Από το 2012 υπήρχαν καταγγελίες εναντίον του Λιγνάδη στην ΕΛ.ΑΣ.
«Ακούω μικρά παιδιά να κλαίνε και να φωνάζουν», είπε συγκλονισμένος ένα πρωινό του Μαΐου του 2012, ένοικος της πολυκατοικίας πλησίον της πλατείας Καραϊσκάκη στο κέντρο της Αθήνας, στην οποία ο γνωστός σκηνοθέτης – ηθοποιός είχε “στήσει” το κολαστήριο του και ικανοποιούσε τις αρρωστημένες ορέξεις του σε ανήλικα παιδιά.
Το τσουνάμι των αποκαλύψεων για τον άνθρωπο του καλλιτεχνικού στερεώματος που μέχρι πρότινος είχε καταφέρει να κρατήσει καλά κρυμμένα τα ένοχα μυστικά του, δεν έχουν τελειωμό. Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης με το κοινό που έσπευδε να παρακολουθήσει τις παραστάσεις του, για πολλά χρόνια είχε δημιουργήσει ένα μύθο γύρω από το όνομα του.
Η ιδιωτική του ζωή, όμως έκρυβε ένα χαρακτήρα που κάλλιστα θα μπορούσε να συγκριθεί με των ανθρώπων εκείνων που δεν διστάζουν μπροστά στα πάθη τους να ισοπεδώσουν αθώες ψυχές, δημιουργώντας τους τραύματα τα οποία δεν πρόκειται να ξεπεράσουν ποτέ στη ζωή τους. Ο γνωστός άνθρωπος του θεάματος που το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα με τις καταγγελίες που γίνονται στο χώρο της τέχνης και όχι μόνο για σεξουαλικές κακοποιήσεις, φέρεται την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2012 να επισκέπτονταν συχνά ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας στην πλατεία Καραϊσκάκη το οποίο είχε νοικιαστεί όπως λένε οι πληροφορίες από έναν φίλο του αλλοδαπό.
Ένας ένοικος της πολυκατοικίας όμως, δεν άντεξε τα όσα έβλεπε κι άκουγε με αποτέλεσμα να απευθυνθεί στην Ελληνική Αστυνομία. Τα όσα περιέγραψε τότε ο μάρτυρας στους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ αποτελούσαν γροθιά στο στομάχι, ενώ σόκαραν ακόμα και τους πιο ψύχραιμους. Ο κάτοικος της πολυκατοικίας ανέφερε ότι τις ώρες που στο διαμέρισμα βρίσκονταν ο ηθοποιός, έρχονταν ανήλικα αγόρια και κορίτσια τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν ηλικίας 13 ετών. Τα παιδιά συνοδεύονταν από ενήλικους, οι οποίοι αφού τα άφηναν στο σπίτι κολαστήριο, επέστρεφαν αρκετές ώρες αργότερα για να τα πάρουν. Οι στιγμές που βίωναν οι αθώες ψυχές ήταν μαρτυρικές, καθώς ο άνθρωπος που έδωσε το έναυσμα στις αστυνομικές αρχές για να ξεκινήσουν τις έρευνες συγκλόνισε ακόμα και τους άνδρες τις ΕΛ.ΑΣ με τις τότε περιγραφές του.
«Στο διαμέρισμα έρχονται πολλά ανήλικα τα οποία κάθονται αρκετές ώρες σε αυτό. Τα παιδιά δεν είναι ελληνόπουλα. Συχνά ακούω κλάματα και φωνές τους», ήταν μερικά από τα λόγια του προς τους ανθρώπους που ανέλαβαν να ρίξουν φως στην υπόθεση.
Αμέσως οι αστυνομικοί ξεκινούν τις παρακολουθήσεις θέτοντας σε στενό κλοιό τη συγκεκριμένη πολυκατοικία. Διαπιστώνουν ότι στο διαμέρισμα εισέρχονται ανήλικα παιδιά κυρίως από χώρες της Αλβανίας, της Ρουμανίας και της Αλβανίας. Γρήγορα οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ φτάνουν στο συμπέρασμα ότι βρίσκονται μπροστά σε ένα κύκλωμα που προμήθευε ανήλικους μετανάστες. Την ίδια ώρα οι αστυνομικοί βάζουν στο στόχαστρο των ερευνών τους κι ένα μπαρ στην περιοχή του Μεταξουργείου στο οποίο σύχναζε ο σκηνοθέτης – ηθοποιός, καθώς και σε αυτό τον χώρο είχαν καθημερινή παρουσία ανήλικα παιδιά από χώρες των Βαλκανίων.
Γρήγορα θα παρθεί η απόφαση για έφοδο στο κατάστημα. Εκεί θα εντοπιστούν αγόρια και κορίτσια ηλικίας από 13 έως 15 ετών, ωστόσο δεν θα αποδειχθεί ότι αποτελούσε σημείο traffiking ανήλικων παιδιών. Έτσι οι αστυνομικοί θα μοιράσουν πρόστιμα στον ιδιοκτήτη του μπαρ για κατανάλωση αλκοολούχων ποτών από ανηλίκους. Ξαφνικά στις αρχές του Αυγούστου του 2012, ο σκηνοθέτης σταματά να πηγαίνει στο διαμέρισμα της πλατείας Καραϊσκάκη με αποτέλεσμα να μην εμφανιστούν και εκεί οι ανήλικοι που φαίνεται ότι κακοποιήθηκαν από τις αρρωστημένες ορέξεις του.
Έτσι η έρευνα των αστυνομικών αρχών έμεινε στην μέση, καθώς δεν μπόρεσαν να δεθούν όλα εκείνα τα στοιχεία που θα οδηγήσουν τους δράστες ενώπιον της δικαιοσύνης.
Ρεπορτάζ: Θανάσης Γερασιμίδης
