Η «χρυσή» Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας Σοφία Μπεκατώρου έγραψε ιστορία με την καταγγελία που έκανε για σεξουαλική κακοποίηση.
Ήταν ή έναρξη για τη δημιουργία του ελληνικού#metoo. Μαζί με την διευθύντρια πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, συζήτησαν στο πλαίσιο των εργασιών του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, για τη συχνά επικριτική αντιμετώπιση των θυμάτων, την ανάγκη για την ουσιαστική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, την έμφυλη βία στην Ελλάδα και την κοινωνία που αλλάζει.
Η Σοφία Μπεκατώρου είπε: «Το τραύμα δεν έχει χρόνο. Όταν κάποια στιγμή το θύμα καταφέρνει και μιλάει, κατ’ αρχάς το παραδέχεται στον εαυτό του και μετά μπαίνει σε μια διαδικασία να το αντιμετωπίσει. Τα βήματα είναι πολύ αργά και πολύ δειλά μέχρι να φτάσεις να υψώσεις το ανάστημά σου»
«Δεν πρόκειται για τη δική μου ιστορία. Εγώ είμαι ένα θύμα, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι που έχουν πονέσει, ανεξαρτήτως φύλου, έχουν κακοποιηθεί και έχουν χρειαστεί χρόνια για να επανέλθουν μετά από ένα τέτοιο βίωμα» τόνισε η Σοφία Μπεκατώρου.
Τι είπε για αυτούς που δεν την πίστεψαν
«Δεν υπάρχει κέρδος. Αν κάτι έχουμε καταφέρει όλοι μαζί σαν σύνολο είναι ότι πλέον δεν ντρεπόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά. Είναι το γεγονός ότι τις προάλλες μια κοπέλα μπόρεσε και προστάτευσε τον εαυτό της, ότι μια μητέρα μπόρεσε και είπε “στοπ” σε έναν κακοποιητή πατέρα, ότι ένας συγγενής το ξανασκέφτηκε δεύτερη φορά πριν κάνει κάτι που δεν θα έπρεπε ούτε καν να σκέφτεται. Αυτό είναι το κέρδος. Κάτι όμως που δεν αλλάζει τόσο εύκολα σε μια κοινωνία».
Πρέπει να σταματήσουμε να καλλωπίζουμε το πρόβλημα, να σταματήσουμε να αποσιωπούμε την αλήθεια.
«Θέλω να μιλήσω σε όλους αυτούς που δεν με έχουν πιστέψει», «Χρειάζεται να σας πω ότι ποτέ δεν προσπάθησα να εκμεταλλευτώ μια κατάσταση για τη δημοσιότητα. Δεν ζω για τη δημοσιότητα».
«Χρειάστηκε να ανέβω έναν Γολγοθά για να φτάσω στο σημείο να μπορώ να σας μιλάω σήμερα εδώ και να μου δίνεται μια τέτοια ευκαιρία».
«Ο πόνος που βιώνει ένα θύμα μένει ανεξίτηλος στην ψυχή, δεν ξεπερνιέται ποτέ. Απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό και μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι καλύτερα. Χρειάζεται πάρα πολύ χρόνος για να κερδίσεις τον αυτοσεβασμό σου και κανένα κέρδος δεν μπορεί να σου δώσει το κίνητρο να βγεις να κατηγορήσεις έναν άλλο άνθρωπο γι΄ αυτό το πράγμα».
«Εγώ είμαι μια απλή γυναίκα, έτσι όπως είναι άλλες γυναίκες και τότε ήμουν ένα κορίτσι. Δεν προκάλεσα με τη συμπεριφορά μου. Είχα τους στόχους μου, δούλεψα πάρα πολύ σκληρά γι΄ αυτούς και όταν έγινε αυτή η κατάχρηση εξουσίας ένιωθα το όνειρο μου να γκρεμίζεται και μαζί με το όνειρο μου να παίρνω την ευθύνη και άλλων ανθρώπων. Αυτό δεν μπόρεσα να σηκώσω».
Η Σοφία Μπεκατώρου μίλησε για όλους αυτούς που αμφέβαλαν και κάνανε σχόλια περί δημοσιότητας και σεξιστικά σχόλια: «κανένα θύμα δεν ψοφάει για τέτοια δημοσιότητα», «Να ξέρουν ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα να λένε όχι»
Με πρώτο στόχο να προστατευτούν τα παιδιά, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ανάγκη να ξεκινάει από μικρή ηλικία, μέσα από το σχολείο.
«Με την παιδεία νομίζω ότι τουλάχιστον οι επόμενες γενιές δεν θα βιώσουν αυτό που εμείς τώρα μοχθούμε για να αλλάξουμε και που οι προηγούμενοι από εμάς θεωρούσαν μια κανονικότητα. Αν μιλήσουμε για τη γενιά πριν από εμάς, δεν έβλεπαν κάτι μεμπτό σε όλα αυτά που συζητάμε, γιατί το σώμα δεν ήταν δικό τους, ήταν πώς μας βλέπουν οι άλλοι».
«Οι νέες γενιές να γνωρίζουν ότι το σώμα είναι δικό τους, ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους να μπορούν να λένε όχι και να ακούγονται. Να έχουν την απόλαυση, να μπορούν να έχουν σχέσεις μεταξύ τους οι οποίες να βασίζονται στον σεβασμό και όχι στην κατάχρηση εξουσίας», συνέχισε και τόνισε: «Πρέπει να υπάρχει συγκατάθεση».
Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου μίλησε για την πρόσβαση στη σεξουαλική παιδεία, είναι ανθρώπινο δικαίωμα, απαραίτητο «για να εξασφαλίσουμε τα υπόλοιπα δικαιώματά μας που είναι η αξιοπρέπεια, η ελευθερία, η απόλαυση, είναι, τελικά, το να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου»
Τονίστηκε ιδιαίτερα ότι η σεξουαλική κακοποίηση συμβαίνει, συνήθως, σε οικεία περιβάλλοντα και από προσφιλή πρόσωπα.
Η Σοφία Μπεκατώρου συνέχισε: «Ας αναλογιστούμε λοιπόν τι θα γινόταν, εάν στο δικό μας το περιβάλλον υπήρχε κάποιος που υποφέρει. Γιατί αυτό συμβαίνει. Αυτό που νομίζουμε ότι δεν μπορεί να συμβεί σε εμάς, μπορεί κάποια στιγμή να μας συμβεί».
«Εάν υπάρχει ένα hashtag που λέγεται #metoo, υπάρχει ένα άλλο που λέγεται “έλα μωρέ”. Εάν συνέβαινε το ίδιο στην κόρη σου, θα ήταν όλα εντάξει; Θα λέγαμε πάλι “έλα μωρέ”; Ας μπούμε λίγο πιο βαθιά στη θέση του άλλου. Ας μπούμε λίγο πιο βαθιά στο πόσο κοντά είναι όλα αυτά»
«Γι΄ αυτό πρέπει στα σχολεία, από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά να μαθαίνουν τα όρια, να μαθαίνουν να λένε τα πράγματα έτσι όπως συμβαίνουν πραγματικά, να μην ντρέπονται, να έχουν έναν αυτοσεβασμό ο οποίος πηγάζει μέσα από τη γνώση και την αξιοπρέπεια και τη σωστή διαπαιδαγώγηση»,.
Συμπλήρωσε: «Αν εμείς, αν εσείς αύριο αντιμετωπίσετε έστω και λίγο με διαφορετικό τρόπο τα στερεότυπα της κακοποίησης μπορούμε να κάνουμε μια μεγάλη αλλαγή. Αυτό θέλουμε. Μια μικρή αλλαγή μέσα στον εαυτό και την οικογένεια μας. Και αυτό θα φέρει μια μεγάλη αλλαγή στην κοινωνία. Αυτό ήθελα να μοιραστώ σήμερα μαζί σας».
Πληροφορίες από ΑΠΕ
