Τα “πιστεύω” της Μελίνας Μερκούρη, που την έκαναν ξεχωριστή!
“Αν με ρωτήσετε εάν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λέω πως ναι, θα ζω. Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω πια, θα ξαναγεννηθώ”.
“Έζησα και μίλησα όπως ήθελα! Χωρίς να υπολογίσω τίποτα και κανέναν! Με όποιο κόστος!”
“Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό. Η Ελλάδα, αυτό είναι η κληρονομιά της, αυτό είναι η περιουσία της και αν το χάσουμε αυτό δεν είμαστε κανείς”.
“Δεν προσποιήθηκα! Η προσποίηση για μένα είναι κάτι χυδαίο. Απλά και μόνο έζησα όπως ήθελα. Χωρίς να υπολογίσω τίποτα και κανέναν”.
“Ενόχλησα πολύ, επειδή έκανα πράγματα που ήταν επανάσταση στο κατεστημένο. Δεν ήμουν ποτέ καθωσπρέπει.”
“Η μεγαλύτερη μου έγνοια είναι ότι πεθαίνουμε όταν μας λησμονούν. Είναι κάτι που απεχθάνομαι…να μας λησμονούν”.
“Το να γυρίσεις μια ταινία για μια κοπέλα σαν τη Στέλλα σήμαινε να εκτεθείς σε μεγάλη οργή. Η Στέλλα ήταν αποστάτης”
“Και ζήλεψα πολύ και ερωτεύτηκα πολύ και με ερωτεύτηκαν πάρα πολύ και θύμωσα πάρα πολύ και παίδεψα και με παιδέψανε πάρα πολύ και εκδικήθηκα και μ’εκδικηθήκανε πολύ.”
“Στην Ελλάδα δεν μπορείς να κρύβεσαι στο σπίτι σου και να ζεις με τα φαντάσματά σου. Βγαίνεις έξω. Συναντάς τον άλλο. Αναμετριέσαι μαζί του. Τον αγαπάς ή τον απεχθάνεσαι. Τον αγκαλιάζεις ή τον διώχνεις. Μιλάς ανοιχτά για σένα. Χαίρεσαι να δείχνεις ποιος είσαι.”
Μ ε λ ί ν α Μερκούρη.(18 Οκτωβρίου 1920 – 6 Μαρτίου 1994).
Μία γυναίκα σύμβολο που στιγμάτισε με τα λόγια, τις πράξεις και την παρουσία της ολόκληρο τον κόσμο.
Πάλεψε για την Ελλάδα και έζησε με μία και μόνο ανάγκη. Να δει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην πατρίδα τους.
Αγωνίστηκε, πολεμήθηκε, αγαπήθηκε και αγάπησε. Έπαιξε, ερμήνευσε, έφτασε στην κορυφή. Οι κορυφές ήταν για την Μελίνα. Η φωνή της, το χαμόγελό της, τα μεγάλα της μάτια, η τεράστια αγκαλιά της.
Έκλαιγε κάθε φορά που άκουγε την Edith Piah στο τελευταίο της κοντσέρτο, γελούσαν τα μάτια της όταν ήταν δίπλα στον Τζούλη της, τρελαινόταν όταν άκουγε να αποκαλούν την κληρονομιά της χώρας της ”Ελγίνεια μάρμαρα”.
“Δεν υπάρχουν Ελγίνεια! Τι θα πει Ελγίνεια; Υπάρχει ο Δαυίδ του Μιχαήλ Αγγέλου, Ο Μυστικός Δείπνος του Ντα Βίντσι, Ο Ερμής του Πραξιτέλη, Οι Ψαράδες του Τέρνερ, Η Καπέλα Σιξτίνα… Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα!
Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα!”. Έλεγε.
Η Mελίνα Μερκούρη,, σαν σήμερα στις 6 Μαρτίου του 1994, ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι στο Memorial της Νέας Υόρκης, άναψε ένα τελευταίο τσιγάρο και ταξίδεψε στην αιωνιότητα.
Κάλλι Παπαχρήστου
Πολιτιστικά νέα
