Μόλις στα 17 της, η Ελληνοαμερικανίδα Αναστασία Παγώνη (Tas όπως τη φωνάζουν) είναι η χρυσή ολυμπιονίκης στα 400μ. ελεύθερο της κατηγορίας S11 των Παραολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο. Τερμάτισε πρώτη με διαφορά μεγαλύτερη των 10 δευτερολέπτων από τη δεύτερη του τελικού, την Ολλανδή Λιεσέτ Μπράινσμα! Η επίδοση των 4:54.49 έγινε το νέο παγκόσμιο ρεκόρ της απόστασης. Η Αμερικανίδα κολυμβήτρια ήταν ήδη η κάτοχος της κορυφαίας επίδοσης όλων των εποχών, απλώς βελτίωσε τον δικό της χρόνο.
Η πρωταθλήτρια γεννήθηκε στις 2 Μαΐου του 2004, μεγάλωσε και ζει στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης με την οικογένεια της, τον πατέρα της Πέτρο (Peter), τη μητέρα της Στέισι και τον αδερφό της Έλι.
Η παρουσία της στο πρώτο σκαλί του βάθρου δεν αποτέλεσε έκπληξη, ήταν εκ των προτέρων το μεγάλο φαβορί της κατηγορίας. Μιας κατηγορίας που αφορά τα άτομα με αναπηρίες όρασης. Η Αναστασία Παγώνη είναι τυφλή από τα 14 της εξαιτίας γενετικών διαταραχών και της διαπιστωμένης αυτοάνοσης αμφιβληστροειδοπάθειας και υποχρεώθηκε να συμβιβαστεί με μια διαφορετικότητα που δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει.
Στην πρώτη ανάρτηση που είχε κάνει στον λογαριασμό της στο instagram, τον Απρίλιο του 2019, έγραφε ότι “πάλεψα για μήνες με την κατάθλιψη, την αγχώδη διαταραχή, το μετατραυματικό στρες και τις αυτοκτονικές τάσεις“.
Άρχισε συνεδρίες με ειδικούς, θεραπευτές και γιατρούς, που άργησαν όμως να φέρουν αποτέλεσμα. Είχε σταματήσει το κολύμπι και έμεινε εκτός δράσης για σχεδόν δύο χρόνια. Η στήριξη των γονιών της, που δεν την άφησαν στιγμή, ο σκύλος-οδηγός που της παρείχε η ομάδα χόκεϊ επί πάγου της περιοχής της (New York Islanders), της οποίας μάλιστα ήταν οπαδός, και οι εσωτερικές άμυνες που ανέπτυξε με τον καιρό τη βοήθησαν να σταθεί ξανά στα πόδια της. “Μου πήρε σχεδόν οκτώ μήνες για να ανασυνταχθώ και ν’ αποδεχθώ ότι τώρα είμαι τυφλή“, είπε σε συνέντευξή της.
Όταν στα 14 της στερήθηκε την όραση της, δεν ήθελε να ξαναπέσει στο νερό. Την πρώτη ημέρα που γύρισε από το κολυμβητήριο είχε μια αδιανόητη αρνητικότητα: “Έβαλα τα κλάματα κι έλεγα στη μητέρα μου ότι δεν θέλω να με ξαναπάει“. Η αντίστασή της κράτησε μόλις μια ημέρα. Από την επομένη αισθανόταν σαν να μην είχε λείψει ποτέ. Ο κόσμος της ήταν η πισίνα κι ας μην την έβλεπε πια. “Όταν κολυμπάω είμαι εγώ και η πισίνα. Αισθάνομαι τρομερή σύνδεση με αυτήν“. Μέρα με τη μέρα ανακτούσε τη δύναμη της, γέμιζε αυτοπεποίθηση, πλημμύριζε από ενέργεια για ζωή, ανακάλυψε ξανά τον εαυτό της και πλέον, εκτός των σπουδαίων αθλητικών επιτευγμάτων της, είναι μια μάχητρια της ζωής, ένα κορίτσι πρότυπο δύναμης, θέλησης και ζωής.
Σχέση ζωής είναι τώρα πια και αυτή που έχει αναπτύξει με τον σκύλο της, τον Radar, ένα ανοικτόχρωμο λαμπραντόρ που όπως έχει πει η ίδια είναι ένας από τους παράγοντες που της άλλαξε τη ζωή. Είναι μόνιμος συνοδός της και δεν την έχει αφήσει ποτέ μόνη ένας πιστός φίλος, που όπως έχει πει “πριν απ’ αυτόν δεν είχα καμία ελευθερία, πλέον είμαι ένα διαφορετικό άτομο. είμαι ερωτευμένη μαζί του. Είναι ό,τι καλύτερο μού συνέβη“.
Η Αναστασία επίσης έχει αποκτήσει 2 εκατομμύρια ακολούθους στο tik tok ως σύμβολο των ατόμων με αναπηρία.
Δείτε επίσης
