Ο πλανήτης μας είναι ένα υπέροχο μέρος στο οποίο κατοικούμε και οι ιστορίες του είναι τόσες πολλές και ενδιαφέρουσες που αξίζουν την προσοχή μας.

Πολλά πράγματα τα έχουμε ακουστά, ιστορίες σκόρπιες στο κεφάλι μας που κάθε φορά μας εκπλήσσουν. Χώρες που δεν γνωρίζεις, σημαίες που βλέπεις για πρώτη φορά, ιστορίες και πληροφορίες που σε κάνουν να αναρωτιέσαι «μα γιατί να μην έχουμε μάθει στο σχολείο απολύτως τίποτα για τον υπόλοιπο κόσμο πέραν της χώρας μας και των γύρων περιοχών»;

Παρακάτω θα διαβάσεις 5 σπό τις πιο παράξενες και γοητευτικές ιστορίες του πλανήτη μας.

1. Το νησί που αλλάζει χέρια κάθε έξι μήνες ανάμεσα στην Ισπανία και τη Γαλλία!

Αν και είναι ένα πολύ μικρούλι νησάκι που φαινο­μενικά δεν έχει ενδιαφέρον, του συμβαίνει κάτι πολύ μοναδικό: είναι από τα ελάχιστα εδάφη του κόσμου όπου ισχύει η συγκυριαρχία ΔΥΟ ΚΡΑΤΩΝ. Λέγεται «Νήσος των Φασιανών» και δεν ζει κανείς εκεί (ούτε καν φασια­νοί;;;;). Έχει μήκος μόλις 200 μέτρα και πλάτος 40 μέτρα.

Κάθε έξι μήνες λοιπόν, η Γαλλία με την Ισπανία ανταλλάζουν αυτό το νησάκι που είναι μόλις 3.000 τετραγωνικά μέτρα. Και αυτό γίνεται σχεδόν χωρίς να ασχοληθεί κανείς – παρόλο που είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, δεν θεωρείται κάποιο μεγάλο ιβέντ για τους ντόπιους.

Πρόκειται για κάτι που συμβαίνει εδώ και πάνω από 350 χρόνια, εκεί στον ποταμό Μπιδασόα, που χωρίζει τις δύο χώρες. ΚΑΙΟΙΔΥΟ χώρες ασκούν *εναλλάξ* ίση κυριαρχία πάνω σε ΟΛΟ το νησί, αντί να το *χωρίζουν* σε εθνικές ζώνες. Κάπως κουλ που στον κόσμο, εκτός από «το δικό μου» και «το δικό σου», ενίοτε υπάρχει και το «δικό μας»!

Εκτός από δέντρα και χόρτα, το μόνο που υπάρχει εκεί είναι ένα παλιό μνημείο, για να θυμίζει σε όσους το επισκέπτονται σπάνια, το ιστορικό γεγονός που έλαβε χώρα πάνω στο νησί το 1659. Ποιο ιστορικό γεγονός; Οι Γάλλοι με τους Ισπανούς, αν και ιστορικά στενοί φίλοι, πολεμούσαν συχνά μεταξύ τους με μικρά διαλείμματα ηρεμίας για να φτιάξουν καλύτερα όπλα – κάτι που γενικά έπαιζε σαν κόνσεπτ στην Ευρώπη για αιώνες.

Το 1659 στο Νησί των Φασιανών, οι Γάλλοι με τους Ισπα­νούς υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης και κατέληξαν να το έχουν από κοινού. Έτσι, κάθε χρόνο για έξι μήνες, από την 1η Φεβρουαρίου έως τις 31 Ιουλίου, ανήκει στην Ισπανία και τους επόμενους έξι στη Γαλλία. Μα καλά κι αυτοί, δεν μπορούσαν να το κάνουν από 1η Ιανουαρίου;

2. Στον πυθμένα του Αρκτικού Ωκεανού υπάρχει καρφωμένο ένα ρωσικό σημαιάκι!

Η περιοχή της Αρκτικής είναι φίσκα στους φυσικούς πόρους! Με το λιώσιμο των πάγων οι πόροι αυτοί γίνονται πιο προσιτοί και οι γύρω χώρες, που θέλουν να έχουν τον έλεγχο, τους γλυκοκοιτάζουν! Έτσι, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ξεκίνησε ένας αντα­γωνισμός μεταξύ των χωρών που έχουν πρόσβαση στον Αρκτικό Κύκλο. Άρχι­σαν πειράγματα του τύπου «Τι με κοιτάς έτσι; Δικιά σου είναι η Αρκτική; Δεν βλέπω πουθενά τη σημαία της χώρας σου!». Και σκάει ένας Ρώσος το 2007, ο Άρτουρ Τσιλινγκάροβ, και λέει: «Έτσι είστε; Θα πάρω ένα υποβρύχιο το μωρό μου και θα πάω στον πυθμένα της Αρκτικής να καρφώσω τη ρωσική σημαία λοιπόν!»

Και το έκανε! Αυτή τη στιγμή, εκτός από πολύ κρύο, στον βυθό της θάλασσας στον Βόρειο Πόλο υπάρχει ένα ρωσικό σημαιάκι!

3. Η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος μετά την επανάσταση του 1821 ήταν η μακρινή Αϊτή!

Η Αϊτή είναι κράτος της Καραϊβικής Θάλασσας δίπλα στη Δομινικανή Δημοκρατία. Μάλιστα, επειδή δεν μπορούσαν να μας στηρίξουν οικονομικά στον αγώνα μας (επειδή ήταν και είναι φτωχό κράτος), έστειλαν 25 τόνους καφέ (αυτό είχαν) ώστε να τον πουλήσουν οι Έλληνες και να πάρουν όπλα! Γιατί έγινε αυτό; Κάποιοι λένε ότι οι Έλληνες, παρόλο που ήταν υποδουλωμένοι όλα αυτά τα χρόνια, δεν σταμάτησαν να τρέχουν το εμπόριο και τη ναυτιλία, και η Αϊτή ήταν κλασική στάση των ναυτικών τότε. Έτσι Έλληνες με Αϊτιανούς είχαν καλές σχέσεις και τα λέγανε!

Άλλοι λένε πως το κίνητρο της πράξης τους δεν ήταν η ναυτοσύνη, αλλά η πρόσφατη ανεξαρτησία της Αϊτής την εποχή εκείνη και ο σεβασμός που είχαν τότε για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Πάντως, ό,τι και να ισχύει, ήξεραν για την κατάσταση και στήριξαν αμέσως!

Επίσης, συμβολικά, έστειλαν κάποιους δικούς τους για να πολε­μήσουν μαζί με τους Έλληνες, οι οποίοι δυστυχώς δεν έφτασαν ποτέ. Χάθηκαν στη θάλασσα! Ελπίζω αυτό να είναι ψέμα και τελικά να έμειναν σε κάποιο υπέροχο νησί όπου καλοπαντρεύτηκαν!

4. Υπάρχουν δύο νησάκια που βρίσκονται δίπλα δίπλα, αλλά το ένα βρίσκεται στο χθες και το άλλο στο αύριο!

Είναι δύο βραχώδη νησάκια που είναι δίπλα δίπλα και λέγονται «Διομήδειες Νήσοι» ή «Νησιά του Διομήδη». Το ένα (ο Μεγάλος Διομήδης) ανήκει στη Σιβηρία (Ρωσία) και το άλλο (ο Μικρός Διομήδης) στην Αλάσκα (ΗΠΑ). Βρίσκονται σε εκείνο το σημείο ψηλά ψηλά στον Ειρηνικό Ωκεανό όπου σχεδόν ενώνεται η Ρωσία με τις ΗΠΑ, στον Βερίγγειο Πορθμό! Ονομάστηκαν έτσι από έναν Δανό θαλασσοπόρο που τα βρήκε το 1728, γιατί ήταν 16 Αυγούστου, ημέρα του Αγίου Διομήδη. Κατοικείται μόνο ο Μικρός Διομή­δης από περίπου 170 μόνιμους ιθαγενείς κατοίκους. Ο Μεγάλος Διομήδης έχει μια μικρή στρατιωτική βάση και, παρόλο που δεν έχει μόνιμους κατοίκους, όλο και κάποιος βρίσκεται στο νησί!

Το ενδια­φέρον με αυτά τα νησιά είναι πως έχουν ανάμεσά τους τη Διεθνή Γραμμή Ημερομη­νίας, δηλαδή το γεωγραφικό όριο του «χτες» και του «σήμερα»! Όταν είσαι στον μικρό Διομήδη και κοιτάς απέναντι, βλέπεις το αύριο. Γι’ αυτό άλλωστε είναι γνωστά και ως Yesterday Island & Tomorrow Island! Άρα όταν είσαι στον Μεγάλο Διομήδη, μπορείς να πας απέναντι στον Μικρό, και να διορθώσεις λάθη του παρελθόντος άμα λάχει!

Πρόταση: Να μετονομαστεί το Tomorrow Island σε Tomorrowland και να γίνεται πλέον εκεί το ομώνυμο πασί­γνωστο φεστιβάλ. Το Yesterday Island ας μείνει ως έχει και να οργανωθεί ένα επίσης ομώνυμο φεστιβάλ εναλλακτικής μουσι­κής, με ονομασία-tribute στο κομμάτι «Yesterday» των Beatles. Επίσης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Αμερικανίδα κολυμβήτρια Λιν Κοξ κολύμπησε από το ένα νησί στο άλλο ως μια συμβολική κίνηση για την ειρήνη!

5. Η χώρα με τις περισσότερες πυραμίδες ΔΕΝ είναι η Αίγυπτος

Όταν σκεφτόμαστε πυραμίδες, το μυαλό μας πάει κατευθείαν στους εξωγ… εεεε, στην Αίγυπτο! Έλα όμως που ΔΕΝ είναι η Αίγυπτος το κράτος του κόσμου με τις περισσότερες πυραμίδες!

Ο τίτλος αυτός ανήκει στο ΣΟΥΔΑΝ (που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την Αίγυπτο) και όχι, οι πυραμίδες τους δεν χτίστηκαν από Αιγύπτιους που είχαν προχωρήσει λίγο παρακάτω. Είναι πυραμίδες διαφο­ρετικού στιλ, που φτιάχτηκαν στην εποχή του αφρικανικού βασιλείου του Κους (1070 π.Χ.-350 μ.Χ.) κι είναι όπως βλέπετε πιο ψηλόλιγνες και αρκετά πιο μικρές από αυτές της Αιγύπτου – όμως συνολικά πολύ περισσότερες! Για την ακρί­βεια, στην Αίγυπτο υπάρχουν γύρω στις 118 αναγνωρισμένες αιγυπτιακές πυραμίδες, ενώ στο Σουδάν περίπου 200! Και τα δύο είδη πυραμίδων όμως χτίστη­καν για τον ίδιο λόγο – ως ταφικά μνημεία για τους φαραώ της Αιγύπτου και για τους βασιλιάδες του Σουδάν αντίστοιχα!

*Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο «Γεωγραφία για εντελώς αγεωγράφητους»:

Σε εικονογράφηση της Ναταλίας Μαυρωτά.

Διαβάστε επίσης: Χώρες που ίσως έχετε ακουστά αλλά δεν υπάρχουν πια!

Photo cover:pixabay.com/geralt-globe

Διαβάστε επίσης: