Νέος, ζητούσα από τους ανθρώπους περισσότερα απ’όσα μπορούσαν να μου δώσουν: μια διαρκή φιλία, μια μόνιμη συγκίνηση.
Ξέρω τώρα να τους ζητώ λιγότερα απ’ όσα μπορούν να μου δώσουν: μιαν απλή συντροφιά.
Και οι συγκινήσεις τους, η φιλία τους, οι ευγενικές χειρονομίες τους διατηρούν, στα μάτια μου, ολόκληρη την αξία του θαύματος: μια τέλεια εντύπωση χάριτος.
Αν ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα, είναι γιατί δεν τον μετράμε με αναγνωριστικά ορόσημα.
Το ίδιο και με το φεγγάρι, στο ζενίθ και χαμηλά στον ορίζοντα.
Γι’ αυτό ακριβώς τα χρόνια της νιότης διαρκούν τόσο πολύ επειδή ακριβώς είναι τόσο γεμάτα, ενώ τα χρόνια των γηρατειών περνούν τόσο γρήγορα επειδή είναι ήδη δημιουργημένα.
Παρατηρούμε, για παράδειγμα, ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κοιτάμε έναν λεπτοδείκτη να γυρίζει επί πέντε λεπτά στο καντράν, τόσο μακρόσυρτο κι εξοργιστικό μάς φαίνεται το όλο πράγμα.
ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ, Σημειωματάρια, απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/prt
Διαβάστε επίσης:
