Αφού δεν σου συμπεριφέρεται σωστά γιατί δεν χωρίζεις; Αφού σε χτυπάει γιατί δεν φεύγεις; Αφού σε κακοποιεί γιατί επιστρέφεις πάλι στον ίδιο άνθρωπο;
Ίσως αυτές οι σκέψεις τριγυρνούν και στο δικό σου το μυαλό και δεν μπορείς να βρεις απάντηση. Ή στο άκουσμα μιας κακοποιητικής σχέσης λες αυθόρμητα και αβίαστα «καλά, εγώ θα είχα φύγει από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο σημάδι».
Δυστυχώς, το ζήτημα είναι περισσότερο περίπλοκο και δύσκολο.
Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκαν τα δυστυχώς, ολοένα και πιο συχνά περιστατικά κακοποίησης που διαβάζουμε. Αφορμή για αυτό άρθρο στάθηκε μια συζήτηση με φίλους. Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκαν η πρόσφατη πολύ επιτυχημένη σειρά στο Netflix «Οικιακή βοηθός / The Maid» και το εξίσου πολύ επιτυχημένο βιβλίο της Colleen Hoover, «Τελειώνει με εμάς».
Και η ιστορία ξεκινά κάπως έτσι…
Από έναν έρωτα. Έναν έρωτα που έρχεται και φεύγει κάθε λογική. Έναν έρωτα που σε κάνει να νιώθεις ζωντανή και φέρνει την απόλυτη ευτυχία. Και σταδιακά -ούτε που θυμάσαι πότε έγινε η αρχή- βρίσκεσαι μπλεγμένη σε μια κατάσταση όπου η κακοποίηση παίρνει τη θέση της αγάπης και εσύ δεν μπορείς να το διακρίνεις.
Απέναντί σου ένας άνθρωπος χειριστικός και κακοποιητικός, είναι αυτός που σε κάνει να μπερδεύεις την κακοποίηση με την αγάπη. Και εγκλωβίζεσαι σε έναν κύκλο, που νιώθεις ανήμπορη να σπάσεις.
Κάπως έτσι βλέπουμε να εκτυλίσσονται και οι ιστορίες της Άλεξ στην Οικιακή Βοηθό και της Λίλι στο Τελειώνει με εμάς.
Δύο διαφορετικές ιστορίες με κοινό παρονομαστή. Μια κακοποιητική σχέση. Έναν φαύλο κύκλο που ξεκινά από μια κακοποιητική οικογένεια και συνεχίζεται και στις σχέσεις που συνάπτουν οι πρωταγωνίστριες.
Στην περίπτωση της Άλεξ από την Οικιακή Βοηθό, ο σύζυγός της την κακοποιεί συναισθηματικά. Κι αυτό είναι το πιο ύπουλο διότι είναι «αόρατο». Το τραύμα, όμως, που έχει δημιουργηθεί μέσα της είναι τεράστιο. Η Άλεξ αμφισβητεί τη λογική της τα συναισθήματά της –στην ψυχολογία αυτό αποδίδεται με τον όρο gaslighting– αμφισβητεί τον ίδιο της τον εαυτό.
Υπάρχουν στιγμές που νιώθει πως εκείνη φταίει για τη συγκεκριμένη κατάσταση, για την άσχημη συμπεριφορά του συντρόφου της. Νιώθει πραγματικά ότι αυτός ο άνθρωπος την αγαπάει και όλες τις επικρίσεις του, τις δέχεται γιατί θεωρεί πως το κάνει για να βελτιωθεί. Νιώθει ότι αυτήν την αγάπη αξίζει.
Όταν αποφασίζει να φύγει από το σπίτι μαζί με την κόρη της, μένει αβοήθητη. Το υποστηρικτικό πλαίσιο από την οικογένειά της δεν υπάρχει. Η μητέρα της είναι και εκείνη θύμα ενός κακοποιητικού γάμου με τον πατέρα της και είναι ακατάλληλη να βοηθήσει.
Καταλήγει σε έναν ξενώνα για κακοποιητικές γυναίκες. Εκεί βρίσκει προσωρινή στέγη, παλεύει με όλη τη γραφειοκρατία για να κρατήσει την κόρη της, βρίσκει δουλειά υπό εξευτελιστικές συνθήκες ώστε να καταφέρει να επιβιώσει η κόρη της κι εκείνη.
Σε κάποιο σημείο η πρωταγωνίστρια Άλεξ, θα επιστρέψει ξανά στον σύντροφό της. Και είναι κάτι που δεν συμβαίνει μόνο σε εκείνη, αλλά συμβαίνει σε πολλές κακοποιημένες γυναίκες.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό που είναι εμφανές, είναι η διαταραχή μετατραυματικού στρες που βιώνει. Από τις σκηνές της παιδικής της ηλικίας, όταν ο πατέρας της κακοποιούσε τη μητέρα της και πλέον στη δική της ιστορία. Μέσα από τη σκέψη της, από διάφορα ερεθίσματα, από τις αναμνήσεις της βιώνει ξανά και ξανά τις ίδιες σκηνές βίας, οι οποίες παίζουν στο μυαλό της σαν ταινία. Βρίσκεται διαρκώς σε μια εγρήγορση και ζει με τον φόβο ότι μπορεί να το ζήσει ξανά.
Στην ιστορία της Λίλι, η πρωταγωνίστρια προέρχεται επίσης από μια κακοποιητική οικογένεια. Ο πατέρας της κακοποιούσε τη μητέρα της και η ίδια εμπλέκεται και προσκολλάται σε μια κακοποιητική σχέση. Συναισθηματική και σωματική.
Βλέπει τα σημάδια και προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της, πως ο σύντροφος που έχει επιλέξει είναι καλύτερος από τον πατέρα της. Δεν μπορεί να πέφτει έξω σε αυτό, έχει κάνει τη σωστή επιλογή.
Βρίσκεται, όμως, σε μια κατάσταση που την κουβαλάει από το παρελθόν της, είναι καλά ριζωμένη μέσα της, της φαίνεται οικεία.
Είναι αυτό που έχει ζήσει, ένα συνεχές τραύμα και σε αυτό μένει προσκολλημένη. Αποζητάει την αγάπη, την τρυφερότητα και την αποδοχή και παίρνει πίσω μια εναλλαγή κακοποίησης και αγάπης που θολώνει τα νερά και την εμποδίζουν απ’ το να ξεφύγει.
Μέχρι που σπάει τον κύκλο. Βγαίνει με τις πληγές τις ανοιχτές και στέκεται στα πόδια της.
Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς ή θα θέλεις να πεις «φύγε», σκέψου το ξανά. Το «φύγε», δεν είναι εύκολο, το «φύγε» δεν είναι το ίδιο για όλους.
Αν θέλεις να βοηθήσεις ένα άτομο που βρίσκεται σε μια κακοποιητική σχέση, μπορείς να το υποστηρίξεις με όλα τα διαθέσιμα μέσα, να απευθυνθείς σε έναν ειδικό.
Αν είσαι θύμα κακοποιητικής σχέσης ή ενδοοικογενειακής βίας μπορείς να απευθυνθείς εκεί όπου μπορούν πραγματικά να σε βοηθήσουν.
Η Γραμμή SOS 15900 είναι µια υπηρεσία εθνικής εµβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύµατα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άµεσα µε ένα φορέα αντιµετώπισης της έµφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας σε 24ωρη βάση, 365 µέρες το χρόνο. Ταυτόχρονα υπάρχει δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας των γυναικών µέσω της διεύθυνσης e-mail: sos15900@isotita.gr.
Διαβάστε επίσης: Η ιστορία της Μάρως μπορεί να είναι η δική σου ιστορία
Photo cover:pixabay.com/artbykleiton
Διαβάστε επίσης:
