Η Πάρις Χίλτον έζησε έναν εφιάλτη τον οποίο περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια μπροστά στο Καπιτώλιο. Η«χρυσή» κληρονόμος, μίλησε για την εμπειρία της από τον εγκλεισμό σε αναμορφωτήριο νέων στη Γιούτα και συστήθηκε ως «επιζήσασα» και όχι με το όνομά της.
Οι περιγραφές της Πάρις Χίλτον προκαλούν σοκ για τα όσα δραματικά βίωσε η ίδια κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού της στο αναμορφωτήριο, όταν οι γονείς της αποφάσισαν να τη στείλουν σε ειδικό λύκειο για παιδιά με παραβατική συμπεριφορά και συγκεκριμένα στο Provo Canyon School.
Έχοντας στο πλευρό της τον Γερουσιαστή Τζέφ Μέρκλεϊ αλλά και εκπροσώπους του Κογκρέσου, που είναι αρμόδιοι για το νομοσχέδιο σχετικά με την ομοσπονδιακή εποπτεία για τους «προβληματικούς νέους», η Πάρις Χίλτον εμφανώς συγκινημένη αποκάλυψε πως δέχθηκε κακοποίηση από άνδρες του αναμορφωτηρίου, αποκαλύπτοντας πως μεταξύ άλλων υπέστη στραγγαλισμό και ξυλοδαρμό.
Συγκεκριμένα η κληρονόμος είπε: «Δεν έρχομαι εδώ ως η Πάρις Χίλτον αλλά ως επιζήσασα. Ένα βράδυ όταν ήμουν 16 ετών ξύπνησα, όταν δυο μεγαλόσωμοι άνδρες εισήλθαν στο δωμάτιό μου και με τράβηξαν ρωτώντας με αν θέλω να πάω μαζί τους με τον εύκολο ή τον δύσκολο τρόπο. Νομίζοντας ότι με απαγάγουν ούρλιαξα για βοήθεια από τους γονείς μου. Και καθώς με άρπαζαν από το σπίτι μου, τους είδαν να κλαίνε στην άκρη του διαδρόμου. Δεν ήρθαν να με σώσουν εκείνη τη νύχτα. Ήταν η εισαγωγή μου στη βιομηχανία των προβληματικών νέων. Οι γονείς μου πείστηκαν ότι η «σκληρή αγάπη» θα με άλλαζε και πως το να με στείλουν στην άλλη άκρη της χώρας ήταν η μόνη επιλογή […] Με στραγγάλισαν, με χαστούκισαν στο πρόσωπο, με παρακολούθησαν άνδρες να κάνω μπάνιο, μου μιλούσαν χυδαία. Με ανάγκασαν να πάρω φάρμακα χωρίς τη σωστή διάγνωση. Δεν μου παρείχαν σωστή εκπαίδευση. Με έκλειναν στην απομόνωση, ένα δωμάτιο που έζεχνε αίμα και τόσα άλλα», περιέγραψε η Χίλτον, τονίζοντας πως στο συγκεκριμένο αναμορφωτήριο της έδωσαν ρούχα με αριθμό. «Πλέον δεν ήμουν εγώ. Ήμουν ο αριθμός 127. Με ανάγκασαν να μείνω μέσα 11 μήνες», είπε.
«Ήταν η πιο επίπονη και τραυματική εμπειρία σε όλη μου τη ζωή. Δεν είχα στην ουσία ανθρώπινα δικαιώματα. Είχα αποκοπεί από τον έξω κόσμο, δεν μου επιτρεπόταν να μιλάω στους γονείς μου χωρίς επιτήρηση. Δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια γνωρίζοντας πως αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα», δήλωσε επίσης η Πάρις Χίλτον.
Δείτε επίσης
