Η λέξη κάρμα σημαίνει γενικά δράση: ετυμολογικά η λέξη “καρ” σημαίνει δράση και η λέξη “μα” σημαίνει το αποτέλεσμα.
Κατά τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, το κάρμα αναφέρεται στην έννοια του νόμου της σχέσεως μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος προσδιορίζοντας ότι κάθε πράξη είναι αποτέλεσμα αιτίας του παρελθόντος και συγχρόνως αιτία άλλων πράξεων που θ΄ακολουθήσουν στο μέλλον.
Σύμφωνα με τη δοξασία αυτή, το κάρμα ακολουθεί τον άνθρωπο κατά τις επίγειες ενσαρκώσεις του, τις συνθήκες των οποίων και προσδιορίζει. Έτσι, όσο ο άνθρωπος εξελίσσεται τόσο λιγότερο εξαρτάται από τα δεσμά του κάρμα, με συνέπεια να γίνει ο ίδιος συνειδητός δημιουργός των συνθηκών της ζωής του. Έτσι ο νόμος του κάρμα ταυτίζεται με το νόμο της δικαιοσύνης και της ισορροπίας.
Η σχέση αιτίου αποτελέσματος και εμμέσως η ηθική συνέπεια του νόμου του κάρμα στα πλαίσια της χριστιανικής διδασκαλίας έχει διατυπωθεί στη ρήση του Αποστόλου Παύλου «ό,τι έσπειρες θα θερίσεις».
Ο νόμος του κάρμα είναι ουσιαστικά ίδιος με τον Τρίτο Νόμο της Βαρύτητας της Φυσικής του Νεύτωνα που λέει ότι: “σε κάθε δράση υπάρχει ίση και αντίθετη αντίδραση.” Με άλλα λόγια όλη η ζωή είναι η αλληλοδιαδοχή αιτίων/πράξεων και των αποτελεσμάτων τους. Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τα αποτελέσματά τους είναι το «κάρμα» που δημιουργεί.
Και κάτι τελευταίο: Το κάρμα συντελείται σε αυτή τη ζωή και μάλιστα πολλές φορές είναι άμεσο.
Γιώργος Πανόπουλος
Photo cover:pixabay.com/Igor Ovsyannykov
