυρίζεται επίσης ότι είχε σχέση με την ηθοποιό, με την οποία παρέμεινε σε επαφή μέχρι τον θάνατό της το 1962.
Μετά από μερικά έργα, ο Μπράντο έγινε ιδιαίτερα αντιληπτός το 1947, παίζοντας στο A Streetcar Named Desire, του Tennessee Williams, σε σκηνοθεσία Elia Kazan. Χάρη στην κατοικημένη ερμηνεία του, κέρδισε τον πρώτο του ρόλο στον κινηματογράφο, στην ταινία It was men, του Fred Zinnemann, το 1950.
Το έργο του Τενεσί Ουίλιαμς διασκευάστηκε για ταινία από τον Καζάν το 1951, με τη Βίβιεν Λι στον ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά. Τον ρόλο του Στάνλεϊ Κοβάλσκι αναλαμβάνει ο Μάρλον Μπράντο. Ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για πρώτη φορά στην κατηγορία καλύτερου ηθοποιού. Θα είναι ξανά το 1952 για τη Viva Zapata! του Καζάν και το 1953 για τον ρόλο του Μαρκ Αντουάν στον Ιούλιο Καίσαρα του Μάνκιεβιτς.
Στο L’Equipée sauvage, του Λάσλο Μπένεντεκ, το 1953, ο Μάρλον Μπράντο υποδύεται έναν νεαρό ποδηλάτη με δερμάτινο μπουφάν. Έγινε το σύμβολο μιας επαναστατημένης αλλά απογοητευμένης γενιάς, που συμβολίζεται από τη λατρευτική απάντηση που έστειλε μια νεαρή κοπέλα: «Γεια σου Τζόνι, ενάντια σε τι επαναστατείς; στο οποίο ο Μπράντο απαντά: «Τι πήρε; («Ε, Τζόνι, εναντίον τι επαναστατείς;» «Τι μου προσφέρεις;»).
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων On the Docks, ο Μπράντο πείθει τον Καζάν να αλλάξει τη σκηνή του ταξί. Αρχικά έπρεπε να γυρίσει τη σκηνή της αντιπαράθεσης των δύο αδερφών με το όπλο στραμμένο προς το μέρος του, κάτι που θεωρούσε «μη ρεαλιστικό». Όταν κυκλοφόρησε η ταινία, οι κριτικοί χειροκρότησαν την ερμηνεία του και μίλησαν για αυτόν για τα Όσκαρ του 1954. Όμως οι δηλώσεις του για την έλλειψη αίσθησης των επίσημων βραβείων εξόργισε τα μέλη της Ακαδημίας, που δήλωσαν ότι κανείς δεν θα τον ψήφιζε. Μετά από μια εκστρατεία συγγνώμης, κέρδισε τελικά το αγαλματίδιο, μια παραχώρηση που δεν θα συγχωρούσε ποτέ στον εαυτό του. Θα συνέχιζε να υποστηρίζει το μίσος του για τα βραβεία για το υπόλοιπο της ζωής του.Η συμπρωταγωνίστριά του στην ταινία, τότε νιόπαντρη Eva Marie Saint, φημίζεται ότι είναι μια από τις λίγες γυναίκες που μπόρεσαν να αντισταθούν στη γοητεία του Brando.
Ο Μπράντον έκανε μία ταινία το χρόνο μεταξύ 1953 και 1970, από τον Ιούλιο Καίσαρα και το μιούζικαλ White Doves and Naughty Gentlemen με τον Franck Sinatra, και τα δύο του Joseph Mankiewicz, μέχρι την Κόμισσα από το Χονγκ Κονγκ, του Charlie Chaplin, μέσω του Les Mutiny on the Bounty, του Lewis Milestone. Όμως, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η φήμη του ως δύσκολου ηθοποιού άρχισε να βλάπτει την καριέρα του. Ο Budd Schulberg, σεναριογράφος του Sur les quais, λέει στο Vanity Fair ότι ο Brando αρχίζει να κερδίζει το πάνω χέρι έναντι των σκηνοθετών που δεν εκτιμά, να ξαναγράφει τους διαλόγους που δεν του ταιριάζουν και αρνείται να μάθει το κείμενό του.
Στις 11 Μαΐου 1958 γεννιέται ο Christian Brando, το πρώτο παιδί του Marlon, με την επίδοξη ηθοποιό Anna Kashfi, Έχει περίπου δεκαπέντε, συμπεριλαμβανομένων πέντε από τους τρεις διαδοχικούς γάμους του και τρεις με την γκουβερνάντα του, Maria Christina Ruiz.
Το 1958, ο Μάρλον Μπράντο προσέλαβε τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ για να σκηνοθετήσει τη μεταφορά του μυθιστορήματος του Τσαρλς Νάιντερ, Ο αυθεντικός θάνατος του Χέντρι Τζόουνς, του άγνωστου ακόμα σεναριογράφου Σαμ Πέκινπα. Ο Brando και ο Kubrick περνούν το καλοκαίρι δουλεύοντας στο Brando’s στο Mulholland. Ο Κιούμπρικ, με το εσώρουχό του, είναι στη γραφομηχανή. Ο Μπράντο χτυπάει ένα γκονγκ όποτε θέλει για να δείξει την αποδοκιμασία του. Τελικά, ο Κιούμπρικ άφησε το έργο και ο Μάρλον Μπράντο ξεκίνησε να σκηνοθετεί τη μοναδική του ταινία, την Εκδίκηση δύο όψεων. Η παραγωγή της ταινίας είναι χαοτική, η ταινία διαρκεί πάνω από πέντε ώρες. Ο Μπράντο καταλήγει να εγκαταλείπει το έργο, τερματιζόμενος από άλλους σκηνοθέτες. Είναι αποτυχία όταν βγαίνει.
Ο Brando ξεκινά τα γυρίσματα της ταινίας Mutiny on the Bounty, η οποία παρακολουθεί την ανταρσία που οδήγησε εναντίον του Captain Bligh (Trevor Howard) από τον δεύτερο στoν αρχηγό του, τον υπολοχαγό Fletcher Christian (Marlon Brando), το 1962. Τι θα ήταν ένας εξαιρετικός προϋπολογισμός ψυχαγωγίας γίνεται κόλαση για τους πολλούς επιπλέον, που ανακαλύπτουν την Ταϊτή, τις τροπικές ασθένειες και τη γοητεία των βαχίνων. Τα γυρίσματα διαρκούν μήνες, και είναι σαν ένα ατελείωτο όργιο.
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Mutiny on the Bounty, ο Μάρλον Μπράντο συναντά την Ταρίτα Τεριιπάγια, η οποία υποδύεται τον Μαϊμίτι. Θα γίνει η τρίτη σύζυγός του μετά την Anna Kashfi και τη Movita Castaneda. Στις 20 Φεβρουαρίου 1970 γεννήθηκε η Tarita Cheyenne Brando, το έκτο παιδί του Marlon Brando και το δεύτερο με την Tarita Teriipaia.
Ο Μάρλον Μπράντο πρωταγωνίστησε στην κωμωδία The Countess από το Χονγκ Κονγκ, σε σκηνοθεσία του Τσάρλι Τσάπλιν, με πρωταγωνίστριες την Τίπι Χέντρεν και τη Σοφία Λόρεν, το 1967. Οι τρεις κόρες του Τσάπλιν, η Τζεραλντίν, η Ζοζεφίν και η Βικτώρια, έκαναν την εμφάνιση τους στην ταινία.
Το 1972, ο Mario Puzo κατάφερε να πείσει τον Brando να διαβάσει το βιβλίο του, The Godfather, στη διαδικασία προσαρμογής του για τον κινηματογράφο. Αυτός είναι παθιασμένος με τον χαρακτήρα του Don Vito Corleone και κάνει καμπάνιες στο Χόλιγουντ για να αποκτήσει τον ρόλο, ενώ τα στούντιο διστάζουν να του τον δώσουν λόγω της φήμης του στα πλατό. Ο Νονός του Φράνσις Φορντ Κόπολα με το πολυτελές καστ του (Μπράντο, Αλ Πατσίνο, Νταϊάν Κίτον, Ρόμπερτ Ντιβάλ…) είναι πλέον μέρος του αμερικανικού κινηματογραφικού πάνθεον.
Ο Μάρλον Μπράντο βρίσκεται σε σύγκρουση με την πρώην σύζυγό του, Άννα Κασφί, μετά την απαγωγή και τον εγκλεισμό από την τελευταία του γιου τους, Κρίστιαν, στο Μεξικό. Η κηδεμονία του παιδιού θα ανατεθεί τελικά στη βοηθό του Brando, Alice Marchak. Ο Christian δεν θα συνέλθει ποτέ από αυτό το επεισόδιο, συνεχίζοντας σε όλη του τη ζωή να υποφέρει από την τρέλα των γονιών του και να κάνει κατάχρηση διαφόρων ναρκωτικών. Ταυτόχρονα, ο Μπράντο κάνει μια δύσκολη επιλογή: να υποδυθεί έναν βασανισμένο άντρα, που έρχεται αντιμέτωπος με την αυτοκτονία της γυναίκας του, στην ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι. Οι σεξουαλικές σκηνές, γυρισμένες με πολύ ωμό τρόπο, δίνουν στην ταινία μια αύρα θειούχου και βάναυσης δουλειάς. Η Maria Schneider θα αφηγηθεί ότι είχε βιώσει τη σκηνή του σοδομισμού ως βιασμό και ότι το Τελευταίο Τανγκό της είχε καταστρέψει τη ζωή.
Μετά από 14 εμπορικές αποτυχίες, ο Νονός, σε σκηνοθεσία Φράνσις Φορντ Κόπολα, είναι μια επιτυχία για τον Μπράντο. Έλαβε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου στις 27 Μαρτίου 1973. Έστειλε την Sacheen Littlefeather, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των Ινδιάνων της Αμερικής, στην τελετή για να αρνηθεί την τιμή για αυτόν, με παραδοσιακή φορεσιά, στο όνομα της μοίρας που οι Ηνωμένες Πολιτείες η Γιουνάιτεντ έκανε τους Ινδούς να υποφέρουν.
Το 1976, όλοι παρακολουθούσαν την κυκλοφορία της ταινίας Missouri Breaks, η οποία ένωσε ξανά την Chinatown και το One Flew Over the Cuckoo’s Nest, τον πρωταγωνιστή Jack Nicholson και το είδωλο της επιστροφής Marlon Brando. Η ταινία του Άρθουρ Πεν, για τον αρχηγό μιας συμμορίας θρόισματων βοοειδών που έρχεται αντιμέτωπος με έναν κολλητό που είναι επιφορτισμένος να τον εξοντώσει, χαρακτηρίζεται από την ανυπόφορη συμπεριφορά του Μπράντο και θα είναι εμπορική αποτυχία.
Σε μια συνέντευξη με τον Gary Carey για τη βιογραφία του Marlon Brando: Ο μοναδικός υποψήφιος, ο Marlon Brando αποκαλύπτει ότι είχε σχέσεις με άντρες. Η βιογραφία Marlon Brando: The Last Secrets, του Darwin Porter, που δημοσιεύτηκε το 2008, προβάλλει τα ονόματα του James Dean ή του Montgomery Clift, με τον οποίο ο Brando έπαιξε το 1958 στο Le bal des maudits.
Το 1977, ο Μάρλον Μπράντο συμφώνησε να παίξει το ρόλο του συνταγματάρχη Κουρτς στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα, « Αποκάλυψη τώρα » . Τα γυρίσματα, σε καταστροφικές συνθήκες, θα διαρκέσουν δύο χρόνια, και δεν θα κυκλοφορήσουν παρά το 1979, με τελικό προϋπολογισμό 30 εκατομμυρίων δολαρίων. Εκτός από το A white and dry season, το 1989, ο Brando θα γνωρίζει τότε μόνο μια σειρά από υποψηφιότητες και νίκες στα βραβεία Razzie.
Ο Μάρλον Μπράντο πλέον πιστεύει στην ιδιότητά του ως καλτ ηθοποιού στο Τραμ και τον Νονό. Ξεκινά μια σειρά από σύντομες εμφανίσεις σε ταινίες, αδρά πληρωμένες. Στο Superman, το 1978, έπαιξε τον Jor-El, τον πατέρα του υπερήρωα. Ζητά 3,7 εκατομμύρια δολάρια για δώδεκα μέρες γυρισμάτων και ένα ποσοστό από τις εισπράξεις. Αρνείται να διαβάσει το σενάριο ή να μάθει το κείμενό του, το οποίο το κινηματογραφικό συνεργείο πρέπει να του γράψει σε κάρτες ευρετηρίου που είναι κρυμμένες στο σετ. Για το First Step in the Mafia, το 1990, λαμβάνει 3,3 εκατομμύρια δολάρια για να ενσαρκώσει μια καρικατούρα του Ντον Κορλεόνε από τον Νονό.
Στις 16 Μαΐου 1990, ο Christian Brando συνελήφθη για τη δολοφονία του Dag Drollet, φίλου της ετεροθαλούς αδερφής του, Cheyenne, που διαπράχθηκε στο σαλόνι του σπιτιού του πατέρα του στο Mulholland Drive. Αυτή, έγκυος στην Ντρόλλετ, θα έλεγε στον αδερφό της ότι την χτύπησε. Ο Μάρλον Μπράντο μιλάει στη δίκη του γιου του για να τον υπερασπιστεί. Ο Κρίστιαν Μπράντο καταδικάζεται σε δέκα χρόνια φυλάκιση. Κάνει μόνο πέντε, χωρίς να μπορεί να διωχθεί για φόνο λόγω της απουσίας της αδερφής του, βασικού μάρτυρα, στη δίκη. Μετά τον θάνατο του Dag Drollet, η Cheyenne Brando κρατείται σε ψυχιατρείο στην Ταϊτή. Γέννησε τον γιο της, Tuki Brando, στις 26 Ιουνίου 1990. Στη συνέχεια έκανε παρατεταμένη παραμονή σε κέντρα αποκατάστασης και ψυχιατρεία. Δηλώθηκε ψυχικά ασταθής, τελικά απελευθερώνεται από την κατάθεση στη δίκη του ετεροθαλή αδερφού της. Καταλήγει να αυτοκτονεί στην Tetiaora στις 16 Απριλίου 1995. Ο Christian Brando πεθαίνει επίσης από πνευμονία στις 26 Ιανουαρίου 2008.
Ο Μάρλον Μπράντο και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, με τους οποίους έπαιξε στο Reflections in a Golden Eye το 1967, παρακολουθούν μια σειρά συναυλιών που έδωσε ο Μάικλ Τζάκσον με την ευκαιρία των 30ων γενεθλίων του, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2001. Είναι και οι δύο στενοί φίλοι του τραγουδιστής. Σύμφωνα με ένα ανέκδοτο που αναφέρθηκε από το Vanity Fair τη στιγμή του θανάτου της ηθοποιού, κατά τη διάρκεια της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους στις 11, τα τρία αστέρια θα είχαν φύγει με αυτοκίνητο, οδηγώντας στο Οχάιο, πείθοντας να είναι οι επόμενοι στόχοι.
Ο Μάρλον Μπράντο πέθανε σε ηλικία 80 ετών την 1η Ιουλίου 2004. Μέρος της στάχτης του απλώθηκε στην Κοιλάδα του Θανάτου και ένα άλλο στην Τετιαρόα.
Δείτε επίσης
