Το μυαλό του ανθρώπου είναι όπως ένας μυς. Όσο εξασκείται, τόσο βελτιώνεται. Τι γίνεται όμως όταν κολλάει μόνο σε αρνητικά γεγονότα;
Οι τελευταίες εξελίξεις στην κοινωνία είναι περισσότερο θλιβερές παρά αισιόδοξες. Από τις πυρκαγιές μέχρι την είσοδο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, οι ειδήσεις σε κάθε ηλεκτρονικό μέσο σε γεμίζουν με θλίψη, θυμό και αρνητικότητα.
Πώς μπορεί λοιπόν το μυαλό να αγνοήσει έναν τέτοιο καταιγισμό αρνητικών ειδήσεων;
Υπάρχει ένας όρος στην ψυχολογία που εξηγεί ακριβώς γιατί, το μυαλό τείνει να προσκολλάται στα αρνητικά, με αποτέλεσμα να ζει σε ένα μόνιμο, ενδόμυχο άγχος. Το sticky mind, είναι ένα βιολογικό χαρακτηριστικό που βασίζεται σε επαναλαμβανόμενες σκέψεις γύρω από ίδια γεγονότα. Το άτομο φαίνεται να έχει το ταλέντο να μπαίνει σε ιδεατούς καβγάδες και να φτιάχνει σενάρια. Αναβιώνει επίσης, αρνητικά γεγονότα που έχουν εντυπωθεί στο νου του. Όταν λέει λοιπόν κανείς, πως το μυαλό συχνά κολλάει σε κάτι, αυτό εννοεί.
Τέτοιες σκέψεις, όπως κατανοείς, μπορούν πολύ εύκολα να γεμίσουν το άτομο με άγχος, φοβίες και ίσως,κρίσεις πανικού. Αυτό συμβαίνει γιατί τα άτομα που ήδη έχουν κάποια διαταραχή άγχους, έχουν μεγαλύτερα ποσοστά εμπάθειας. Αυτομάτως λοιπόν, μπαίνουν στη θέση των θυμάτων και ξανά ζουν την κατάσταση. Εκτός από αυτό, το άτομο αυτό ίσως νιώσει τύψεις για το χρόνο που δεν αφιέρωσε στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του. Ή να νιώσει πως είναι εγωιστής που συνεχίζει τη ζωή του όταν άλλοι άνθρωποι γύρω του υποφέρουν.
Αυτή η μόνιμη ενοχοποίηση του εαυτού, μπορεί πραγματικά να γεμίσει το μυαλό με επαναλαμβανόμενα μοτίβα άγχους και φοβίας.
Πώς μπορείς επομένως να δράσεις για να βελτιώσεις αυτή την νοητική, ψυχολογική κατάσταση;
Αυτό που μπορεί να κάνει κάποιο άτομο με το λεγόμενο sticky mind, είναι να τμηματοποιεί τις σκέψεις του. Να χωρίζεις δηλαδή το χρόνο που αφιερώνεις σε νέα ή καταστάσεις που σε επηρεάζουν συναισθηματικά από το χρόνο που έχεις για την υπόλοιπη ζωή σου.
Επίσης, μπορείς να ξεκινήσεις να αναλαμβάνεις κάποιου είδους δράση για να έχεις το αίσθημα της συμμετοχής σε κάτι που σε φοβίζει ή αγχώνει ίσως. Με αυτό τον τρόπο, ξεπερνάς τους φόβους σου και γίνεσαι περισσότερο ρεαλιστής.
Τέλος, μπορείς να συμβουλευτείς κάποιον φίλο, συγγενή ή ειδικό, με σκοπό να ανοιχτείς και να μοιραστείς τις σκέψεις που σε “αιχμαλωτίζουν” και να ανακουφιστείς όσο μπορείς. Όταν δίνεις όνομα σε κάτι που σε “πνίγει” και που σε αυτή την περίπτωση είναι οι σκέψεις που κάνει το μυαλό σου, μαθαίνεις να ζεις με αυτό και να το ξεπερνάς σταδιακά.
