Άκρως αποκαλυπτική ήταν η Ελεονώρα Μελέτη στον αέρα της εκπομπής «Χαμογέλα και πάλι». Η γνωστή παρουσιάστρια μίλησε ανοικτά για τον εργασιακό εκφοβισμό που βίωσε, χωρίς ωστόσο, να πει το όνομα του ανθρώπου που της έκανε δύσκολη τη ζωή.about:blank
«Μίλησα, δεν το κράτησα κλειστό το στόμα μου, απλά δεν το δημοσιοποίησα. Πήγα σε αυτούς που έπρεπε, έδωσα ονόματα και καταστάσεις, με αποδείξεις, με μαρτυρίες. Δεν ήμουν μόνη, ήταν και άλλα άτομα από πίσω. Μίλησα και έγιναν και τα δέοντα. Απαλλάχτηκα, δεν με ενδιέφερε να δικαιωθώ. Εγώ χρεώθηκα κάποια πράγματα περισσότερο γιατί συνήθως ο τσάτσος είναι αυτός που αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα και όχι ο εκφοβιστής. Αυτός που μιλάει είναι αυτός που αντιμετωπίζεται στην τελική ως πρόβλημα και που δημιουργεί θέματα και όχι αυτός που προκαλεί τις καταστάσεις», είπε αρχικά η παρουσιάστρια.
Και συνέχισε: «Εγώ απαλλάχτηκα από αυτή την τοξική συμπεριφορά. Τώρα, τι κάνει ο άνθρωπος που έχει μείνει πίσω, είναι δικό του πρόβλημα. Ο συγκεκριμένος χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης. Γιατί δεν λέω το όνομα; Τι να δώσω στη φόρα; Έναν άρρωστο; Από την άλλη δεσμεύομαι νομικά να μην τοποθετηθώ επ’ αυτού επώνυμα. Όχι όμως για πάντα. Κάποια στιγμή θα σταματήσει να ισχύει αυτό και τότε θα αναθεωρήσουμε τα πράγματα. Αλλά πιστεύω ότι μέχρι τότε θα βγουν και άλλοι να μιλήσουν, είναι πολλοί».
«Αυτός ο άνθρωπος ψυχικά δεν είναι καλά. Θεώρησα ότι είναι άτιμο να προσβάλω και εκθέσω δημόσια έναν άνθρωπο που μπορεί να μην το ξέρει ο ίδιος, αλλά έχει διαταραχές. Όταν έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει βαριά ναρκισσιστική διαταραχή, δεν παίζεις μαζί του γιατί μπορεί να γίνει κι επικίνδυνος. Πιο πολύ τον λυπάμαι, παρά τον απεχθάνομαι. Δεν θα ήθελα να τον συναντήσω γιατί ακόμα μου ξυπνάνε μνήμες που δεν έχουν “κοιμηθεί”», πρόσθεσε επίσης η Ελεονώρα Μελέτη.
«Το να είσαι μια ώριμη γυναίκα και να πηγαίνεις να κάνεις τη δουλειά σου και μέσα στο ασανσέρ να νιώθεις ότι θα κάνεις πάνω σου τα τσίσα σου, δεν είναι ωραίο. Ήταν τόσο τοξικό το περιβάλλον, οι άνθρωποι δίπλα μου τόσο τρομαγμένοι», είπε κλείνοντας.
