O μεγάλος Έλληνας σχεδιαστής Βασίλης Ζούλιας είχε δώσει συνέντευξη στην εκπομπή «Μεσάνυχτα». Μίλησε για την παραμυθένια ζωή του, τη χρήση ναρκωτικών αλλά και τις απόπειρες αυτοκτονίας που έχει κάνει.
Κατάλαβε ότι θα ακολουθήσει το χώρο της μόδας σε ηλικία 15 χρονών που έντυνε τις φίλες του με ρούχα της μητέρας του. Από πωλητής έγινε στυλίστας και πολύ γρήγορα έγινε σχεδιαστής.
«Δεν απαντιέται το γιατί… Έτσι, πονάς. Είναι όλα μαζί. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Κανείς δεν έχει καταφέρει να τη δώσει. Ένιωθα έναν έντονο συναισθηματικό πόνο που όταν πήρα ναρκωτικά ανακουφίστηκε. Είπα τώρα δεν θα ξανά χρειαστεί να πονέσω. Αυτό ήταν μια ουτοπία. Στα 29 σταμάτησα τη χρήση των ναρκωτικών και έπρεπε να βιώσω τα συναισθήματά μου εξ’αρχής. Το αγαπημένο μου ναρκωτικό ήταν η ηρωίνη. Δεν πρέπει όμως να διαχωρίζονται τα ναρκωτικά. Όλες οι ουσίες που αλλάζουν τη διάθεση είναι εθιστικές. Όπως κι αν ήμουν το πρωί. Θα σηκωνόμουν, θα έκανα μπάνιο και θα πήγαινα στα μαγαζιά να μαζέψω ρούχα. Κάποια στιγμή δουλεύεις για να πίνεις και πίνεις για να δουλεύεις. Ήμουν αποτελεσματικός αλλά υπήρχαν παράπλευρες απώλειες. Καταστρεφόντουσαν τα ρούχα, αργούσα να τα γυρίσω… Όλοι το είχαν καταλάβει αλλά κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα απολύτως αν το άτομο δεν το αποφασίσει. Η μητέρα μου ήταν σε απελπιστική κατάσταση. Η σκληρή χρήση μου νομίζω κράτησε επτά χρόνια. Μια εθισμένη προσωπικότητα, είναι δυστυχισμένη. Έκανα απόπειρες αυτοκτονίας τις οποίες μπορείς να τις πεις και απόπειρες προσοχής. Ήταν Τσικνοπέμπτη και με έπιασε η αστυνομία ως χρήστη. Τότε δεν υπήρχε διαχωρισμός, μου είπαν κατευθείαν για Κορυδαλλό. Όταν άκουσα αυτή τη λέξη στο δικαστήριο, έφυγα από το χέρι της μητέρας μου και πήδηξα στο κενό».
Με αυτή την εξομολόγηση γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους νέους.
