Γίνεται εκτενής λόγος σχετικά με την υγιή συντροφικότητα και με το πώς μπορεί ο κάθε άνθρωπος πραγματικά να βρει έναν σύντροφο με τον οποίο θα καταφέρει να συμπορευτεί αρμονικά στη ζωή αλλά και να ζήσει ευχάριστες στιγμές γεμάτες από χαρά και συναισθηματική πληρότητα.
Σε αυτό το άρθρο θα μελετήσουμε πώς μπορεί ένας άνθρωπος να καταλάβει ότι πραγματικά βρήκε το σύντροφό που του ταιριάζει και ποιοί είναι οι συνδετικοί κρίκοι που είναι καλό να υπάρχουν σε ένα ζευγάρι για να μπορέσει να ανθίσει η συντροφικότητα και η σχέση τους να αποδώσει καρπούς.
Πρώτον, είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι ο κάθε άνθρωπος πριν ξεκινήσει να γνωρίσει έναν άνθρωπο για να δει αν ταιριάζει μαζί του έτσι ώστε να δημιουργήσει μία σχέση χρειάζεται να αφήσει πίσω του όλα όσα έχει περάσει στον παρελθόν και τον /την ταλαιπώρησαν ίσως συναισθηματικά.
Για παράδειγμα, καταστάσεις συναισθηματικές που τον δυσκόλεψαν, τον πλήγωσαν ή δημιούργησαν άσχημες καταγραφές. Αυτό σημαίνει ότι σαν άνθρωποι δεν ζούμε για το παρελθόν. Ζούμε στο παρόν και χαιρόμαστε τη ζωή στο εδώ και τώρα.
Δεν βρισκόμαστε σε μία πορεία που το παρελθόν μας καταδιώκει αλλά ουσιαστικά μαθαίνουμε από τυχόν λάθη του παρελθόντος και πορευόμαστε μετέπειτα στη ζωή περισσότερο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι, έχοντας διδαχτεί και από λάθος επιλογές που μπορεί να συνέβησαν στο παρελθόν.
Αυτό σημαίνει ότι δημιουργώντας μία νέα σχέση είναι καλό τα ζευγάρια τα απωθημένα ή τις δυσάρεστες εμπειρίες που έχουν ενδοβάλει στο συναισθηματικό τους κόσμο από τυχόν προηγούμενες σχέσεις που μπορεί να είχαν να τις έχουν επεξεργαστεί συναισθηματικά και να τις έχουν αφήσει στο παρελθόν.
Κάθε νέα γνωριμία, κάθε σχέση είναι ένα νέο κεφάλαιο που ανοίγει στη ζωή του κάθε ανθρώπου όποτε χρειάζεται να συνειδητοποιεί ο καθένας ότι δημιουργώντας μία σχέση ουσιαστικά ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τα παλαιά.
Δεν είναι λοιπόν εποικοδομητικό για τη νέα σχέση να μεταφέρονται απωθημένα ή τυχόν πληγές και τραύματα που έχουν συμβεί σε κάποιον από τους δύο συντρόφους ή και στους δύο στο παρελθόν.
Μία σχέση για να αρχίσει με την καλύτερη δυνατή προοπτική χρειάζεται και εμείς οι ίδιοι να εκπέμπουμε στη δόνηση της αισιοδοξίας και χαράς για να γνωρίσουμε τον άνθρωπο που μας ενδιαφέρει. Ταυτόχρονα όμως έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά μας χωρίς να είμαστε προκατειλημμένοι από δυσάρεστες παρελθοντικές καταστάσεις.
Επόμενος πολύ σημαντικός συνδετικός κρίκος των ζευγαριών ούτως ώστε να αντιληφθούν αν ο άνθρωπος που γνωρίζουν είναι ο άνθρωπος που τους ταιριάζει είναι να εμπιστευτούν την πορεία και το χρόνο που χρειάζεται για να γνωριστούν οι σύντροφοι καλύτερα.
Αυτό σημαίνει ότι πραγματικά για να μπορέσουν να γνωριστούν δύο άνθρωποι χρειάζεται χρόνος και είναι απαραίτητο να μπορούν να περάσουν καταστάσεις μαζί, να κάνουν δραστηριότητες από κοινού, να επικοινωνούν αρμονικά ο ένας με τον άλλον, να συνδέονται συναισθηματικά.
Αυτό που είναι κορυφαίας σημασίας είναι η συναισθηματική αποδοχή, η δημιουργία ενός δυνατού συναισθηματικού δεσμού για να μπορεί να ανοιχτεί ο ένας στον άλλον και να επικοινωνήσει τα προβλήματα του, τους στόχους, τα όνειρά του και να αισθάνεται ουσιαστικά ότι ο σύντροφός του μπορεί να αγγίξει τις λεπτές χορδές της ψυχής του.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι όταν αισθανόμαστε αυτή την πολύτιμη συναισθηματική σύνδεση τότε βοηθιέται και η ενεργητική ακρόαση. Όσο δηλαδή αισθανόμαστε ότι ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας μας αγαπά και μας αποδέχεται άνευ όρων τόσο καλύτερα μπορούμε να ακούσουμε αυτό που έχει να μας πει και μπορούμε να δείξουμε ενσυναίσθηση και να επικοινωνήσουμε αρμονικά μαζί του.
Επιπρόσθετα, ένας πολύ σημαντικός συνδετικός κρίκος των ζευγαριών όσον αφορά στην αρμονική τους συνύπαρξη είναι να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές και χαρτάκια για να καταλάβουμε αν ο σύντροφος που γνωρίζουμε είναι ο άνθρωπος της ζωής μας. Η συντροφικότητα χρειάζεται αρετή και τόλμη.
Αρετή για να μπορέσουμε να αγαπάμε και να αποδεχτούμε άνευ όρων τον άνθρωπο που γνωρίζουμε και επιλέγουμε να συμπορευτούμε μαζί του και τόλμη για να κατορθώσουμε να τολμήσουμε να είμαστε ευάλωτοι.
Να επιτρέψουμε δηλαδή να δει ο σύντροφος και τις ευαίσθητες πτυχές του χαρακτήρα μας, τις πληγές, τα τραύματα μας και πραγματικά να μας αγαπήσει για αυτό που είμαστε. Άλλωστε η αγάπη έχει αξία όταν είναι αυθεντική και αληθινή. Δεν έχει νόημα να παρουσιάζουμε ένα τέλειο εαυτό αλλά έναν αυθεντικό και αληθινό εαυτό. Η αγάπη είναι πηγαία όταν δημιουργούμε μία σχέση χωρίς υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις.
Ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του ξεχωριστά ταλέντα, χαρίσματα και έχει βέβαια και στοιχεία που χρειάζεται να δουλέψει.
Είναι μία ψευδαίσθηση, παγίδα το να νομίζει ο κάθε σύντροφος ότι μπαίνοντας σε μία σχέση θα διαπλάσει και θα διαμορφώσει το χαρακτήρα του συντρόφου του όπως επιθυμεί εκείνος.
Αυτό έχει εγωιστικό έρεισμα και πολλές φορές όπως δείχνουν και αρκετές ψυχολογικές έρευνες και μελέτες, είναι η αιτία που πολλές σχέσεις οδηγούνται στην κατάρρευση και στην καταρράκωσή τους.
Όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο καλό είναι να μην πλάθουμε μία ιδεατή εικόνα ενός τέλειου συντρόφου, στην οποία εκείνος πρέπει να χωρέσει.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Όλοι έχουμε χαρίσματα αλλά και στοιχεία που χρειάζεται να δουλέψουμε.Το σύντροφο τον αποδεχόμαστε άνευ όρων, δε δημιουργούμε αυστηρά κουτάκια και προϋποθέσεις στις οποίες ο σύντροφος οφείλει να χωρέσει. Αυτό δημιουργεί μία καταπίεση στον σύντροφο που μεταφράζεται συναισθηματικά μέσα στη σχέση και σιγά-σιγά το συναίσθημα εξασθενεί και η σχέση οδεύει προς τη δύση της.
Η αγάπη ανθίζει πάντα στο σεβασμό, στον δυνατό συναισθηματικό δεσμό και στην άνευ όρων αποδοχή.
Συγγραφή – Επιμέλεια Άρθρου
Ολυμπία Μαρία Ποντίκη
Νομικός, Σύμβουλος Γάμου και Οικογένειας, Life and Business Coaching, Mcs Ποιμαντική Ψυχολογία.
Photo cover:pixabay.com/Brigitte make custom works from your photos, thanks a lot
