Ο οίκος δημοπρασιών Sotheby’s, μας δείχνει αποκλειστικά στο Παρίσι, την αποκάλυψη του «L’Arc de Triomphe, Wrapped» του Christo!

Αυτό το φθινόπωρο σηματοδοτεί την αποκάλυψη του «L’Arc de Triomphe, Wrapped» του Christo. Μέχρι την τελευταία του πνοή, ο Κρίστο εργαζόταν ακούραστα στα σχέδια του να «ντύσει» το διάσημο ορόσημο, την Αψίδα του Θριάμβου, με ύφασμα και σχοινί. Εξήντα χρόνια σε εξέλιξη, είναι ένα έργο που αποκαλύφθηκε στο Παρίσι στις 18 Σεπτεμβρίου (θα παραμείνει έως τις 3 Οκτωβρίου).

Προς τιμή του καλλιτέχνη, σε μια πραγματική γιορτή, ο Οίκος Sotheby’s θα παρουσιάσει το «The Final Christo» (17 Σεπτεμβρίου – 3 Οκτωβρίου), μια έκθεση 25 έργων που αφηγούνται την ιστορία του τελικού έργου από την αρχή του. Η έκθεση ιχνηλατεί τα χρόνια του καλλιτεχνικού ζεύγους στο Παρίσι (1958-1964). Κάθε έργο θα είναι διαθέσιμο για πώληση με τα έσοδα να επωφελούνται από το έργο «L’Arc de Triomphe, Wrapped» και το Ιδρυμα Christo & Jeanne-Claude για τη διαφύλαξη της κληρονομιάς των καλλιτεχνών.

L’Arc de Triomphe, Wrapped, Paris

Η υπόλοιπη ομάδα των Christo και Jeanne-Claude ολοκλήρωσε το L’Arc de Triomphe, Wrapped, Paris (1961-2021), σύμφωνα με την επιθυμία του Christo, ο οποίος ήθελε το έργο να συνεχιστεί μετά το θάνατό του στις 31 Μαΐου 2020.

Το έργο L’Arc de Triomphe, Wrapped, Paris για να ολοκληρωθεί χρειάστηκαν 25.000 μέτρα ύφασμα και 6.000 μέτρα σχοινί ενώ κόστισε 14.000.000 ευρώ. Το έργο, όπως και όλα τα προηγούμενα των Christo και Jeanne-Claude, είναι αυτοχρηματοδοτούμενο. Χρηματοδοτήθηκε πλήρως από τον καλλιτέχνη μέσω πωλήσεων αυθεντικών έργων του, προπαρασκευαστικών σχεδίων, σκίτσων και κολάζ του έργου αυτού, καθώς και μοντέλων υπό κλίμακα, έργων από τις δεκαετίες του 1950 και 1960 και αυθεντικών λιθογραφιών σχετιζόμενων με άλλα έργα του. Δεν θα επωφεληθεί από καμία άλλη δημόσια ή ιδιωτική χρηματοδότηση.

Ο Βούλγαρος καλλιτέχνης, -γνωστός για πολλά αντίστοιχα έργα μεγάλης κλίμακας στην πολύχρονη καριέρα του- είχε πει το 2019 για το έργο: «Τριάντα πέντε χρόνια αφότου η Ζαν Κλοντ (η σύντροφός του στη ζωή και την τέχνη, που απεβίωσε το 2009) και εγώ τυλίξαμε την Ποντ-Νεφ (1985), έχω όρεξη να δουλέψω ξανά στο Παρίσι για το πρότζεκτ μας στην Αψίδα του Θριάμβου». To 1961, τρία χρόνια μετά τη συνάντηση του Κρίστο με τη Ζαν Κλοντ, το ζευγάρι άρχισε να δημιουργεί έργα τέχνης για δημόσιους χώρους. Ενα από τα πρότζεκτ ήταν να τυλίξει το εμβληματικό αυτό κτίριο. Εκείνη την εποχή, ο Κρίστο νοίκιαζε ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στην Αψίδα του Θριάμβου και, το 1962, έκανε και ένα φωτομοντάζ με το μνημείο τυλιγμένο.

Το όνειρο 60 χρόνων λοιπόν έγινε πραγματικότητα και ας μην είναι πλέον ο ίδιος εδώ. Η Αψίδα του Θριάμβου «ντύθηκε», με γαλάζιο και ασημένιο πανί από πολυπροπυλένιο.

Το Εθνικό Κέντρο Μνημείων, το οποίο διασφαλίζει τη διατήρηση και το άνοιγμα για το κοινό της Αψίδας του Θριάμβου για λογαριασμό του κράτους, είναι ευχαριστημένο με την ολοκλήρωση ενός έργου που μαρτυρά τη δέσμευσή του στη σύγχρονη δημιουργία και την ενίσχυση ενός από τα πιο εμβληματικά μνημεία του Παρισιού και της Γαλλίας.

Christo Vladimirov Javacheff και Jeanne-Claude Denat de Guillebon

Ο Christo και η Jeanne-Claude μπροστά στην Pont Neuf το 1985. Γνωρίζατε ότι οι δύο τους γεννήθηκαν την ίδια μέρα;
Ο Christo γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1935 στο Gabrovo της Βουλγαρίας και η Jeanne-Claude γεννήθηκε την ίδια μέρα στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκο

Ο Christo Vladimirov Javacheff (1935–2020) και η Jeanne-Claude Denat de Guillebon (1935–2009), γνωστοί ως Christo και Jeanne-Claude, ήταν καλλιτέχνες γνωστοί για τις περιβαλλοντικές δημιουργίες μεγάλης κλίμακας, συχνά σε παγκόσμια ορόσημα και στοιχεία τοπίου τυλιγμένα σε ύφασμα, συμπεριλαμβανομένου των, Wrapped Reichstag, The Pont Neuf Wrapped, Running Fence στην Καλιφόρνια και The Gates στο Central Park της Νέας Υόρκης.

Γεννημένοι την ίδια μέρα στη Βουλγαρία και το Μαρόκο, αντίστοιχα, το ζευγάρι γνωρίστηκε και παντρεύτηκε στο Παρίσι στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Αρχικά δούλευαν με το όνομα του Κρίστο, αργότερα απέδωσαν τις εγκαταστάσεις τους τόσο στο “Christo και Jeanne-Claude”. Μετά το θάνατο της Ζαν-Κλοντ το 2009 και μέχρι τον δικό του θάνατο το 2020, ο Κρίστο συνέχισε να σχεδιάζει και να δημιουργεί έργα.

Τα έργα τους ήταν συνήθως μεγάλα, οπτικά εντυπωσιακά αλλά και αμφιλεγόμενα, ενώ συχνά χρειάζονταν χρόνια και μερικές φορές δεκαετίες προσεκτικής προετοιμασίας – συμπεριλαμβανομένων τεχνικών λύσεων, πολιτικών διαπραγματεύσεων, αδειών και περιβαλλοντικής έγκρισης, ακροάσεων και δημόσιας πειθούς. Το ζευγάρι αρνήθηκε επιχορηγήσεις, υποτροφίες, δωρεές ή δημόσιο χρήμα. Αντ’ αυτού χρηματοδοτούσε τα έργα του μέσω πωλήσεων άλλων έργων τους.

Δείτε επίσης