Ένα συγκλονιστικό βίντεο κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου βλέπουμε τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο να διευθύνει μια ομάδα παιδιών με μπουζούκια και κιθάρες σε ταβέρνα της Σύρου.
Όπως βλέπουμε από το παρακάτω βίντεο που έχει αναρτηθεί στο Youtube ο Σταύρος Ξαρχάκος κάθεται σε μια καρέκλα μπροστά στα παιδιά και με απαράμιλλο πάθος τους δίνει οδηγίες για το πώς θα αποδώσουν καλύτερα στο τραγούδι «Φραγκοσυριανή» του Μάρκου Βαμβακάρη.
Όλα ξεκίνησαν όταν πριν από λίγες μέρες ο Σταύρος Ξαρχάκος βρέθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου όπου ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης. Μετά την τελετή βρέθηκε σε ταβέρνα της Σύρου όπου διεύθυνε μια αυτοσχέδια ορχήστρα μικρών παιδιών με μπουζούκι, κιθάρα και αρμόνιο μαζί με ακόμη μια παρέα μουσικών.
Στη λεζάντα της ανάρτησης του βίντεο στο Youtube αναφέρεται πως: «Τη δεκαετία του 1930, ο Μάρκος Βαμβακάρης, έκανε εμφανίσεις στη Σύρο, στη γενέτειρά του. Όπως ο ίδιος λέει, όταν έπαιζε, συνήθιζε να κοιτά χαμηλά και όχι το κοινό που τον παρακολουθούσε. Σε μία από αυτές τις περιπτώσεις, σήκωσε το κεφάλι του και είδε μία όμορφη κοπέλα.
Συγκεκριμένα είπε: ”Όλος ο κόσμος της Σύρου μ’ αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ’ ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ’ ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν… Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:
Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
Λες και μάγια μου ‘χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά…
Ούτε και ξέρω πώς την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ‘ αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή”».
Σχετικά Άρθρα
