Έγινε το πρωτοσέλιδο όλων των περιοδικών της δεκαετίας του 1960, πριν αφήσει τη μόδα και… εξαφανιστεί στην άγρια φύση. Η Jean Shrimpton “αποχαιρέτησε” την προηγούμενη ζωή της και είναι η καλύτερη απόφαση που πήρε ποτέ, σύμφωνα με την ίδια.
Στη Jean Shrimpton δεν της αρέσει να μιλάνε για αυτήν. Άλλωστε, αν χρειαζόταν κανείς μια λέξη για να την περιγράψει, εκτός από το προφανές «φωτογενής», θα ήταν «ταπεινή». Διαβάζοντας τις (πολύ σπάνιες) συνεντεύξεις που δίνει στα ΜΜΕ, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το μέγεθος της επιτυχίας της στη δεκαετία του 1960. Αυτό οφείλεται βέβαια και στο γεγονός ότι δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα από την προηγούμενη ζωή της. Η Jean Shrimpton έχει γυρίσει σελίδα και από την καριέρα του σούπερ μόντελ, την καθημερινότητά του με παραρέλες και φωτογραφίσεις, τις σχέσεις με playboys της εποχής και ηθοποιούς. Σε ηλικία 30 ετών, αποσύρθηκε από τον κόσμο της μόδας και κατέφυγε στην Αγγλία, σε ένα ξενοδοχείο που διαχειριζόταν η ίδια.
«Ποτέ δεν μου άρεσε να φωτογραφίζομαι. Απλώς αποδεικνύεται ότι ήμουν καλή σε αυτό», είπε στον Guardian το 2011. Ο πρώτος που το κατάλαβε ήταν ο φωτογράφος μόδας David Bailey . Η νεαρή τότε είναι 18 ετών, είναι συγκρατημένη, μένει με τους γονείς της, είναι μικρό αγοροκόριτσο, σύμφωνα με τις δηλώσεις της και αφήνει μια σχολή μόντελινγκ, όπου βρέθηκε σχεδόν τυχαία. Στα 23, έχει ήδη κάνει όνομα στον κόσμο της φωτογραφίας και εργάζεται για τη βρετανική Vogue καθώς και για πολλές εκδόσεις μόδας.
Η σχέση της όμως με τον φωτογράφο David Bailey είναι κάτι παραπάνω. Είναι έρωτας με την πρώτη ματιά… Ο Μπέιλι εγκαταλείπει τη γυναίκα του, η Σρίμπτον εγκαταλείπει τον φίλο της και μαζί, ξεκινούν μια σχέση και παράλληλα θα ξεκινήσει η καριέρα αυτής της νεαρής γυναίκας με το εξαιρετικό πρόσωπο. Κάτω από τον φακό της αγαπημένου της, γίνεται εξώφυλλο της Vogue , * Harper’s Bazaar, * Vanity Fair … Ο φωτογράφος θα πει χρόνια αργότερα, ότι το μόνο άλλο μοντέλο που είναι τόσο προικισμένο όσο αυτή είναι η Kate Moss .
Η δεκαετία του ’60 είναι σε πλήρη εξέλιξη και η Σρίμπτον με τον Μπέιλι είναι ένα από τα κορυφαία ζευγάρια του Λονδίνου. Είναι καλεσμένοι παντού… Συμπεριλαμβανομένων των Rolling Stones, αφού η Chrissie Shrimpton , η μικρή αδερφή της Jean, είναι σε σχέση με τον Mick Jagger – ήταν επίσης η έμπνευση για το τραγούδι 19th Nervous Breakdown .
Αλλά η ομορφιά του σούπερ μόντελ γυρίζει όλα τα κεφάλια… Από τον Τζακ Νίκολσον μέχρι τον Γουόρεν Μπίτι , οι μνηστήρες είναι πολλοί και ο Ντέιβιντ Μπέιλι σύντομα εκθρονίζεται από τον Τέρενς Σταμπ .
Οι έρωτές της είναι γεμάτοι περιπέτειες, η καριέρα της φαίνεται να πηγαίνει μόνο ανοδικά. Η Shrimpton είναι πραγματική σταρ, ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, παίζει σε ταινίες και γράφει ιστορία της μόδας, και είναι εκείνη που βοηθά στη διάδοση της μίνι φούστας. Ωστόσο, όταν εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη στα τριάντα της, αρχίζει να απογοητεύεται από τη μόδα και τις μάταιες πρακτικές της. «Ανακάλυψα μουσεία, την τέχνη και τη λογοτεχνία. Ήταν μια αποκάλυψη», είπε στον Guardian . Σε σχέση με τον φωτογράφο Τζόρνταν Κάλφους, δώδεκα χρόνια μεγαλύτερό της, εξερευνά μια άλλη πτυχή της προσωπικότητάς της, μακριά από τα φλας και τις πασαρέλες που την κάνουν πλέον δυστυχισμένη. «Ο κόσμος της μόδας είναι γεμάτος με σκοτεινούς και διαταραγμένους ανθρώπους. Είναι ένα περιβάλλον που συνθλίβει τους ανθρώπους», λέει, «λίγοι καταφέρνουν να το επιβιώσουν». Η Shrimpton αρνείται να συντριβεί από αυτή τη βιομηχανία και επιστρέφει στην Αγγλία, όπου ανοίγει ένα κατάστημα με αντίκες. Σταδιακά, εξαφανίζεται τελείως από τα φώτα της δημοσιότητας.
Στο μεταξύ, παντρεύεται τον Μάικλ Κοξ , ο οποίος απέχει πολύ από τις προηγούμενες κατακτήσεις του. Μαζί του φιλοδοξεί σε μια απλή και φυσιολογική ζωή. Έτσι, όταν μαθαίνει ότι το ξενοδοχείο Abbey στην Κορνουάλη είναι προς πώληση, το βλέπει ως μια ευκαιρία να ανανεωθεί και να ζήσει τη ζωή των ονείρων της… Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, το ξενοδοχείο, μικρό αλλά πολυτελές, εξακολουθεί να τους ανήκει. Τα άτομα που μένουν εκεί πιθανότατα δεν ξέρουν ποια είναι η επιφανής ιδιοκτήτρια -πράγμα που μάλλον η Shrimpton απολαμβάνει-, καθώς βρήκε όπως λέει την ουσιαστική ευτυχία. «Σε όλη μου τη ζωή μισούσα τη διαφήμιση. Δεν μου άρεσε ήδη όταν ήμουν μοντέλο», λέει. «Απόδειξη ότι για να ζήσουμε ευτυχισμένοι, πρέπει να ζήσουμε κρυμμένοι».
Δείτε επίσης
