Νύχτα, χάρισέ μου ένα κορμί,
να χορτάσω κι απόψε την έξαψή μου
να σκοτώσω κι απόψε την απόγνωσή μου,
δεν αντέχω πια αυτά τα δρομολόγια,
αυτό τον παιδεμό πίσω από ξένα ίχνη.
Νύχτα, χάρισέ μου ένα κορμί,
δεν εξετάζω αν το στήθος είναι όμορφο,
αν τα μπράτσα είναι ψημένα στη δουλειά
ούτε και νοιάζομαιι για των ματιών το χρώμα,
όνομα, επάγγελμα και ηλικία.
Νύχτα, χάρισέ μου ένα κορμί,
έστω και για μισή ώρα, για ένα δεκάλεπτο∙
σου τάζω πρώτα πρώτα το κορμί μου,
σου τάζω το μέλλον μου,
σου τάζω κάτι περισσότερο: την ψυχή μου –
χάρισέ μου ένα κορμί.
Ντίνος Χριστιανόπουλος, “Ανυπεράσπιστος καημός”
Photo cover:pixabay.com/ksushlapush/background
Διαβάστε επίσης:
