Δεν υπάρχει χώρος για δύο έρωτες σε μια καρδιά
Ξαπλώστε
μπορεί να είναι.
Στην πόλη των κρύων βροχών
είναι νύχτα και είμαι ξαπλωμένη σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου
τα μάτια μου είναι καρφωμένα ψηλά
σύννεφα περνούν από το ταβάνι
βαριά σαν φορτηγά που τρέχουν σε βρεγμένη άσφαλτο
και προς τα δεξιά
μια λευκή κατασκευή
ίσως εκατό ιστορίες
ψηλά πάνω από μια χρυσή βελόνα λάμπει.
Τα σύννεφα περνούν από το ταβάνι
σύννεφα φορτωμένα με ήλιους σαν καΐκια από καρπούζια.
Κάθομαι στο περβάζι
η αντανάκλαση του νερού χαϊδεύει το πρόσωπό μου
Είμαι στην όχθη ενός ποταμού
ή δίπλα στη θάλασσα;
Τι υπάρχει σε αυτόν τον δίσκο
σε εκείνο το ροζ δίσκο
φράουλες ή βατόμουρα;
Είμαι σε ένα χωράφι με νάρκισσους
ή σε ένα χιονισμένο δάσος οξιάς;
Οι γυναίκες που αγαπώ γελούν και κλαίνε
σε δύο γλώσσες.
Ναζίμ Χικμέτ, Δύο αγάπες, απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/heart
Διαβάστε επίσης:
