Ο Ανέστης Βλάχος, ο πιο αγαπημένος «κακός» του παλιού ελληνικού κινηματογράφου έφυγε από τη ζωή το πρωί της Τρίτης, σε ηλικία 87 ετών. Ο χαμός του σκόρπισε θλίψη στην οικογένειά του, στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και στον κόσμο που τον αγάπησε μέσα από τις ταινίες του.
Για την απώλεια του αγαπημένου του παππού μίλησε ο εγγονός του, που έχει το ίδιο όνομα, Ανέστης Βλάχος στο TLIFE. λέγοντας μεταξύ άλλων πως οι τελευταίες ημέρες του σπουδαίου ηθοποιού ήταν μοναχικές. Ο ίδιος τον είδε τελευταία φορά πέντε μέρες πριν ο ηθοποιός φύγει από τη ζωή.
«Οι τελευταίες ημέρες ήταν δύσκολες και μοναχικές, γιατί πέσαμε στην περίπτωση στον διπλανό θάλαμο να έχει κρούσμα covid-19 και μας απαγόρευσαν το επισκεπτήριο. Δυστυχώς ο παππούς μου αυτές τις φρικτές ώρες που ήταν οι τελευταίες του ήταν ολομόναχος. Δεν είχε κάποιον να του κρατήσει το χέρι. Ενώ ο παππούς μου δεν είχε κάτι τέτοιο, με την όλη αυτή κατάσταση, ήμασταν κι εμείς μια παράπλευρη απώλεια του κοροναϊού, λόγω ότι δε μπορέσαμε να του συμπαρασταθούμε στις τελευταίες του στιγμές», είπε συγκινημένος.
«Αν και γνωρίζουμε ότι ο θάνατος είναι το φυσικό μας τέλος και είναι κάτι που κανένας άνθρωπος δε μπορεί να το αποφύγει, η απώλεια ενός οικείου προσώπου είναι κάτι που πάντοτε μας θλίβει, που μας πονάει. Ειδικά όταν γίνεται αναπάντεχα. Είχαμε κάποιες αχτίδες ελπίδας, όπως μας είχαν δώσει οι γιατροί, ότι μπορούσε δηλαδή να πάρει μέχρι και εξιτήριο, ακόμα και με τα προβλήματα και τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να είχε στο σπίτι», συμπλήρωσε.
Συνεχίζοντας, είπε ότι ο παππούς του «είχε συμβιβαστεί με την ιδέα του θανάτου». Επίσης εξομολογήθηκε ότι του είχε δώσει πολλές συμβουλές.
«Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μου είχε πει σε περίοδο που ήταν καλά και το κουβαλάω μέσα μου είναι ότι “εγώ δεν κατάφερα να δημιουργήσω περιουσία που θα σου αφήσω, όμως θα σου αφήσω ένα τίμιο όνομα. Είναι πολύ πιο σπουδαία παρακαταθήκη αυτό για σένα. Φρόντισε, όπως θα το πάρεις, έτσι να το παραδώσεις. Αυτό για εμένα ήταν ένα σημαντικό μάθημα ζωής, που κρατάω ακόμα μέσα μου.
Όλα όσα μου είχε πει έχουν να κάνουν με την τιμιότητα και την ευσυνειδησία. Δηλαδή να είμαι τίμιος και όχι απατεώνας, να βοηθάω όσο μπορώ τον κόσμο και να έχουν να πουν μόνο καλά λόγια για εμένα».
Καταλήγοντας ο Ανέστης Βλάχος είπε: «Νιώθω μεγάλη περηφάνεια και ευθύνη που έχουμε το ίδιο όνομα. Πέρα από τις καριέρες, όποιες κι αν είναι, είναι η σπουδαιότητα του ανθρώπου και η ιδιαίτερη σχέση που είχε αναπτύξει με τον κόσμο. Όλη την περίοδο της νοσηλείας του, αλλά και τώρα, υπάρχει ένας καταιγισμός αγάπης. Είναι συγκλονιστικό αυτό που λαμβάνουμε από χθες το πρωί. Το οξύμωρο είναι -και το λένε πολλοί από όσο μπόρεσα να δω- πως παρά το γεγονός ότι έπαιζε τους ρόλους του “κακού”, κατάφερε να είναι συμπαθής κι αγαπητός. Νομίζω ότι είναι και παγκόσμια πρωτοτυπία αυτό για έναν άνθρωπο που έπαιζε τέτοιους ρόλους να έχει αγαπηθεί τόσο πολύ».
Δείτε επίσης
