Το βιβλίο είναι πάντα ένας καλός φίλος. Από τη μικρή ηλικία λαμβάνεις ερεθίσματα που αξίζουν την καρδιά και την ψυχή σου. Υπάρχουν κάποια βιβλία που είναι η ηλιαχτίδα της εφηβείας, βιβλία που σου ανοίγουν τους ορίζοντες και σε κάνουν να προβληματιστείς για σημαντικά θέματα και σίγουρα καταλήγεις πιο ώριμος.
Τα βιβλία που θα πρέπει να έχεις διαβάσει όταν είσαι νέος είναι τα εξής:
«…Αυτό που θα διαβάσει ο αναγνώστης στον “Ξένο”, είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που, δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια. Ένιωσα εξάλλου την ανάγκη να πω, κι ας μοιάζει παράδοξο, πως προσπάθησα ν’ αποδώσω με τον ήρωά μου τον μόνο Χριστό που μας αξίζει. Είναι φανερό λοιπόν, μετά τις εξηγήσεις μου, ότι το είπα χωρίς πρόσθεση βλασφημίας, απλώς και μόνο με την κάπως ειρωνική τρυφερότητα που δικαιούται να νιώθει ένας καλλιτέχνης για τα πρόσωπα που δημιουργεί». (Αλμπέρ Καμύ – 1954, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Έγκλημα και Τιμωρία” Fyodor Dostoyevsky
Μια αληθινή τέχνη δεν μπορεί πια να θεωρήσει και να προσκυνήσει τα μικρά εικονίσματα που σύντριψε ο Nτοστογιέβσκη, ούτε να κλείσει πια το μυθιστόρημα μέσα στο στενό κύκλο της κοινωνίας και των αισθημάτων, ούτε ν’ αφήσει αφώτιστες εκείνες τις ενδιάμεσες και μυστηριώδεις καταστάσεις της ψυχής, που τις πλημμύρισε με το φως του ο ίδιος. Είναι ο πρώτος που μας έδωσε μια ιδέα του ανθρώπου, που είναι ο ίδιος ο εαυτός μας, κοιταγμένος σε καθρέφτη. Του σημερινού ανθρώπου που ξεχωρίζει απ’ τον παλιό, γιατί τα αισθήματά του είναι πιο διαφοροποιημένα και γέρνει κάτω απ’ το βάρος μιας γνώσης, που δεν την είχανε ποτέ οι προγενέστεροί του. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει πόσο πλησιάσαμε τους ήρωες του Nτοστογιέβσκη μέσα σε εβδομήντα χρόνια, δηλαδή από τότε που πρωτοφάνηκαν τα βιβλία του, πόσες απ’ τις προφητείες του και τα προαισθήματά του πραγματωθήκανε μέσα στο αίμα μας και μέσα στο πνεύμα μας. Ίσως οι άγνωστες χώρες που τις πρωτοπάτησε αυτός, να ‘ναι πια η πατρίδα μας.
“Ο Άρχοντας των Μυγών” William Golding
Ένα αεροπλάνο πέφτει σ’ ένα τροπικό νησί. Οι επιζήσαντες, μικροί μαθητές από την Αγγλία, διαπιστώνουν σύντομα ότι το νησί είναι ακατοίκητο. Δεν υπάρχουν πουθενά μεγάλοι. Οργανώνονται μόνοι τους, αποκτούν αρχηγό και κανόνες για να επιβιώσουν μέχρι να έρθουν να τους σώσουν.
Στην αρχή, μοιάζει με ονειρεμένη περιπέτεια. Αλλά τα παιχνίδια της μέρας τα διαδέχονται οι εφιάλτες της νύχτας. Κάποιοι αρχίζουν να πιστεύουν ότι ένα θηρίο στοιχειώνει το νησί. Λίγο λίγο, ο φόβος και η βία αποσαθρώνουν τη μικρή τους κοινωνία, τα αγόρια ορμούν χωρίς επιστροφή προς τη βαρβαρότητα…
Το βιβλίο που χάρισε στον William Golding παγκόσμια φήμη θεωρείται πλέον σήμερα κλασικό, ένα από τα σπουδαιότερα έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας. Και συνεχίζει να συγκινεί εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, με τον απλό, ακαταμάχητο μύθο του για το τέλος της αθωότητας και το βαθύ, αρχέγονο σκοτάδι που παραμονεύει πάντα πίσω από τον πολιτισμένο μας εαυτό.
«Τα έργα του, με τη σαφήνεια της τέχνης της ρεαλιστικής αφήγησης και την ποικιλομορφία και την οικουμενικότητα του μύθου, φωτίζουν την ανθρώπινη κατάσταση στον σημερινό κόσμο». Από το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για τη βράβευση του William Golding με το Νόμπελ το 1983.
“Εκατό Χρόνια Μοναξιά”, Gabriel Garcia Marquez
Πολλά χρόνια μετά, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα έφερνε στον νου του το μακρινό απόγευμα που ο πατέρας του τον πήγε να γνωρίσει τον πάγο…
Μ’ αυτά τα λόγια ξεκινά ένα από τα γοητευτικότερα και πιο φημισμένα μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα. Ένα έργο που «από στόμα σε στόμα», όπως άρεσε στον συγγραφέα του να λέει, διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και η συμβολή του υπήρξε καθοριστική στη βράβευση του Μάρκες με το Νομπέλ Λογοτεχνίας.
Η ιστορία μιας πόλης, του Μακόντο, και μιας οικογένειας, των Μπουενδία – και μέσα από τα πάθη, τα όνειρα, τις τραγωδίες, τις προδοσίες, τις ανακαλύψεις, τα θαύματα, τα μυστήρια και τις διαψεύσεις τους, η ιστορία μιας χώρας, μιας ηπείρου και ολόκληρου του κόσμου.
«Ο Δον Κιχώτης του καιρού μας». Πάμπλο Νερούδα
«Το πρώτο λογοτεχνικό έργο μετά τη Γένεση που πρέπει να διαβαστεί από όλο το ανθρώπινο γένος». The New York Times Book Review
“Ανεμοδαρμένα ύψη” Emily Bronte
«Από ό,τι κι αν είναι φτιαγμένες οι ψυχές μας, η δική του και η δική μου είναι ίδιες».
Η Κάθριν Έρνσο αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με τον θετό της αδελφό, τον νεαρό ορφανό Χίθκλιφ. Ένα δέσιμο που μέσα στις επόμενες δεκαετίες θα καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά του.
Μετά τον θάνατο του πατέρα τους, ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας Έρνσο αναλαμβάνει τη διαχείριση της περιουσίας, που περιλαμβάνει την έπαυλη Ανεμοδαρμένα Ύψη, και οι ισορροπίες κλονίζονται. Ο Χίθκλιφ ταπεινώνεται επανειλημμένα και του στερούν κάθε ελευθερία.
Η Κάθριν σκέφτεται ότι πρέπει να παντρευτεί κάποιον αντάξιό της, με παιδεία και κοινωνική θέση, δηλαδή όλα όσα δεν έχει ο Χίθκλιφ. Στο άκουσμα της είδησης, ο Χίθκλιφ εξαφανίζεται από τις ζωές τους.
Τρία χρόνια μετά, στα Ανεμοδαρμένα Ύψη εμφανίζεται ένας πλούσιος άνδρας με εκλεπτυσμένους τρόπους. Πίσω, όμως, από το ευγενικό προσωπείο κρύβεται το μίσος του για την οικογένεια που τον ταπείνωσε και μια ακόρεστη δίψα για εκδίκηση.
Μια εκδίκηση που απειλεί να καταστρέψει ακόμα και τη δική του ζωή. Μια εκδίκηση που τροφοδοτείται από μια «δαιμονισμένη» αγάπη.
Photo cover:pixabay.com/Thought Catalog
