Σαν σήμερα στις 26 Νοεμβρίου του 2018 πέθανε ο βραβευμένος με Όσκαρ Ιταλός σκηνοθέτης, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.
Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου 1941 και ήταν Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου και σεναριογράφος. Θεωρούνταν ένας από τους πιο αξιόλογους Ιταλούς σκηνοθέτες της δεκαετίας του 1970. Τα γνωστότερα έργα του ήταν Ο Κομφορμίστας, Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι, 1900, Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας (για το οποίο κέρδισε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας και το Όσκαρ Καλύτερα Προσαρμοσμένου Σεναρίου), Τσάι στη Σαχάρα, Κλεμμένη Ομορφιά και Οι ονειροπόλοι.
Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2011 κέρδισε τον Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα ως αναγνώριση του έργου του. Από το 1979 μέχρι τον θάνατό του το 2018 ήταν παντρεμένος με την σεναριογράφο Clare Peploe.
Γεννήθηκε στην Πάρμα της τότε φασιστικής Ιταλίας στις 16 Μαρτίου 1941. Ο πατέρας του ήταν ο ποιητής Τζοζέπε Μπερτολούτσι. Η μητέρα του γεννήθηκε στην Αυστραλία, από Ιταλό πατέρα και Ιρλανδέζα μητέρα. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Νινέτα (Τζιοβανάρντι), δασκάλας, και του Ατίλιο Μπερτολούτσι, ο οποίος ήταν ποιητής, φημισμένος ιστορικός τέχνης, ανθρωπολόγος και κριτικός θεάτρου. Είχε έναν αδερφό, τον θεατρικό σκηνοθέτη και σεναριογράφο Τζουζέπε Μπερτολούτσι (27 Φεβρουαρίου 1947 – 16 Ιουνίου 2012). Ξάδερφός του ήταν ο κινηματογραφικός παραγωγός Τζιοβάνι Μπερτολούτσι (24 Ιουνίου 1940 – 17 Φεβρουαρίου 2005), με τον οποίο συνεργάστηκε σε αρκετές ταινίες.
Μεγαλωμένος σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον, ο Μπερτολούτσι ξεκίνησε να γράφει σε ηλικία 15 ετών και σύντομα έλαβε αρκετά λογοτεχνικά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Premio Viareggio για το πρώτο του βιβλίο. Η δουλειά του πατέρα του βοήθησε στην καριέρα του: ο γηραιότερος Μπερτολούτσι είχε βοηθήσει τον Ιταλό σκηνοθέτη Πιερ Πάολο Παζολίνι να κυκλοφορήσει το πρώτο του μυθιστόρημα και ο Παζολίνι ανταπέδωσε προσλαμβάνοντας τον Μπερνάντο Μπερτολούτσι ως βοηθό σκηνοθέτη στην Ρώμη για την ταινία Accattone (1961). Στη συνέχεια σκηνοθέτησε και ο ίδιος, δίνοντας κάποια αριστουργήματα, όπως το πολυδιάστατο Κομφορμίστας και το αμφιλεγόμενο Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι.
Ο επίσης σπουδαίος σκηνοθέτης Ζαν-Λυκ Γκοντάρ τον κατηγόρησε ότι παραδόθηκε στη Χολυγουντιανή βιομηχανία και έχασε εντελώς το προσωπικό και ιδιαίτερο σκηνοθετικό στυλ του, το οποίο είχε στο παρελθόν.
Ο Μπερτολούτσι υπήρξε άθεος και μαρξιστής, ενώ για μια περίοδο εντάχθηκε και στο Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Οι ταινίες του Μπερτολούτσι είναι συχνά αρκετά πολιτικές. Ο ίδιος ήταν μαρξιστής και, όπως ο Λουκίνο Βισκόντι που χρησιμοποίησε ξένους ηθοποιούς στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Μπερτολούτσι χρησιμοποιούσε τις ταινίες του για να εκφράζει τις πολιτικές του πεποιθήσεις· οι ταινίες του είναι συχνά αυτοβιογραφικές αλλά και εξαιρετικά αντιφατικές. Οι πολιτικές ταινίες του προηγήθηκαν από άλλες οι οποίες αξιολογούσαν την ιστορία. Ο Κομφορμιστής (1970) ασκούσε κριτική στην φασιστική ιδεολογία, αναφερόταν στην σχέση ανάμεσα στην εθνότητα και στον εθνικισμό αλλά και σε θέματα λαϊκής και συλλογικής φύσεως. Η ταινία 1900 αναλύει την διαμάχη της αριστεράς με την δεξιά.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2009, ο Μπερτολούτσι ήταν ένας από αυτούς που υπέγραψαν το σύμφωνο της ελβετικής κυβέρνησης με θέμα την απελευθέρωση του Ρομάν Πολάνσκι, ο οποίος ήταν υπό κράτηση και περίμενε να εκδοθεί στις ΗΠΑ.
Στις 25 Απριλίου 2015, στο Twitter, ο Μπερτολούτσι συμμετείχε στο #whomademyclothes, την εκστρατεία της Fashion Revolution.
Δείτε επίσης
