Όταν ο Renaud Séchan τραγούδησε το “It’s from a women brain that the atomic bomb came out”… υποτίμησε αιώνες γυναικείας ιστορίας, όπου βασίλισσες, κοντέσσες και άλλες κυρίες έχουν κάνει τις Drizzle, Ursula και Maleficent να μοιάζουν αρχάριοι…
Ρωμαϊκή Αυτοκράτειρα Μεσσαλίνα
Η αντίληψή της για την εξουσία: Στη (σύντομη) ζωή της Μεσσαλίνας, μόνο τρία πράγματα έχουν σημασία: η εξουσία, το σεξ και το χρήμα. Κέντρα ενδιαφέροντος (σίγουρα παρόμοια με αυτά των σημερινών πολιτικών) που ωθούν την τρίτη σύζυγο του αυτοκράτορα Κλαύδιου να διαπράξει πολλά λάθη. Μεταξύ άλλων, ωθώντας την ιδιοκτήτρια των Κήπων του Λούκουλλου να αυτοκτονήσει για να περπατήσει εκεί άνετα, αναγκάζοντας αξιόλογες συζύγους να τις εξαπατήσουν μπροστά στα μάτια τους ή ακόμα και να εξορίσουν την (πολύ) όμορφη αδερφή κατηγορώντας την για μοιχεία με τον Σενέκα. Πλεονέκτημα αποπλάνησης: Η ακόρεστη λίμπιντο της. Και όπως είναι γνωστό ότι «η όρεξη έρχεται τρώγοντας», η Μεσσαλίνα θα είχε φτάσει στο σημείο να εκπορνεύεται με μοναδικό σκοπό να «αγαπά ελεύθερα». Ένα βράδυ, η αυτοκράτειρα, εμφανώς σε μια χαρούμενη διάθεση, προκαλεί μια πόρνη να μαζέψει περισσότερους μνηστήρες από αυτήν μέσα στη νύχτα. Αποτελέσματα; Οι δύο νεαρές γυναίκες προσέλκυσαν 25 άνδρες στο κρεβάτι τους!
Μαρία Α’: Βασίλισσα της Αγγλίας και Ιρλανδίας
Βασίλισσα Νάπολης και Σικελίας, Βασίλισσα της Ισπανίας, Δούκισσα της Βουργουνδίας, Μιλάνο, Βραβάντη, Λουξεμβούργο και Λιμβούργο, Κοντέσα σύζυγος της Φλάνδρας και Κοντέσα Παλατίνα της Βουργουνδίας. Η αντίληψή της για την εξουσία: Έγινε μια από τις πιο ύπουλες γυναίκες της γενιάς της, η «Bloody Mary» όπως ήταν το παρατσούκλι που αποδόθηκε στη Marie Tudor. Όχι επειδή η κυρίαρχη απολάμβανε το γλέντι με τους συναδέλφους της, αλλά μάλλον λόγω των εκατοντάδων Προτεσταντών που σφαγίασε κατά τη διάρκεια της βασιλείας της. Δεδομένου ότι ο Καθολικισμός ήταν προφανώς πολύ κοντά στην καρδιά της, η Μαρία Α’ της Αγγλίας έκαψε ζωντανούς 280 μεταρρυθμιστές και αντιφρονούντες κατά τη διάρκεια των «μαριανικών διωγμών». Σύμφωνα με έναν βρετανικό αστικό μύθο, λέγοντας το «Bloody Mary» τρεις φορές μπροστά σε έναν καθρέφτη φωτισμένο με κεριά θα αποκάλυπτε το πρόσωπο μιας ματωμένης γυναίκας. Οι πιο δεισιδαίμονες δεν μπορούν παρά να δουν εκεί ένα σημάδι της Marie Tudor…
Ιζαμπέλ της Γαλλίας: Δούκισσα Ακουιτανίας και βασίλισσα της Αγγλίας
Η αντίληψή της για την εξουσία: Ως έφηβη, η Ιζαμπέλ της Γαλλίας στάλθηκε από τη Μάγχη για να παντρευτεί τον Εδουάρδο Β’ της Αγγλίας, προκειμένου να εδραιωθούν οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Το μόνο μειονέκτημα είναι η έντονη έλξη του συζύγου της για τον Pierre de Gabaston, κόμη της Κορνουάλης. Μια ελάχιστα κρυφή έλξη που ενοχλεί τη νεαρή γυναίκα. Έτσι, όταν ο σύζυγός της αντικαθιστά τον Gabaston με τον Hugues le Despenser, η Isabelle de France παίρνει τις αποφάσεις της. Το 1326, η βασίλισσα σύζυγος της Αγγλίας έκανε ένα σύντομο ταξίδι στη Γαλλία και επέστρεψε με τον εραστή της, Ρότζερ Μόρτιμερ και μια ομάδα μισθοφόρων πλήρως οπλισμένων. Ο Hugues le Despenser εκτελείται ενώ ο Εδουάρδος Β’ καθαιρείται και φυλακίζεται, αφήνοντας τον θρόνο ακόμα ζεστό στον γιο του, Εδουάρδο Γ’. Το σαγηνευτικό της πλεονέκτημα: Ο εξτρεμισμός της. Το να φαντάζεται ο Εδουάρδος Β’ να μαραζώνει σε μια φυλακή σίγουρα δεν αρκεί για την Ιζαμπέλ της Γαλλίας, η οποία φαίνεται να ενορχήστρωσε τη δολοφονία του. Όπως είπε ο ιστορικός Τόμας Μορ: «Τη νύχτα της 11ης Οκτωβρίου 1327, ο βασιλιάς, που αναπαυόταν σε ένα κρεβάτι, αρπάχτηκε ξαφνικά. Ενώ ένα μεγάλο στρώμα τον κρατούσε κάτω, ένα σίδερο, θερμαινόμενο καυτό, εισήχθη στα μυστικά του μέρη, έτσι ώστε να κάψει εσωτερικά μέρη πέρα από τα έντερα». Όταν έμαθε για τον θάνατο του πατέρα του, ο Εδουάρδος Γ’ κατελήφθη από τύψεις: ο νεαρός ηγεμόνας απαγχόνησε τον Ρότζερ Μόρτιμερ, μετά εξόρισε τη μητέρα του. Μια οικογένεια την οποία σίγουρα κανείς δεν θα ζήλευε.
Catherine de Medici: Δούκισσα της Βρετάνης, βασίλισσα της Γαλλίας, αντιβασιλέας του βασιλείου της Γαλλίας
Η αντίληψή της για την εξουσία: Σύμφωνα με ορισμένα γραπτά, η Catherine de Medici είναι μια από τις πιο διαβολικές βασίλισσες που είχε ποτέ ο κόσμος. Ο θρύλος της αποδίδει πολλά εγκλήματα, από μια απλή συνωμοσία μέχρι την περίφημη σφαγή του Saint-Barthélemy το 1572, κατά την οποία διέταξε καθαρά και απλά την εξάλειψη πολλών χιλιάδων Γάλλων Προτεσταντών. Μια σκληρότητα που συζητείται ευρέως σήμερα, αφού σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς, η αντιβασιλεία θα δούλευε όλη της τη ζωή για τη συμφιλίωση Καθολικών και Προτεσταντών. Ένα σωματικό έλλειμμα που με κάποιο τρόπο θα αντισταθμίσει στηρίζοντας τον πολιτισμό της μαθαίνοντας μαθηματικά, αστρονομία και ελληνικά. Η νεαρή γυναίκα θα καταλήξει να τραβήξει το βλέμμα του Φρανσουά Α’, ο οποίος θα την παντρέψει το 1533 με τον γιο του, τον Δούκα της Ορλεάνης.
Ελίζαμπεθ Μπάτορι: Κόμισσα της Ουγγαρίας
Η αντίληψή της για την εξουσία: Η Ελίζαμπεθ Μπάτορι άρχισε να μισεί τις κατώτερες τάξεις από μικρή ηλικία, θεωρώντας τους υπηρέτες και τους αγρότες ως «μη επιτηδευμένους ανθρώπους». Έτσι, όταν ο σύζυγός της κόμης Ferenc Nadasdy άρχισε να θέλει να της διδάξει τις μεθόδους βασανιστηρίων που έμαθαν στον πόλεμο, οι υπηρέτες τους έγιναν φυσικά τα πρώτα τους πειραματόζωα. Προερχόμενη από μια κάπως διαταραγμένη οικογένεια (μια θεία μάγισσα και ένας θείος δολοφόνος), η κόμισσα γρήγορα διέπρεψε στον τομέα και αφιέρωσε το χρόνο της μαρτυρώντας το προσωπικό του κάστρου της στο Σάρβαρ, στην Τρανσυλβανία, και μετά στο κάστρο της στο Κάχτιτσε, στην Ουγγαρία. . Στο πρόγραμμα, ένας υπηρέτης καλυμμένος με μέλι που τον έριξε σε έντομα, πληγές που προκάλεσε η «Iron Maiden» (ένα όργανο βασανιστηρίων που εφευρέθηκε για την περίσταση) καίγεται με καυτά σίδερα. Η συμπεριφορά της απέλπισε μέχρι και τον δικηγόρο της Benedict Deseo, ο οποίος ομολόγησε για την πελάτη του: «Αυτή η γυναίκα είναι τόσο σκληρή που είναι αδύνατο να νομιμοποιήσεις τις πράξεις και τις σκληρότητες της». Γλιτώνοντας ελάχιστα τον θάνατο χάρη στο γαλάζιο αίμα της το «εθνικό τέρας της Ουγγαρίας» θα τελειώσει τις μέρες της πίσω από τα κάγκελα. Το αίμανεαρών κοριτσιών πίστευε πως έχει τις ίδιες αρετές με ένα ελιξίριο νεότητας. Αυτός ο «Δράκουλας με τα μεσοφόρια» θα ταξιδέψει στη χώρα αναζητώντας νεαρές κοπέλες που δολοφονήθηκαν (σχεδόν 650) για να μπορέσει να πάρει το αίμα τους για να πλένεται με αυτό.
Ιωάννα της Βουργουνδίας: Κόμισσα του Βαλουά, τότε βασίλισσα της Γαλλίας
Η αντίληψή της για την εξουσία: Η Ιωάννα της Βουργουνδίας ξόδεψε πολύ απλά τον περισσότερο χρόνο της προσπαθώντας να καταστείλει «αυτούς που πήγαιναν ενάντια στην ευχαρίστησή της». Ανάμεσά τους και ο άτυχος Ρόμπερτ Μπέρτραντ, που για αδιευκρίνιστους λόγους παραλίγο να τον στείλουν στο ικρίωμα. Ένα βράδυ, αφού είχε εξουθενώσει τον σύζυγό της μέχρι να αποκοιμηθεί, η βασίλισσα άρπαξε τη βασιλική σφραγίδα για να γράψει μια πράξη απαγχονισμού για τον ιππότη. Ευτυχώς γι’ αυτόν, ο βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ’ του Βαλουά κατάλαβε έγκαιρα την εξαπάτηση. Το «σκάνδαλο μοιχείας του πύργου του Nesle», ήταν μια υπόθεση όπου η βασίλισσα, η αδερφή της και ο ξάδερφός της κοιμόταν με νεαρούς άντρες. Σε αντίθεση με την Blanche και τη Marguerite de Bourgogne, η κοντέσσα του Valois προφανώς δεν έχει τα φυσικά περιουσιακά στοιχεία για να επιτρέψει στον εαυτό της να εξαπατήσει τον σύζυγό της. Αυτό θα της επιτρέψει να θεωρείται μόνο ως «συνένοχη», και έτσι να γλιτώσει τον θάνατο ή την ισόβια κάθειρξη.
Αικατερίνη Β’: Αυτοκράτειρα της Ρωσίας
Η αντίληψή της για την εξουσία: Αν κατά τη διάρκεια της βασιλείας της, κάποιοι επιτέθηκαν σε επιφανείς αγνώστους, η Αικατερίνη Β’ προτιμούσε να επιτεθεί απευθείας στον σύζυγό της. Βοηθούμενη από τον εραστή της, η Γερμανίδα πριγκίπισσα οργάνωσε έτσι στρατιωτικό πραξικόπημα κατά του Τσάρου Πέτρου Γ’ το 1762. Ως αποτέλεσμα, εκείνος ρίχτηκε στη φυλακή και στη συνέχεια δολοφονήθηκε (α priori στραγγαλίστηκε). Χωρίς σκιά τύψεων η νεαρή αυτοκράτειρα θα εγκατασταθεί άνετα στον θρόνο, στον οποίο θα βασιλέψει σκληρά για περισσότερα από 34 χρόνια..
Γου Ζετιάν: Αυτοκράτειρα της Κίνας
Η αντίληψή της για την εξουσία: Αυτή που ήταν μόνο μία σύζυγος του αυτοκράτορα μεταξύ πολλών άλλων, γίνεται γρήγορα η αγαπημένη του χαρεμιού του Μεγάλου Ταϊζόνγκ. Μια θέση από τις πιο άνετες που χρησιμοποιεί για να αυτοανακηρυχθεί αυτοκράτειρα. Και για να φτάσει εκεί, η Γου Ζετιάν θα είχε δολοφονήσει τρία από τα αγόρια του που διεκδικούσαν τον θρόνο, θα είχε αφαιρέσει το τέταρτο από τα καθήκοντά του ως αυτοκράτορας και θα είχε σφάξει μερικούς αντιπάλους στη διαδικασία. Ένας εμφανώς εντελώς ελκυστικός χαρακτήρας, που περιγράφεται από τον ποιητή Λο Πινγκ ως με «τοξωτά φρύδια παρόμοια με τις κεραίες πεταλούδας» και της οποίας η «γοητεία που έμοιαζε με γούρι είχε την ιδιαίτερη δύναμη να μαγέψει τον κύριο».
Δείτε επίσης
