Στο «The Most Beautiful Boy In The World», η Kristina Lindström και ο Kristian Petri αναπολούν το ταξίδι του Björn Andrésen, του ηθοποιού του «Death in Venice» από τον οποίο ο Visconti αφαίρεσε τα πάντα δίνοντάς του αυτόν τον ρόλο. Η λυπηρή ιστορία ενός εφήβου που έφτασε στην κορυφή, για τον οποίο η πτώση ήταν βάναυση.
4000 δολάρια. Αυτό είναι το ποσό που έλαβε ο Björn Andrésen για τον ρόλο του ως Tadzio στο Death in Venice του Luchino Visconti. Μια πενιχρή αμοιβή για αυτόν που έχει πληρώσει το τίμημα για το ότι είναι παιδί σταρ σε όλη του τη ζωή. Στο The Most Beautiful Boy in the World , οι Σουηδοί σκηνοθέτες Kristina Lindström και Kristian Petri αποτυπώνουν τη μοίρα του «ομορφότερου αγοριού στον κόσμο», του οποίου η ζωή άλλαξε μέσα σε μια νύχτα.
Όλα ξεκίνησαν το 1970. Μετά από αρκετούς μήνες έρευνας, ο Ιταλός σκηνοθέτης Luchino Visconti βρήκε τον Tadzio για τη μεταφορά του στο Death in Venice του Thomas Mann. Στη Στοκχόλμη ανακάλυψε αυτό το αγόρι με τον αέρα ενός ελληνικού αγάλματος, παρόμοια με την περιγραφή που έκανε ο συγγραφέας για τον χαρακτήρα του. Στις εικόνες του κάστινγκ, βλέπουμε έναν νεαρό χωρίς πουκάμισο (κατόπιν αιτήματος του σκηνοθέτη), ο οποίος περπατά στην αίθουσα υπό τις οδηγίες του Βισκόντι. Το αγγελικό του πρόσωπο μετά βίας κρύβει την αμηχανία του.
Ο Björn Andrésen είναι 15 ετών. Είναι ορφανό και μένει με τη γιαγιά του. Ήταν για εκείνη που αποδέχτηκε αυτόν τον ρόλο, χωρίς να ξέρει πραγματικά περί τίνος πρόκειται. Οι λέξεις της ταινίας, για πόθο, απαγορευμένους έρωτες, περνούν από το κεφάλι του, δεν μιλάει τη γλώσσα, και ο Βισκόντι του κάνει υποδείξεις. Αυτό είναι όλο.
Η αλλαγή γίνεται όταν η ταινία προβάλλεται στις Κάννες. «Ήμουν μόλις 16, ο Βισκόντι και η ομάδα με πήγαν σε ένα γκέι κλαμπ. Σχεδόν όλη η ομάδα ήταν γκέι. Με έκαναν να νιώσω πολύ άβολα. Με κοιτούσαν όλοι, αδίστακτοι, σαν κομμάτι κρέας». Εάν και ο Andrésen διευκρίνισε ότι ο σκηνοθέτης είχε ρητά απαγορεύσει στην ομάδα να τον πλησιάσει, αυτή η σκηνή είναι δυστυχώς μόνο η αρχή για το πώς θα μοιάζει η ζωή του. Είναι πλέον μια περιπατητική φαντασίωση, ένα «αντικείμενο» για σεξ, για πάντα κολλημένος στο ρόλο του «ομορφότερου αγοριού στον κόσμο».
Ο Jörn Andrésen ήταν μόλις 15 ετών όταν μπήκε κατευθείαν στο λάκκο των λιονταριών, παίρνοντας τον ρόλο του Tadzio, το αντικείμενο του πόθου που ταιριάζει στον ναυτικό στην ταινία του Luchino Visconti “Death in Venice”. Η κυκλοφορία του το 1971 τον έκανε όχι απλώς ένα αστέρι αλλά την ενσάρκωση της παρθένας νεανικής ομορφιάς. Καθισμένος μόνος του στη Στοκχόλμη σήμερα, σε ηλικία 66 ετών, μοιάζει περισσότερο με τον Γκάνταλφ με τα άσπρα γένια του και το αδύναμο πρόσωπό του. Ερωτηθείς τι θα έλεγε στον Βισκόντι αν ήταν εδώ τώρα, δεν σταματάει. «Fuck off», λέει.
Όποιος έχει δει “Το πιο όμορφο αγόρι στον κόσμο”, ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ταραχώδες και τραγικό παρελθόν του Andrésen, δεν θα εκπλαγεί από αυτή την απάντηση. Ο Βισκόντι, είπε, «δεν μάζεψε» για τα συναισθήματά του. Δεν ήταν μόνος σε αυτό. «Ποτέ δεν έχω δει τόσους πολλούς φασίστες και μαλάκες όπως υπάρχουν στον κινηματογράφο και στο θέατρο», λέει ο Andrésen. «Ο Λουτσίνο ήταν το είδος του πολιτιστικού αρπακτικού που θα θυσίαζε οτιδήποτε ή οποιονδήποτε για τη δουλειά του». Κάνει εξίσου ξεκάθαρα τα συναισθήματά του για τον ίδιο το “Death in Venice”: «Μου έχει χαλάσει τη ζωή». Αν και είναι πλέον ένας καταξιωμένος πιανίστας, κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για αυτή την πλευρά του. «Ό,τι κάνω ποτέ θα συνδέεται με αυτήν την ταινία. Θέλω να πω, ακόμα καθόμαστε εδώ και μιλάμε για αυτό 50 χρόνια μετά».
«Έχει την εντύπωση ότι τον εκμεταλλεύτηκε ένας σκηνοθέτης (ο Βισκόντι)», λένε στο Screendaily οι Σουηδοί σκηνοθέτες που επαναλαμβάνουν την καριέρα του, στους οποίους ο ηθοποιός εκμυστηρεύτηκε: «Αυτή η ταινία κατέστρεψε τη ζωή μου. Μετά την προβολή της (στο Λονδίνο, η βασίλισσα Ελισάβετ και η πριγκίπισσα Άννα θα πάνε να τον δουν), ο ηθοποιός μπαίνει σε μια δίνη: να φεύγει για την Ιαπωνία, όπου γίνεται πραγματικός σταρ.
Τραγούδια, διαφημίσεις… Ο Andrésen είναι το αγαπημένο πρόσωπο της στιγμής. Σε σημείο που εμπνέει πολλούς δημιουργούς manga, που αναπαράγουν ατελείωτα το πρόσωπό του. Ζει ακόμη και με τον φόβο να του κόψουν τα μαλλιά για να του κλέψουν τις ξανθές μπούκλες.
Είναι πάρα πολύ για αυτό το παιδί που περιφέρεται στον κόσμο των ενηλίκων. Η πτώση θα είναι βάναυση. Εξαφανίζεται, πέφτει σε κατάθλιψη, πίνει, φτιάχνει μουσική και μετά κάνει μερικές εμφανίσεις εδώ κι εκεί. «Αισθάνεται σαν να είναι αποτυχημένος. Είχε τη φιλοδοξία να γίνει μουσικός», αναφέρουν η Kristina Lindström και ο Kristian Petri.
Σε ηλικία 66 ετών, ο Björn Andrésen ζει ακόμα με τους δαίμονές του. Αν τον βλέπαμε στο Midsommar , κρατούσε χαμηλό προφίλ, τραυματισμένος από την επιτυχία του και όλη την προσοχή που έλαβε. «Είμαι το μεγαλύτερο παιδί στον κόσμο», είπε στη Liberation το 2005. Τώρα, τα μαλλιά του είναι άσπρα, η ανησυχητική η πολύ αδύνατη σιλουέτα του. Στα μάτια του όμως υπάρχουν ίχνη του παιδιού που ήταν.
Δείτε επίσης
