Η Μυρτώ Δραμουντάνη είναι Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας και αρχιτέκτονας (Parsons – The New School for Design, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο). Δραστηριοποιείται στο Λονδίνο, στην Ελλάδα και στο Ντουμπάι. Έμπνευση για τις συλλογές της είναι το ίδιο το ύφασμα, το οποίο προσεγγίζει ως μια τρισδιάστατη επιφάνεια. Τα μοτίβα, που κόβει με laser πάνω στο ύφασμα, δημιουργούν οπτικές ψευδαισθήσεις και δίνουν χωρικές ιδιότητες στα ρούχα της. Η προσέγγιση αυτή επιτυγχάνεται με τη χρήση των εξειδικευμένων λογισμικών σχεδιασμού και ψηφιακών μεθόδων κατασκευής.
«Πρόθεσή μου είναι να καλύψω, αλλά και να αποκαλύψω το σώμα με ένα δομικό τρόπο», δηλώνει η Μυρτώ Δραμουντάνη με σαφείς υπαινιγμούς από τις αρχιτεκτονικές της επιρροές. «Κατασκευάζουμε ρούχα για τον ίδιο λόγο που κατασκευάζουμε ένα σπίτι: αναζητούμε καταφύγιο για το σώμα μας και το πετυχαίνουμε μέσα από γεωμετρικούς σχεδιασμούς» είναι η βάση πάνω στην οποία δημιουργεί κάθε φορά νέες φόρμες η σχεδιάστρια.
H ίδια μιλάει για τη μόδα και τη ζωή της:
«Κοιτάζοντας πίσω, άρχισα να ενδιαφέρομαι για το σχέδιο μόδας όταν συνειδητοποίησα ότι η μόδα είναι κάτι περισσότερο από ωραία φορεματα και ότι αποτελει μια ευρύτερη έννοια στην αισθητική. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου με γοήτευε ο μυστηριώδης κόσμος του ρούχου. Μου αρεσε να συνθέτω τα υφάσματα που έβρισκα που έβρισκα μπροστά μου. Αντιλαμβανόμουν ακόμα και την καθημερινή ένδυση σαν παιγνίδι και πειραματιζόμουν.
Αυτή η αντίληψη με ακολουθησε μέχρι και τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι ο τρόπος που σκέφτομαι πάνω στις αρχιτεκτονικές επιφάνειες και στο χώρο που δημιουργούν, δεν απέχει καθόλου απο το πως αντιλαμβάνομαι τις επιφάνειες των υφασμάτων και το πως αυτές ‘ντύνουν’ το ανθρώπινο σώμα. Η ελληνική πραγματικότητα όμως δεν μπορούσε να απαντήσει σε αυτές μου τις ανησυχίες. Για αυτό αφού αποφοίτησα απο το Μετσόβειο Πολυτεχνείο ως αρχιτεκτων χώρου, κυνηγησα μια καριερα αρχιτεκτονικής στο ρούχο. Ήθελα να ζήσω στη Νέα Υόρκη, όποτε ολες μου οι σκέψεις οδήγησαν στη σχολή Parsons The New School for Design, που αποτελεί πλέον το λικνο της έμπνευσης μου αλλά και το εφαλτήριο για την καριέρα μου.
Η Νέα Υόρκη ήταν ορόσημο στη μέχρι στιγμής πορεία μου. Όλα ήταν εκείνη την περίοδο πιο δύσκολα αλλα και πιο ωραία! Είναι η ατμόσφαιρα τέτοια στη Νεα Υόρκη που σου γεννά μια ανυπέρβλητη τάση προς δημιουργία και πειραματισμό. Ίσως γιατι τα πάντα γύρω σου, γεννούν ευκαιρίες και γι΄ αυτό ήθελα να αναζήτησω έναν άλλο τόνο καθημερινότητας. Ωστόσο για καθαρα προσωπικους λόγους συνέχισα στο Λονδίνο, (όπου μου δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσω σε ένα περιβάλλον με άλλη ιστορία και ιδιαίτερη βαρύτητα) κατόπιν στο Ντουμπάι με ένα μικρό διάλειμα στην Κωνσταντινουλη (όπου γνώρισα τον Αραβικό κόσμο) και τελικά να επιστρέψω τον τελευταίο χρόνο στην πόλη μου την Αθήνα. Μεγαλώνοντας την οικογένεια μου (έχω 2 κόρες) αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα γιατί οι συνθήκες ευνοούν το μεγάλωμα των παιδιών. Επιχειρηματικά επέκτεινα τη δραστηριότητα μου, οργανώνοντας ολοκληρωτικά την παραγωγή στο ελληνικό έδαφος. Η επιστροφή στη Ελλάδα δεν έχει θετικό πρόσημο μόνο οικογενειακά και επαγγελματικά. Είναι μια επιλογή που την απολαμβάνουμε σε κάθε επίπεδο. Το αν έχω καταφέρει να λύσω την εξίσωση καρίερα vs οικόγενεια είναι μια ερώτηση που δεν την έχω απαντήσει ακόμα. Επιθυμώ και προσπαθώ να αφιερώνω τον απαιτούμενο χρόνο και στα δυο. Και τα δύο μου προσφέρουν απίστευτη χαρά και αρκετή όμως δημιουργική κούραση.
Το μεγαλύτερο όνειρο μου σε σχέση με τη Μόδα είναι η συμμετοχή μου στην επίσημη εβδομάδα μόδας της Νέας Υόρκης.
Κάθε γυναίκα ανεξάρτητα απο την εθνικότητα της είναι μοναδική και ως σχεδιάστρια έτσι την αντιμετοπίζω μιας και έχω ασχοληθεί πολύ και μου αρέσει το custom made ρούχο.
Εκτός Ελλάδας θα έμενα με ευχαρίστηση είτε ξανά Νέα Υόρκη, είτε Τόκυο ακόμα και στο Τουλούμ στο Μεξικό. Είμαι πάντα έτοιμη για νέες περιπέτειες και τα παιδιά μου είναι πολίτες του κόσμου.
Ως έμνπνευση, Δεν διαχωρίζω τη μόδα από την αρχιτεκτόνικη. Θεωρώ ότι η αρχιτεκτονική είναι τρόπος σκέψης και τον εφαρμόζω στα υφάσματα. Με αυτή την παρατήρηση ξεκίνησα να συνθέτω επιφάνειες υφασμάτων με χωρική αντίληψη και αρχιτεκτονικές ποιότητες. Εάν κάποιος μου ζητήσει πλεον να σχεδιάσω μια κατοικία θα σκεφτώ με τις ίδιες αρχές πάνω σε θεματα επιφάνειας. Ο χώρος είναι μια ενορχήστρωση επιφανειών. Ένα από τα projects μου που ολοκλήρωσα σε συνεργασία με τους Divercity Architects του Λονδίνου ήταν μια αιωρούμενη υφασμάτινη επιφάνεια-ταβάνι στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Mykonos Grace boutique Hotel».
Δείτε επίσης
